De Q-spot is de plek waar een heleboel WSF-activiteiten rond holebisekualiteit zijn geconcentreerd. Het is een initiatief van de Gay and Lesbian Coalition of Kenya. Je kan er elke dag terecht voor workshops, voordrachten, boekpresentaties en films over homoseksualiteit in het Zuiden.

De deelnemende holebi-organisaties zijn het over één ding eens: de neoliberale globalisering verergert de discriminaties waaronder seksuele minderheden gebukt gaan.

Hoezo? Emmanuel Kamau van Ishtar MSM, een lokale vereniging voor holebi-jongeren: "Het neoliberalisme knipt in de sociale uitgaven van de staat. Dat treft ten eerste de héle gemeenschap, maar omdat we een minderheid zijn, komen die besparingen extra hard aan. Als de staat minder middelen heeft voor sociale doelen, val je als minderheid als eerste uit de boot. En op de markt kan je niet rekenen om te strijden tegen discriminatie. Integendeel: waar er torenhoge werkloosheid heerst, kom je als holebi net moeilijker aan de bak dan ooit. Bazen nemen liever een heteroseksueel, en er is niemand om dat tegen te houden."

Help de reportage over het Wereld Sociaal Forum in Nairobi mogelijk te maken

"Emmanuel Kauma (aka Aunty Ivy, links) met de
Zuid-Afrikaanse dichteres Bernedette Muthien."

"We moeten onze taal heroveren"
Het Zuiderse holebi-verzet heeft ook een culturele dimensie. Op de Q-spot spraken maandagochtend een aantal holebi-activisten over ‘reclaiming our indigenous sexualitities’ – hun inheemse holebiseksualiteit heroveren.

"De grote uitdaging is om onze eigen taal te heroveren," zei Fikile Yilakazi uit Zuid-Afrika. "De woorden homo, lesbisch en biseksueel worden in Afrika gezien als Westers. Vandaar dat mensen zeggen: holebiseksualiteit is iets Westers. Maar dat is fout. De taal is on-Afrikaans, maar niet de oriëntatie, niet de parktijken!"

"We zijn vergeten zijn dat we de taal vroeger wel degelijk hadden. In mijn taal, het Zulu, werden holebi’s – mannen en vrouwen samen – aangeduid als ‘inkonkoni’. Ze werden beschouwd als mensen met bijzondere spirituele giften die in contact konden treden met de voorvaderen. Ze werden gerespecteerd."

"Het zijn de missionarissen die ons model van seksuele diversiteit hebben onderdrukt, die er het etiket ‘slecht’ hebben opgeplakt. Onze postkoloniale leiders hebben dat discours overgenomen. Daarom spreken we van ‘heroveren’. Wij willen Afrika haar seksuele diversiteit teruggeven!" Na die laatste woorden barstte applaus los.

Fikile Yilakazi van de Association of African Lesbians

En wat met de holebi’s in Zuid-Amerika? In het panel zit ook Rosa Posa uit Paraguay. "Er is in Zuid-Amerika een toenemende zichtbaarheid van holebi’s," zegt ze. Dat wil zeggen dat je je steeds minder geïsoleerd voelt. En omdat die zichtbaarheid van holebi’s een regionaal gegeven is, kunnen individuele bewegingen steunen op de veroveringen en voorbeelden van organisaties uit andere landen. Ook de ruimte om schendingen aan te klagen groeit. Hoe dat gekomen is? Het heeft te maken met internet, met het feit dat het Spaanse homohuwelijk overal een hot gespreksonderwerp geweest is, en met een evolutie richting grotere openheid vanwege de andere sociale bewegingen."

Na de workshop gaan de queer-activisten aan de slag met verf en penseel. Samen spandoeken maken. Dinsdag tonen ze met een optocht aan alle WSF-gangers dat ook zij erbij willen zijn in die andere wereld.

Rosa Posa van AIREANA (‘grupo por los derechos de las lebiennas’) uit Paraguay

"Transgenderactivist Juliette Victor Mokassa van Sexual Minorities Uganda (rechts): "Als ik mijn haar afscheer, besmet ik niemand. Ik zie er alleen knapper uit!"

Help de reportage over het Wereld Sociaal Forum in Nairobi mogelijk te maken