Maryam H'madoun (Baas Over Eigen Hoofd)01 juli 2009 – 12:13

Bovendien heeft Verhofstadt zelf met maar liefst zes moslimvrouwen gesproken, dus hij zal wel weten hoe het werkelijk in elkaar zit. Hoewel Rik Pinxten en Björn Siffer (DM 26/06/09) evenzeer waarschuwen voor het grote “oprukkende” gevaar van de islam, gooien ze het over een andere boeg. Zij willen het eerder hebben over onze identiteitscrisis, en hoe we maar niet in staat zijn om in te zien dat er verschillende aspecten zijn aan onze identiteit.

Wíj zijn het immers die onze identiteit herleiden tot dat ene religieuze aspect, dus is het logisch dat we zo snel gekrenkt zijn als iemand ons erop aanvalt of vraagt om het even uit te schakelen alsof je met een aan/uit switch eender welk aspect van je identiteit kan bewerken. Ik kan alleen maar vaststellen dat deze heren helemaal niets afweten van de diversiteit die bestaat onder moslims, en al helemaal niets van de steeds groter wordende groep mondige, zelfverzekerde niet door angst geobsedeerde Vlaamse moslimvrouwen die al jaren van hun toekomst in deze maatschappij een prioriteit maken en daarin investeren. Verschillende media hebben al gevraagd naar de stem van deze vrouwen, en ondanks het feit dat we ons bijna hees roepen worden we nog niet gehoord. Dus waag ik hier een nieuwe poging met de reële kans dat ik in herhaling verval.

Ja, er bestaan moslimvrouwen die ervoor kiezen om een hoofddoek te dragen, en ik ben daar een van. Ik ben daarnaast ook Vlaamse (trots Antwerpse), van Marokkaanse afkomst, van opleiding econome, lid van het feministische actieplatform Baas Over Eigen Hoofd (BOEH), thaiboksfanate, politieke activiste, altijd te vinden voor een discussie over liefde en seksualiteit, enzovoort. Pinxten en Siffer stellen terecht dat iedereen meerdere aspecten heeft aan haar of zijn identiteit, helaas weigert men dat ook bij moslimvrouwen in te zien.

Zo zeggen wij al geruime tijd dat wij ook Vlamingen zijn, maar toch blijft men ons systematisch buiten de Vlaamse maatschappij plaatsen door ons te wijzen op onze afkomst, ons “anders uitzien” en onze zogenaamde zwakke taalvaardigheid. Alsof dit al niet erg genoeg is, gaat Verhofstadt ons ook nog eens ontmenselijken door te beweren dat wij zaken zoals “huiselijk geweld, verplichte klederdracht, gedwongen huwelijken, genitale verminkingen en verstotingen” gedogen. Het is vanzelfsprekend dat wij hier tegen zijn! Velen van ons zijn trots zichzelf feministe te noemen. Wij strijden tegen élke vorm van onderdrukking en verzetten ons actief tegen al wat leidt tot een beperking van de individuele keuzevrijheid en het zelfbeschikkingsrecht van de vrouw. Vandaar dat wij ook geen verschil zien tussen het verplichten en het verbieden van een hoofddoek. Beide ontnemen de vrouw het recht zelf te kiezen hoe ze haar religie beleeft, als ze al zou kiezen voor een bepaalde religie.

Ik ontken echter niet dat er sociale druk bestaat, maar die druk doet zich voor in alle geledingen van de maatschappij, gaat over alle domeinen, en maakt geen onderscheid tussen man of vrouw, en evenmin tussen moslims en niet-moslims. Dat betekent niet dat we er niets tegen moeten doen. Wel integendeel, het beste instrument dat we kunnen inzetten tegen sociale druk – of het nu is om te “conformeren” of om te discrimineren – is een onderwijssysteem dat zowel in haar leerkrachten- als in haar leerlingenbestand de uiterst diverse samenleving in al haar facetten weerspiegelt.

Met andere woorden gedaan met zwarte scholen, maar evengoed met witte scholen. Gedaan met structurele uitsluitingsmechanismen zoals het hoofddoekenverbod die nog meer leiden tot segregatie in plaats van tot samen leven. Onderwijs heeft ook als doel de kritische ingesteldheid te stimuleren en de blik op de wereld te verruimen. Het dient te voorkomen dat we een maatschappij krijgen die gedomineerd wordt door mensen met enge interpretaties van hun levensbeschouwelijke overtuiging (islam of vrijzinnigheid). Vandaar dat BOEH zich gedistantieerd heeft van de oproep van Nordine Taouil aan alle moslimouders om per 1 september hun kinderen thuis te houden.

Dit neemt niet weg dat we op onze manier de strijd tegen het hoofddoekenverbod en dus voor de individuele keuzevrijheid van de vrouw zullen verderzetten. We zullen hiervoor nooit de steun krijgen van álle blanke mannen, of álle moslimmannen, maar dat heeft ons voorheen nooit weerhouden om op te komen voor onze rechten. Om te eindigen met een citaat van een Amerikaanse feministische moslim academica die ooit om haar mening werd gevraagd over de obsessie in Europa met de hoofddoek: Get over it!