michaël29 april 2008 – 16:29

In Vlaanderen is er door het ingangsexamen van in het begin een rigoureuze beperking geweest van het aantal geneeskundestudenten, zodat iedereen die begint aan de opleiding uiteindelijk ook verzekerd is van een beroepserkenning. In Wallonië is er pas sinds enkele jaren een examen, na de kandidaturen. Dat heeft geleid tot een overschot aan afgestudeerden die niet kunnen starten als arts.

"Hen de toegang tot het beroep verhinderen zou volledig onaanvaardbaar zijn, gezien het duidelijke risico aan een tekort van artsen", liet Onkelinkx maandag optekenen in een interview in Le Soir (betekenisvol getiteld "Mille futurs médecins sauvés par Onkelinx").

Volgens het Syndicaat voor Vlaamse Huisartsen zoekt Onkelinx "een verantwoording om de overtollige Franstalige artsen - die afstudeerden omdat de Waalse overheid vertikte om de gepaste maatregelen te nemen - te regulariseren". De organisatie wijst op cijfers van de OESO: binnen Europa heeft België na Griekenland het meeste aantal artsen per 1000 inwoners. Bij het invoeren van de numerus clausus tien jaar geleden moest België ook nog Italië laten voorafgaan. De hoge cijfers zijn vooral het gevolg van een overaanbod in Wallonië; Vlaanderen ligt op het Europese gemiddelde.

Volgens een onderzoek in de Huisartsenkrant van enkele maanden geleden dreigt er een tekort aan huisartsen en sommige (onderbetaalde) specialisten (zoals bvb. psychiaters, kinderpsychiaters en geriaters), maar geen algemeen tekort. Het huisartsensyndicaat spreekt vooral van "een grove scheeftrekking in het zorgaanbod, door de foute invulling van de contingentering, waardoor er een blijvende groei is aan overtollige specialisten - niet toevallig vooral in de meer lucratieve disciplines."

Senator Louis Ide (N-VA) wijst er tevens op dat ondertussen jaarlijks 100 studenten kinesitherapie in de kou blijven staan. Voor kinesisten is er geen ingangsexamen, maar een eindexamen dat bepaalt of ze een riziv-nummer (en dus beroepserkenning en terugbetaling) verkrijgen. Dat examen handelt trouwens niet over kinesitherapie; het selecteert de studenten met de meeste kennis over de werking van onze sociale zekerheid.

Van duidelijke Belgische statistieken waarop het artsenaanbod beoordeeld kan worden werd trouwens nooit werk gemaakt. Guy Peeters van de socialistische ziekenfondsen stelde in maart nog: "Zolang we niet beschikken over een kadaster dat het aanbod aan zorgverleners nauwkeurig in kaart brengt, is het opheffen van de quota spelen met vuur."

Het koninklijk besluit zou in de komende weken gepubliceerd worden in het Staatsblad, zo meldt Belga.