KoenCalliauw01 februari 2008 – 12:20

Gevoelig ventje…
“Bartje Penalty” is een gevoelig ventje. Ongetwijfeld een dierenvriend die ’s winters de vogeltjes vertroeteld. Een familieman die pal staat voor zijn mooi Vlaams gezin. Maar ook een “Heckel en Jeckel” figuur met een gevaarlijke hoek af. Nog niet zo lang geleden lonkte de toekomst als in een natte droom. Hij was de jongste Antwerpse commissaris, lesgever aan de politieschool (deontologie…) en de wonder boy van het corps en het Stadsbestuur. Dat kon niet meer stuk. Tot er een Turkse familie tussenkwam… Nu zeurt dit kwetsbaar mannetje (“Hoeveel kunnen schouders dragen…”) over zijn lot. Geen paniek echter. Ogenblikkelijk boden zich op zijn blog tientallen stoere extreem rechtse schouders aan om op uit te huilen. Dat volkje bezigt een eigen taaltje. Wie deze doorsnee Antwerpse ziel wil aanvoelen moet sites als die van Debie of lezersreacties op die van Gazet van Antwerpen lezen. Het gaat om een beperkte woordenschat met de gruwelijkste taalfouten, maar het typeert wel het kiesvee van extreem rechts. Zo weet ene “Buldozer-Mestkever” (je ziet hem zo voor je) te melden: ”Schandalig hoe men politieke tegenstanders de mond snoert. De Russen kunnen er nog van leren !”. Met slechts één uitroepteken, wat op dergelijke site op een restant aan beschaving wijst.

Vorig jaar moest Bartje voor de Correctionele Rechtbank verschijnen. Zijn flikken carriére lag dan al aan diggelen. De daar op volgende was desondanks niet mis. Nadat zo een en ander bekend werd over de praktijken van deze commissaris, verliet hij hals over kop het corps. Om ogenblikkelijk met trompetgeschal door het Vlaams Belang ingehaald te worden. Debie werd dus “veiligheidsspecialist” van die club, Gemeenteraadslid, woordvoerder van Filip Dewinter in het Vlaams Parlement en de “chou chou” van de onderbuik van extreem rechts. Dat dit individu op alle gebied losse handjes heeft, zowel als dief en geweldenaar, is een pluspunt voor die onderbuik. Zelfs de doorsnee Stella zuipende Antwerpse tooghanger kan dat pruimen. Tenslotte zegt Debie wat zij denken over de “makakken” en ander “links uitschot”.

Maar nu heeft de rechter hem wel flink te pakken. Hij moest er even bij gaan zitten. Vorig jaar voor de Correctionele Rechtbank, in eerste aanleg, was hij uiteraard ook het slachtoffer van een “kaakslag”. Wanneer ze die niet krijgen, geven Vlaams Nationalisten die met gemak aan zichzelf. Waarom stond Debie terecht? Laten we het zo formuleren. Bartje kende zijn grenzen niet zo best. Hij stal een lap top. Hij vervalste een pak PV’s. Hij organiseerde onwettige huiszoekingen. Hij rammelde arrestanten af. Hij gooide met GSM’s van arrestanten. Hij “vergat” collega’s die aanwezig waren bij incidenten op verslagen te vermelden, zodat die niet tegen hem konden getuigen. Hij reed met een politiewagen een jonge Marokkaan van zijn brommer. Hij had zo zijn hobby’s. Hij trapte arrestanten die geboeid op de grond lagen tegen het hoofd. Vandaar: ”Bartje Penalty” voor de vrienden. Kortom, deze “wonder boy” leefde zo in zijn eigen wereldje, met speciale normen en waarden. Nooit is er een psychiatrisch onderzoek naar deze figuur gedaan. Nog zo’n merkwaardigheid in het onderzoek. Collega’s die dit alles durfden aanklagen werden met loonverlies overgeplaatst. Hij was onaantastbaar. Toen later agenten tegen hem durfden getuigen, noemde hij dat een complot. De eeuwig op zijn gummetje kauwende, onvolwassen geweldenaar is nog steeds overtuigd dat hem grof onrecht wordt aangedaan. In dat brein zit een lastig te repareren disfunctie à la Hans Van Temsche, die hij wellicht kan ontmoeten in de cel.

