Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Worst Lobbying Award voor ExxonMobil

Worst Lobbying Award voor ExxonMobil

BRUSSEL – Gisteren werd in jazzcafé The Music Village de Worst EU Lobbying Award 2006 uitgereikt. Deze internationale publieksprijs ‘beloont’ de meest misleidende lobbycampagne van het jaar. Winnaar van deze tweede editie is oliegigant ExxonMobil, die tonnen geld uitgeeft om twijfel te zaaien over de nefaste gevolgen van de opwarming van de aarde.

winner.JPG

De prijs, een initiatief van een aantal verenigingen afkomstig uit verschillende Europese landen, wil de duistere rol aan het licht brengen die lobbying speelt in het tot stand komen van Europese beslissingen.

De kritiek van de organisatoren luidt dat het spel van beïnvloeding van Europese beleidsmakers door lobbygroepen gekenmerkt wordt door leugenachtigheid (desinformatie), ongelijkheid (‘het recht van de rijkste’) en een compleet gebrek aan transparantie (er is over het aantal actieve lobbyisten, en over de betrokken bedragen, bijna niets bekend) .

En dat pikken ze niet. “Beslissingen die het leven van alle EU-burgers beïnvloeden, moeten gemaakt worden op basis van openbare en correcte informatie, onderworpen aan democratische controle,” stelt Owen Espley van het Corporate Europe Observatory (CEO), één van de organiserende verenigingen.

Misleiding

Iedereen probeert toch zichzelf en z’n ideeën te ‘verkopen’?

Espley: “Ja, maar één van de grote problemen is dat de kost om een effectieve lobby-campagne bij de EU-instellingen op te zetten vreselijk hoog is: je hebt bakken geld nodig. Één cijfer zegt het genoeg: 70% van de lobbyisten in Brussel werkt in dienst van big business. Terwijl de lobbybudgetten van vakbonden, milieu-organisaties, verdedigers van de gezondheidszorg,… echt klein zijn – te klein toch om te kunnen concurreren.”

Voor (arme) ‘public interest’-groepen is het dus erg moeilijk om in de Europese Wijk hun stem te laten horen. “Zeker als het gaat om moeilijke, technische thema’s die zich niet lenen voor mediagenieke campagnes”, aldus de Gentse professor Hendrik Vos, die tijdens de ceremonie een snedige column voorlas.

“It takes two to tango”

Maar Vos benadrukte ook dat meer middelen hebben niet automatisch betekent meer gehoor vinden… Dat dit in de praktijk meestal tóch het geval is, komt doordat de Europese Commissie lijdt aan ‘selectieve doofheid’.

Owen Espley (CEO): “Keer op keer zien we dat de Europese Commissie veel meer open staat voor de ‘argumenten’ van de grote bedrijven dan voor die van de verdedigers van het algemeen belang. De commissie geeft ‘geprivilegieerde toegang’ aan big business.”

Daarom werd dit jaar onder het motto ‘It takes two to tango’ een tweede prijs in het leven geroepen: de Worst Privileged Acces Award. De twijfelachtige eer om daarmee te gaan lopen viel te beurt aan de afdeling ‘Interne Markt’ van de Europese Commissie, die het verwijt krijgt de consultaties over een ééngemaakt Europees patentsysteem te hebben gemanipuleerd.

Transparantie

Het grote probleem is dus dat in de Europese Wijk ‘het recht van de rijkste’ geldt?

Owen Espley: “Dat is inderdaad één aspect. Maar nog erger is misschien de geheimdoenerij. Het is vooral het duistere, ondoorzichtige karakter van de Europese lobby-praktijken dat we onder vuur nemen. Wij vinden dat publieke aangelegenheden openbaar moeten zijn.”

Vandaar volgende concrete eis: dat er eindelijk regels komen die, voorbij een vrijblijvende oproep, transparantie afdwingen. Zodanig dat eindelijk voor iedereen duidelijk wordt welke lobbyist voor wie werkt, rond welke thema’s, en met hoeveel geld.

www.worstlobby.eu

Bubble.JPG