Vroeg in de morgen voor dag en dauw zetten we koers richting Makro Deurne. Deze opent als eerste haar deuren om kwart voor zeven. Aangekomen blijkt dat er reeds een piket staat zowel aan de hoofdingang als op de laad en losparking. Vrachtwagens worden verwittigd dat ze niet kunnen lossen en maken rechtsomkeer. De Makro in Deurne bestaal al 35 jaar en het is de eerste keer dat we die platgeleggen zegt een delegee met trots.

Ons volgende piket is richting Borsbeek. Ook daar een zelfde cenario aan de Carrefourvestiging. Piket van rood en groen maar vooral veel rood. Winkelkarretjes op hun zij die de doorgang versperren. Verkleumd zetten we onze tocht verder richting Wilrijk. Colruyt, Match, Super GB. Alles is dicht of wordt gesloten na aankomst van piket. Het verliep allemaal vrij rustig. Hier en daar waren er vloekende klanten die de winkel niet binnen mochten.

De GB van de Groenplaats was een ander paar mouwen. Klanten proberen op alle mogelijke manieren toch binnen te geraken. De staking werd er vrij goed opgevolgd maar hier en daar waren er nog wel enkele mensen die werkten. Het waren naar verluidt voornamelijk tijdelijke krachten. Die staakten niet uit vrees voor hun ontslag. Onze tocht eindigde bij de Delhaize Hippodroom aan het museum van Schone Kunsten. Ook hier ging het niet van een leien dakje vertelde delegee Diana Hellebaut me. De zaakvoerder was heel arrogant en heeft het ons vrij moeilijk gemaakt. Maar we zijn erin geslaagd om die toch te sluiten triomfeerde ze.

Achteraf vernamen we dat de staking in de supermarktketens in Antwerpen ook op andere locaties als Burcht en Schoten vrij goed is opgevolgd.
De actiebereidheid is echter niet zo heel groot zoals begin oktober. Er is een zekere gelatenheid maar tegelijkertijd is men ook kwaad op de regering die geen oren heeft naar hun eisen. De meesten hopen toch dat er alsnog wijzigingen gebeuren aan het Pact.

Erwin Dedyn (links) Ondervoorzitter van het BBTK

"Wij staken omdat we nog altijd niet akkoord zijn over een aantal punten in het generatiepact. Het gaat vooral om gelijkgestelde periode voor brugpensioen, vervanging van mensen die op tijdskrediet gaan en de definitie van zware beroepen. In de distributiesector gaat het vooral om die gelijkgestelde periode. Die bedraagt drie jaar en om in brugpensioen te kunnen gaan moest je een loopbaan hebben van 25 jaar maar in de toekomst wordt dat 38 jaar. Dit komt er op neer dat werknemers die in loopbaanonderbreking gaan of deeltijds werken, voornamelijk vrouwen, niet meer aan brugpensioen toekomen. Ze moeten al 76 jaar werken om aan die 38 jaar te komen om recht te hebben op brugpensioen.

Wij vinden dat dit generatiepact de vrouwen extra discrimineert ten opzichte van de mannelijke werknemers. Want in een aantal sectoren waar voornamelijk mannen tewerkgesteld zijn heeft men wel voorzien dat men qua gelijkstelling kan gaan tot 8 jaar. Bijvoorbeeld in de bouw, voor bepaalde nachtarbeid en oa in de metaal kan men nog 13 jaar gelijkstelling krijgen. Wij vinden dat dit ook moet kunnen voor de vrouwen.

Dit zijn zaken die met de werkgevers moeten onderhandeld worden. En met deze staking willen we een sterk signaal geven aan de werkgevers dat ze snel werk maken van de eisen bij de komende onderhandeling. Als de resultaten onvoldoende zijn zullen we klaarstaan om tot nieuw actie over te gaan."

Kristien (met rode sjaal) werkt al 14 jaar deeltijds in de Makro. "Ik ben hier omdat ik wil opkomen voor mijn brugpensioen later. Ik ben een onvrijwillige deeltijdse werkneemster. En als deeltijdse heb ik in de toekomst geen recht meer op brugpensioen."

Danny (links) werkt al 13 jaar bij de Makro. "Ik ben begonnen als parttime maar werk nu fulltime. Ik sta hier uit solidariteit met mijn collega´s. Al diegenen die nu beginnen krijgen allemaal een parttime contract. Het zijn voornamelijk vrouwen. En ik sta hier ook om te pleiten voor vervanging bij tijdskrediet"

Rita (tweede van links) werkt al 34 jaar voltijds in de Makro. "Ik sta hier uit solidariteit met mijn collega´s. We protesteren tegen het generatiepact. Het pact is slecht voor halftijdswerkende vrouwen."