Zeer verreikende gevolgen
En toen kwam die Turkse familie in zicht. Zij werd zonder reden brutaal door de ploeg van Debie van straat geplukt en naar het commissariaat gesleept. Kleine middenstanders. Op het commissariaat werden ze tegen de centrale verwarming gekwakt. Met bewezen letsels als gevolg. Ze hadden niets misdaan, maar dat kon de pret niet drukken. Vorig jaar, voor de Correctionele Rechtbank, kwam Debie er van af met een voorwaardelijke gevangenisstraf van vier jaar. Een lachertje. Dat snapte ook ons Gemeenteraadslid. Hij aarzelde om in beroep te gaan, al schreeuwde hij samen met zijn partij het hem aangedane onrecht uit. Hij begreep dat het Beroepshof misschien niet zo mild zou reageren. Het Parket was hem voor en ging zelf in beroep.

In die tussenperiode gebeurden er een paar dingen die voor Bartje lastige gevolgen konden hebben, wat ook bleek. Er was het wel degelijk politiek en racistische proces tegen de AEL leiders Dyab Abou Jahjah en Ahmed Azzuz, die tot één jaar effectief veroordeeld werden voor iets waar ze niet bij waren en voor “intenties tot…”. Op basis van een wet uit de 19° eeuw. Voor dezelfde Correctionele Rechtbank. Bartje had ontegensprekelijk wel zijn handen vuil gemaakt. Er was de vaststelling dat politieambtenaren door de rechtbanken met fluwelen handschoenen aangepakt werden. Als ze al voor de rechtbank kwamen. Hier moest iets gecorrigeerd worden. Debie zou daar wel eens in negatieve zin van kunnen “profiteren”. Ook dat bleek.

Debie zit nu flink in de stront. Vier jaar, waarvan één jaar effectief. Ontzetting uit zijn rechten voor vijf jaar. Een boete van 1.250 euro. Groot kabaal! De top van het Vlaams Belang kan hem nog gebruiken. Een “slachtoffer” als Debie leidt de aandacht af van de interne ruzies die openlijk worden uitgevochten. De “harde basis” heeft behoefte aan Debie’s. De verkiezingen in 2009 zien er niet hoopvol uit. Debie mag dan wellicht niet eens stemmen of zich verkiesbaar stellen. Geen bezwaar, een Debie in het parlement is geen reclame, een onnozel slachtoffer van het “Belgicistisch” gerecht brengt altijd op in de marge.

Die ontzetting uit zijn Burgerrechten voor vijf jaar heeft veel verder reikende gevolgen. Zijn zenuwachtigheid is te begrijpen. Hij is in goed gezelschap. Deze ontzettingen (een duizendtal per jaar) betreffen vooral zedenmisdrijven als aanranding, verkrachting, ontucht. Tot hiertoe betrof het slechts twee wegens racisme. Debie is nummer drie. Een koploper. De Gemeentekieswet stelt dat wie veroordeeld is omdat hij als ambtenaar goederen die hij onder zijn hoede had verduisterde, voor 12 jaar zijn kiesrecht én verkiesbaarheidsrecht (dus ook zijn mandaat) verliest in de Gemeente- én Districtsraad. Die maatregel geldt voor ambtenaren, zoals die van de politie, die veroordeeld zijn voor corruptie, onrechtmatige toeëigening door afpersing,… Debie werd veroordeeld voor het verduisteren van een laptop van Lloyds Register of Shipping. Wanneer Debie het in Cassatie niet haalt met zijn advocaat Hugo Coveliers, en die kans is gering, dan is het “Over & Out” met zijn politieke dromen.

Lynchpartij! Debie racist...
Het vonnis van het Beroepshof was nog niet droog, of Filip Dewinter en de nog voor even voorzitter Vanhecke trokken hun klep open. Het gaat om “een lynchpartij tegen het Vlaams Belang, maar de partij zal Debie niet laten vallen”. Dewinter is bijzonder gul. ”Ik zal desnoods het loon van Debie uit eigen zak betalen”! Debie moet dus nog niet dadelijk gaan bedelen voor het onderhoud van vrouw en kinderen. Hij oefent zich volop in zijn rol als martelaar voor de “Vlaemsche zaak”. Het moet van de voor oorlogsmisdaden gefusilleerde Borms geleden zijn, dat de “Vlaemsche zaak” zo’n kans krijgt. Al waren er ook de “slachtoffers” van de Vlaamse Militanten Orde (VMO) die veroordeeld werden voor de vorming van een privé millitie. Deze extreem gewelddadige, fascistische VMO bezorgde het Vlaams Blok de eerste jaren nog veel plezier.

