Harko04 november 2009 – 19:02

Waarom wordt er gestaakt?

"Er wordt gestaakt omdat de onderhandelingen met de werkgever tot helemaal niets leiden. We kunnen niet anders dan vaststellen dat er tijdens de verzoeningsvergadering geen nieuwe elementen werden aangebracht. Momenteel worden er 3400 arbeidsplaatsen op de helling gezet en we vrezen dat dit niet het einde is."

"Meer dan 40% van de omzet van B-Cargo heeft vandaag betrekking op de samengestelde treinen (verspreid vervoer). Het verspreid vervoer is een systeem waarbij wagons worden opgehaald bij verschillende bedrijven, die worden dan samengevoegd tot een trein. Zo worden die vervoerd en dan terug losgekoppeld op hun verschillende bestemmingen. Dit is natuurlijk een zeer arbeidsintensieve manier van werken."

"Voor deze activiteiten is er niet direct concurrentie. De andere operatoren willen enkel 'gesloten vervoer', dit zijn volle treinen die van en naar de grote fabrieken gaan. Dit is het meest winstgevend. Je heb er maar twee zaken bij nodig, een treinstel en een rijpad van Infrabel. We willen dit binnen de spoorwegen houden."

"Door een afsplitsing zal deze activiteit in de toekomst worden afgebouwd en dus gedoemd zijn om te verdwijnen. En wat krijgen we dan, duizenden vrachtwagens extra in het verkeer, en wie is daar mee gediend? Er is nu nog altijd geen uitsluitsel. Wordt dit afgestoten in een privé-filiaal, wordt het afgestoten in een filiaal binnen de publieke maatschappij, of wordt het gewoonweg afgestoten?"

Treft u door deze actie niet vooral de gewone reizigers?

"Vorig jaar is er een akkoord afgesloten met de maatschappij, een gentlemen's agreement. Daarin beloofde iedereen aan 'conflictbeheersing' te doen, met meer voorafgaand overleg. Maar over dat laatste gaat het nu net. In dit dossier lopen er al gesprekken sinds november vorig jaar. De maatschappij heeft zich nog steeds niet uitgesproken over de juridische vorm die het verspreid vervoer zal krijgen. Hoe worden wij nu verondersteld om te gaan onderhandelen? Over wat? We weten nog steeds niet in welk kader."

"We hebben ook al andere actiemiddelen gebruikt. Op 10 april hebben we een eerste keer gestaakt, in B-Cargo, om de reizigers niet te treffen. Op 2 oktober hebben we een alternatieve actie gedaan, we zijn met het gemeenschappelijk vakbondsfront naar de gebouwen van de NMBS gegaan, waar op dat moment de Raad van Bestuur vergaderde over dit thema. We hebben van ons laten horen en hebben ons standpunt daar nog eens uiteengezet."

"We hebben een ronduit ludieke actie gedaan. Toen de NMBS zijn nieuwe logo's en uniformen voorstelde, op een mooie feestje in het Paleis voor Schone Kunsten, stonden wij daar met een spandoek 'NMBS viert, Cargo failliet'. Dit is zeker niet onze eerste actie."

"Er is momenteel een grote tijdsdruk. Voor het einde van het jaar moet een herstructureringsplan binnen bij Europa. Er lopen al maanden 'gesprekken', maar daarin wordt eigenlijk niet verteld waar het nu werkelijk om draait. Ik zie ze binnenkort al afkomen, er is tijdsdruk, dit moet eind dit jaar binnen. Straks gaan ze ons gewoon dwingen om akkoord te gaan. Je moet er ook rekening mee houden dat deze manier van werken van de NMBS tekenend kan zijn voor de toekomst. Dit is blijkbaar hun manier van contact houden. Nu gaat het om 10% van het personeel, maar binnenkort komen er andere dossiers aan, zoals de liberalisering van het internationaal reizigersvervoer. Op welke wijze wil de NMBS dit gaan aanpakken?"

"Daarom dat we nu dus wel verplicht zijn om naar het ultieme wapen te grijpen. Met alle verontschuldigingen natuurlijk voor iedereen die onterecht getroffen wordt. "