Karina (links)werk al 26 jaar halftijds in de Makro. " Dus ik zal er zeker niet meer bijzijn voor het brugpensioen. Ik heb nu al rugklachten maar ik zal nog langer moeten werken en dat is een dik probleem. En ook voor de jongeren is er nu al geen werk ze zullen in de toekomst nog langer aan de dop staan."

Nancy werkt al 5 jaar deeltijds in de Carrefour. "Hier in de Carrefour werken we bijna allemaal deeltijds. Er is voor ons niks uit de bus gekomen in dat generatiepact. Het wordt tijd dat ze ook eens aan ons denken. Wij deeltijdsen voelen ons in de steek gelaten. We horen er precies niet meer bij."

Marc Weyns (links)adjunct algemeen secretaris van LBC-NVK

" We staan hier vandaag omdat er in het generatie pact heel wat maatregelen staan die voor ons toch wel heel moeilijk liggen. Men heeft zich tot nu toe altijd ten onrechte gefixeerd op de leeftijd voor het brugpensioen. Men bouwt brugpensioen af omdat het naar verluidt niet meer betaalbaar is. Maar men kijkt niet naar de omstandigheden waarin mensen moeten werken. Er zijn mensen die werken tot hun 58ste en die doodop zijn door het alsmaar stijgende werkritme. En daarenboven is er de stijgende jongerenwerkloosheid waar niets aan gedaan wordt. België zit boven het Europees gemiddelde wat werkloosheid betreft. Het is dus geen tewerkstellingspact maar louter ingegeven uit financiële overwegingen. het komt totaal niet temoet aan de noden van de mensen.

In de distributie is het zo dat de meeste mensen deeltijds werken met een statuut dat niet zo heel goed is in de Sociale Zekerheid. Men wil dat statuut er niet op verbeteren terwijl het gaat om heel veel mensen die door de feiten gedwongen bijna niet anders kunnen dan deeltijds werken. Bijvoorbeeld bij Carrefour is het zo dat werknemers bijna alleen deeltijdse contracten kunnen krijgen. Ze moeten heel flexibel werken, zes dagen op de zeven met avondopeningen. De arbeidsuren van de mensen zijn heel verschillend. Dat heeft tot gevolg dat zelfs als ze dat zouden willen ze niet eens in staat zijn om een ander deeltijdse baan aan te nemen omdat de flexibiliteit in hun job bij Carrefour hen dat verhinderd.

Wanneer men in de Sociale Zekerheid stelselmatig aan dat statuut van deeltijdse arbeid blijft knabbelen wordt het inderdaad een groot probleem. Veel mensen dreigen op de rand van de armoede te komen. Je krijgt dan het fenomeen van de ´Working Poor´ zoals in het jaarboek van de armoede werd beschreven. Een fenomeen dat reeds in de VS en Engeland bestaat en nu in België opduikt. Namelijk een groep van mensen die werken en met hun inkomen uit arbeid en met hun sociale zekerheidstatuut nog amper kunnen rondkomen."

Kristel Bouwens (links met paarse sjaal) werkt al bijna 15jaar deeltijds in super GB bist. "Ik sta hier vandaag omdat deeltijdsen bijna geen rechten meer hebben voor brugpensioen. Ik wil niet werken tot ik in mijn kist kruip. Of de overheid naar ons gaat luisteren weten we niet maar we hopen toch van wel."

Piket supermarkt Match Wilrijk

Piket super GB Wilrijk

Piket Super GB Berchem

Piket GB Groenplaats.
Josfien (niet op foto) werkt al 30 jaar parttime in de GB aan de Groenplaats. " Hier in de GB worden alleen nog parttimers aangenomen. Als ik op prepensioen wil gaan dan moet ik al meer dan 60 jaar werken. En ik zie mij over 30 jaar niet met een stokske naar de kassa strompelen.".

Diana Hellebaut (rechts) hoofdsyndicale afgevaardigde voor BBTK Antwerpen Delhaize
"Wij staken hier voor ons brugpensioen maar ook voor ons tijdskrediet. Dat vergeten veel mensen maar dat is gereduceerd van 5 jaar naar 1 jaar. Het beroep van kassierster bijvoorbeeld is een heel stresserend beroep. Je kan het niet tot je 65ste volhouden. Het generatiepact zal moeten aangepast worden anders komen er nog acties. De feestdagen zijn in aantocht maar het kunnen nog spannende dagen worden."