Vorig jaar ontsnapte Debie op het nippertje aan een veroordeling wegens racisme. De Turkse familie die gemolesteerd werd, was geen doetje. Hier overspeelde “Bartje Penalty” zijn hand. Deze mensen reageerden assertief en dienden klacht in. Dat waren ze op dat commissariaat niet gewoon. Uit het onderzoek dat volgde bleek het om de beerput te gaan die nu voor het Beroepshof opgekuist werd. Al is zelfs de nu uitgesproken straf niet zwaar genoeg. Maar Debie werd wel wegens racisme veroordeeld. Het “Centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding” stelde zich burgerlijke partij en ving vorig jaar bot. Deze keer was het raak. Jozef De Witte, Directeur van het “Centrum”, in een persbericht: ”De Rechtbank stelt dat “…die uitspraak enkel het trieste hoogtepunt is geweest van een optreden, waarbij arrestanten discriminerend, hatelijk en gewelddadig werden behandeld omwille van hun Turkse afkomst”."

De ploeg van Debie had er een “Aantwaarps” feestje van gemaakt. Je speelt hierbij best een plaatje van de dubieuze dialectgroep “De Strangers”, die na een optreden voor het Vlaams Blok door elke democratische organisatie geweerd werd, om de sfeer te snappen. De simpele “Aantwaarpenoar” vindt dagdagelijks racisme “gewoon”, ”waddis doar na verkierd on ?”. Zo ook de vrolijke vrienden van Debie. Toen de Turkse familie op het commissariaat werd binnen gesleurd, riep iemand, wellicht Debie zelf: ”Er zijn vijf lammetjes binnengebracht. Het offerfeest kan beginnen”. En de pret kon niet op. Met beledigingen en zwaar geweld. “Toch mor Turke, zeiker..”. Zoals gezegd, Debie en C° hadden geen lammetjes voor zich. De familie begon hardnekkig een juridische procedure, met een veroordeling voor racisme tot besluit.

Jozef De Witte van het “Centrum”: ”Deze veroordeling is een sterk signaal van intolerantie tegenover racistische uitspraken. Racistische uitspraken zijn ontoelaatbaar, ook voor politieofficieren die bovendien een voorbeeldfunctie in onze maatschappij vervullen”. Deze uitspraak is tevens een kans om andere racisten aan te pakken, zoals Dewinter die een haatcampagne voert tegen Moslims en hun geloof. Die een racistische CD op de markt brengt, die zelfs voor voorzitter Vanhecke te gortig is. Die geen kans laat liggen om de grens van het welvoeglijke te overschrijden. In Nederland wordt aan racismeklachten tegen de extreem racistische populist Geert Wilders op last van de regering, voorrang verleend. Wilders wil een hatelijk filmpje uitbrengen met kwetsende aanvallen op de Koran en de Moslims. Er worden zware rellen gevreesd. En ook in Nederland geniet zo’n Wilders een groeïënde populariteit. Het wordt tijd dat in België en vooral in Vlaanderen een kordate gerechtelijke politiek gevoerd wordt. De veroordeling van Debie kan een aanzet zijn. Wet is wet. Pas hem toe.

Van “gewoon” racisme naar de Endlösung
Hoe “kleine” onverdraagzaamheid binnen een relatief korte periode als een zwam tot een genocide kan evolueren, bewijst de historicus Saul Friedländer in zijn indrukwekkende studie: ”Nazi-Duitsland en de Joden” (Nieuw Amsterdam / Lannoo). Friedländer beschrijft in détail de oorsprong van het “gewone” bureaucratische antisemitisme in de de 19° eeuw tot de op industriële schaal “definitieve uitroeïng” (Endlösung) in de concentratiekampen en de verbrandingsovens van communisten, Joden, Zigeuners en andere “ontaarden”. Deze hele “stommelings” gevoerde evolutie lijkt als twee druppels water op de ideologie, de propaganda, de politiek van het Vlaams belang, haar leiders en “gezinsmannen” als Debie. Huiveringwekkend.

