We zijn dus in Kortrijk! In tegenstelling tot het kleine Stasegem zijn er bijna geen kids aanwezig. Er zijn hier ook geen gemeentescholen meer! Zelfs de website van Kortrijk maakt geen reclame voor 11 november.

Aan het stadhuis vertrekt de stoet naar de kerk en na de dienst worden er bloemen neergelegd aan het monument van de gevallenen voor het Vaderland en de verzetstrijders. Het brandweerkorps is er, de harmonie brengt het volkslied. Het doet wat.

Op de receptie, aangeboden door de stad Kortrijk, zit ik te praten met Frieda Laverge, een jonge dame van 92.

Ze zat te wenen tijdens de kerkdienst. Haar gedachten zaten bij de verloren kameraden van de Tweede Wereldoorlog, de kameraden van het verzet, van het Onafhankelijkheids Front. Tijdens de nazibezetting zorgde Frieda voor de verspreiding van de pamfletten van de Rode Vaan, de toenmalige krant van de communisten.