“Bartje Penalty” zit op een breekpunt in zijn jonge leven (33). “Vlaemsche martelaar” klinkt wel als een jongenboek,maar de realiteit van de cel? Debie is het type dat zonder problemen op anderen inslaat, maar in zijn broek schijt bij de gedachte zelf klop te krijgen. In “de Begijnenstraat, Merksplas en Leuven Centraal” staan de welkomstkommitees al klaar. Niet met bloemen. Na kinderverkrachters zijn racistische flikken een begeerde prooi. Bartje zal het mogen uitleggen op “de wandeling”. Een ongeluk zit in een klein hoekje. Een flink pak slaag ook. In onze gevangenissen verblijven nogal wat Moslims die voor veel minder dan wat Debie uitstak door discriminerende rechters zwaar gestraft werden na door racistische flikken te zijn opgepakt. Als ik Debie was nam ik een flinke levensverzekering. Uit onderzoek blijkt dat de politie en de gerechtelijke molens zwaar in het nadeel draaiën van allochtone burgers.(http://www.belgium.arabeuropean.org ). In de cel lezen ze ook de gazet.

De fooi die Dewinter “uit eigen zak” aan Debie wil doorbetalen zal onze vriend in de gevangenis kunnen gebruiken, waar weinig gratis is. Bijvoorbeeld om een flinke vettige varkenskotelet voor bij de frieten te kopen, in de kantine. Want in de gevangenis, met haar vele Moslims, wordt al eens “halal” eten op tafel gezet. Debie en “halal”? Als dat geen “kaakslag” is. Bartje kan in zijn cel nadenken over de toekomst. De politiek is hard en je bent zo uit de running. Die weg lijkt afgesneden. Hij is nu nog bruikbaar voor de leiding van het Belang, als bliksemafleider voor de openlijke ruzies binnen de partij en een nakend verkiezingsdebacle in 2009. Een soort,wat bleke Borms doet de rangen sluiten. Maar verder? In de privé bewaking moet hij niet solliciteren. Geen blanco strafregister. Als portier in dienst van een pooier? Tja… Als barman in een “Hells Angels” kroeg. Ongeschikt postuur. Het zit er dik in dat “Blood and Honnour” een fris benefietje voor onze “politieke gevangene” zal moeten organiseren. En, troost, in Duitsland en Oostenrijk zal hij door zijn neo nazi vrienden in triomf rondgedragen worden.

“Hufters” en “Kapo’s”
“Bartje Penalty” heeft het niet zo op mij persoonlijk begrepen. Een hele opluchting, dat wel. Naar aanleiding van de succesvolle betoging van illegale mensen, onlangs stond dit proza op zijn website: ”Straks dus weer een hoop gespuis op de Groenplaats, aangevuld door marginale figuren als Koen Calliauw en andere semi-daklozen hufters”. (http://www.yelloman1.blogspot.com) Let op het beschaafd Nederlands, bijna burgerlijk Haags woordgebruik. “Hufter”: lomp persoon,opschepper. Aan de toog van zijn stamcafé zullen ze zeggen: ”Wat kan onze Bart schoon schrijven, precies een doktoor”. Die Groenplaats is het dorpsplein van wat de Antwerpenaars een “Metropool” wanen. Dat deze stad de bakermat is van extreem rechts dat er éénderde van de stemmen binnenrijft is geen toeval. Als geboren en getogen Antwerpenaar mag ik het beweren. Vele Antwerpenaar zijn eigenlijk gefrustreerde zakken, type Debie, die hun minderwaardigheidscomplex tegenover ondermeer “de Hollanders” sublimeren tot een arrogante, agressieve dikke nek. Eigenlijk is Antwerpen niet eens een serieuze provinciestad, op Europees niveau bekeken. Het is een aanhangsel aan een woestijngebied dat een wereldhaven is, in een bocht aan de Schelde. De Antwerpenaar heeft vijanden nodig om zich als een kikker te kunnen opblazen. Tijdens de tweede wereldoorlog waren dat “de Joden”, waar de stedelijke politie en burgers gretig jacht op maakten, hen naar Auschwitz stuurden, zonder dat de Gestapo daar zelfs om moest vragen. Zo’n volkje leeft in mijn stad. Het heeft zestig jaar geduurd vooraleer een Burgemeester, Janssens, daarover aan de Joodse bevolking zijn verontschuldigingen aan bood. Hij was wel zo onbeschoft dat per video te doen… Vandaag zijn de vijanden de “makakken” en Debie de Kapo.

Toen Debie nog trots in zijn uniform van Kapo paradeerde, liep ik hem al eens op het lijf op ons dorpsplein aan de kerk, de Kathedraal. De Groenplaats was en is een ontmoetingspunt voor daklozen, druggebruikers, gepensioneerden en “hufters” als ik. Ik en anderen trachten daar deze gemarginaliseerde mensen te bereiken. Debie kwam ze met zijn volle goesting opjagen. En er liefst een paar zinloos meenemen naar het commissariaat in de Lange Nieuwstraat, tot voldoening van zijn baas Serge Muyters. Een figuur als Debie kon zijn criminele praktijken niet in het luchtledige uitvoeren. Hij werd beschermd. Serge Muyters, nu hoofdcommissaris en “superflik” (Voeg op Google “Superflik” in en lees “Lekt superflik aan Dewinter ? ) beschouwde Debie als zijn beschermeling. Muyters werd aldus op het proces tegen Debie herhaaldelijk genoemd, maar blijft wonderbaarlijk de dans ontspringen. Eigenlijk is Serge Muyters medeplichtig en wordt hij nog steeds verdacht geheime informatie via Debie naar Dewinter door gesluisd te hebben. Het Hof stelde in dit proces tot twee maal vast dat Debie door Muyters beschermd werd. Wie beschermd Muyters? Wat weet deze “superflik”?

Het commissariaat van Muyters en Debie was een “bordeel”. Dat was ruim in de omtrek bekend. Dat werd aan toenmalig Burgemeester Leona Detiége uitvoerig gemeld. Zij zweeg tot de politie oorlog naar aanleiding van de Visa affaire losbrak en korpschef Luc Laminne geliquideerd werd. Dat was pas een “complot”. Laminne werd later volledig gezuiverd. Muyters bleef doodleuk carriére maken en is nu verantwoordelijk voor de razzia’s tegen Afrikaanse café’s en de jacht op illegalen. Muyters “weet veel”. Toen ik hem op een bewonersvergadering in het Schipperskwartier vroeg waarom hij als homo zoveel genoegen schept in het achtervolgen van andere kwetsbare minderheden, viel “de Serge” stil. Zo niet de vrouwen die in het Zeemanshuis aanwezig waren.

"Dura Lex Sed Lex”
“Bartje Penalty” werd na de uitspraak van het beroepshof wat witjes om zijn neus. De cel lonkt… Geloof me Debie, den deze is nog zo kwaadaardig niet. Ik kan me voorstellen dat al die tralies en op de zenuwen werkende Moslims “teveel kunnen worden voor Corneel”. Ik heb in tegenstelling tot jou wél een blanco strafregister. Straf hé,voor een “hufter”? Als specialist terzake weet je dat ik dus gevangenen kan bezoeken op hun vraag. Dat doe ik. Zo kreeg ik wat ervaring. Ik zie ons al zitten. Jij “achter glas” of wanneer je braaf bent, ”aan tafel”. De ingewijden weten waarover het gaat. Jij uiteraard in dat idiote gevangenisplunje. Ik niet. Enig duidelijk onderscheid kan nooit kwaad. Voor ons een plastic bekertje slappe, lauwe koffie uit de automaat. Ik trakteer. Die rotkoffie kan er wel af. Achter ons de glurende cipier van dienst. Boven ons een flikkerende TL lamp die de afbladderende muren van dit benauwde kamertje verlicht. Rond ons je lotgenoten in exact dezelfde setting. We kunnen het over de Groenplaats hebben. Of over je vrouw die je heeft laten zitten voor ene van Voorpost. Want zo zijn die geile wijven van gevangenen. Even trouw wachten? Ho nee. Zet je dus maar al schrap.

Om je te helpen de tijd te doden geef ik aan de portier een pak vergeelde Humo’s en exemplaren van Dag Allemaal. Die kan je dan uitwisselen met je vriendjes van “op de gang”. Dat schept een band. Misschien laat je wel een tatoeage zetten? Doen! Voor een matras kan ik niet zorgen. Dat zal je moeten uitvechten met je celgenoten, waar minstens één “makkak” of Turk bijzit. Het leven is hard. Maar dat jaar is zo voorbij. Voor je het weet sta je ook met zo’n plastieken vuilniszak in je armen, met je schamele bezittingen, aan de poort. Met een goedkoop radiootje dat je eenzaamheid hielp verzachten. Ik wens je het niet toe dat je dan niet weet waarheen, zoals zo vele, en het beetje geld dat je verdiende met zakjes plakken uit ellende in één ruk opzuipt. Een raad. Tracht geen tunnel te graven, een vijl te laten binnensmokkelen of een helikopter te bestellen. Dat doe je pas van af tien jaar effectief. Ik weet het:”Dura Lex Sed Lex”.

Sex op de politie WC
Enkele weken geleden raakte bekend dat een flik van bureau Handelsstraat, midden in de multiculturele wijk rond het De Coninckplein, op de WC van het politiekantoor een jonge heroïneverslaafde prostitué seksueel misbruikt had. De trotse macho kon niet zwijgen en vertelde het rond. Enkele collega’s vonden dat te gortig en verwittigden hun oversten. Exit flik. Nog wat vroeger verwekte het SP.a Gemeenteraadslid en buurtbewoner Frank Hosteaux sensatie door in alle media de politie van de Handelsstraat “racistische nietsnutten” te noemen. Dat naar aanleiding van de zoveelste brutale razzias in Afrikaanse café’s aan het De Coninckplein. Burgemeester Janssens wist van niets en noemde zijn partijgenoot ook in de media ongeveer een overgevoelige dorpsgek die als ex dokwerker nog veel van de politiek moest leren. Lees: zijn bek houden wanneer hij zaken weet die de “almachtige” van het Schoon verdiep niet wenst te horen. (http://www.indymedia.be/nl/node/25108 ) Zo zal Janssens evenmin willen horen dat seksueel misbruik van illegale prostitué’s door politie in dienst geen uitzondering is. Vrouwen worden ontvoerd naar het afgelegen havengebied en verkracht, waarna ze te voet terug kunnen. Deze vrouwen gaan uiteraard geen klacht indienen, maar vertellen anoniem hun wedervaren aan vrijwillige hulpverleners die “het milieu” als hun broekzak kennen.

Opgeruimd staat netjes. Met Debie is tijdelijk schoon schip gemaakt. De zielepoot gaat met zijn advocaat en geestesgenoot Hugo Coveliers wel naar Cassatie wegens plots opgedoken “procedure fouten”, maar dat lijkt vooral op geld over de balk gooiën. Laten we nu vooral niet gaan juichen. De ziekte die onverdraagzaamheid en racisme heet is chronisch in Antwerpen. Patrick Janssens weet er niets beters op te vinden dan het programma van het Belang in schuifjes uit te voeren. In een “light” versie, minstens zo gevaarlijk. Dat beginnen ze in heel de Vlaamse SP.a door te hebben. De Leuvens Burgemeester en boegbeeld van zijn partij, Louis Tobback, verwoord het krachtig in De Morgen (31/01/08). Over het hoofddoekjesverbod dat op initiatief van Janssens gestemd werd, tot jolijt van Dewinter: ”Er was geen probleem, Janssens heeft er in Antwerpen een uitgevonden”. En: “Patrick Janssens heeft een monster gecreëerd met het hoofddoekenverbod, daar zijn de meeste socialistische burgemeesters het over eens”. En nog eentje: ”Wat zullen we doen als er Joden achter het loket werken? Ze verplichten hun pijpenkrullen af te scheren?”. (http://www.indymedia.be/nl/node/25763 ).

Een Bart Debie is een openlijke, gewelddadige criminele racist. Een Patrick Janssens is het terrein aan het effenen voor een gevaarlijke, hypocriete vorm van racisme. Beiden zijn aan elkaar gewaagd en hebben elkaar nodig. Een goede raad, lees dat huiveringwekkende boek van Saul Friedländer,“Nazi-Duitsland en de Joden”. Je zal begrijpen wat ik bedoel.