Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Geweld in videogames: een bedreiging of niet?

Geweld in videogames: een bedreiging of niet?

KORTRIJK -- De game-industrie is goed op weg de grootste te worden binnen de entertainmentsector. Met een jaarlijkse omzet van meer dan 20 miljard euro laat ze de film –en muziekwereld achter zich. De producenten van de videospelletjes doen gouden zaken. Maar, vanaf het moment dat er geweld in de games voorkomt, kunnen die nieuwkomers in medialand rekenen op grote tegenstand. Moeten we ons behoeden voor het virtuele geweld en videogames uit de rekken halen, of leren we omgaan met deze nieuwe media?

Op de mediadriedaags ‘Game over?’ in Kortrijk proberen de verschillende partijen een antwoord te vinden op die vraag.

Bert Lambeir: “Agressie is eigen aan de mens.”

“Ik heb het recht eerst eens goed te denken en dan pas op zijn gezicht te slaan.” Bert Lambeir zet met die uitspraak meteen de trend van zijn verdere betoog. Hij werkt aan de Faculteit Psychologie en Pedagogische Wetenschappen van de KULeuven.

De wereld van de fictie en de fantasie vormen volgens Lambeir geen bedreiging voor de werkelijke wereld. Sterker nog, het reguleren en sturen van de artistieke en individuele wereld door de overheid is volgens hem geen goede zaak. “Er ontstaat een spiraal van geweld zonder een duidelijke oorzaak. Ligt het aan de opvoeding? De omgeving? De overheid vindt de oplossing niet en voert een nultolerantie in tegenover zinloos geweld, maar ook hiermee geraken ze geen stap verder.”
Spelletjes worden steeds realistischer, zo ook het geweld in de game. De wapens die de held nu kan hanteren zijn niet meer de futuristische laserpistolen, maar gaan van scheermessen om iemand de keel over te snijden tot bakstenen voor het verbrijzelen van de vijand zijn schedel. “De situaties in het spel sluiten steeds nauwer aan bij de werkelijkheid. Of het daarom nodig is dat geweld te bannen is nog maar de vraag. Het wordt pas gevaarlijk als de fictie en de realiteit door elkaar gaan vloeien”, aldus Lambeir.

Wat kan er dan gedaan worden aan het geweld in de games en op straat? Bert Lambeir ziet twee mogelijkheden: “Een eerste visie is het volledig weren van geweld. Realistisch is die visie niet, eerder hypocriet. Men keert de rug toe naar een stuk eigenheid van de mens: de passie en de agressie. Wie gaat bepalen wat geweld is en wat niet? Meer blauw op straat, metaaldetectors en zelfs verplicht onderwijs kunnen als een vorm van geweld gezien worden.” Lambeir pleit voor een zachte aanpak van geweld. Hiermee wil hij zeggen dat er niet onmiddellijk gestraft moet worden, maar dat de gemeenschap moet investeren in de jeugd, luisteren naar wat er leeft bij hun kinderen, meer sociale controle uitvoeren en vooral, conflicten leren oplossen door in dialoog te treden. “We leven in een maatschappij van hokjesdenken. Vanaf het moment dat iemand teveel afwijkt van die maatschappelijke indeling, wordt hij in een gesloten instelling gestoken om de samenleving te beschermen. Men moet leren inzien dat passie in alle mensen zit. Wat is er mis met een slogan te scanderen of een vuist te maken tijdens een betoging?”

Bert Lambeir.jpg

Bert Lambeir

Gio De Weerd: “Opvoeden tot vreedzame mensen.”

Volgens Gio De Weerd, die op het congres spreekt in naam van Pax Christi Vlaanderen, is een harde aanpak van geweld een noodzaak. “Het is geen utopie om tot een vreedzame samenleving te komen. Men moet beseffen dat gewelddadig gedrag ontoelaatbaar is. Hierbij is educatie een belangrijk middel om tot zo’n pacifistische maatschappij te komen.”

Pax Christi maakt een onderscheid tussen agressie en geweld. Volgens hen is agressie aangeboren en zit dus in alle mensen. Geweld daarentegen is aangeleerd gedrag. Dat is goed nieuws legt De Weerd uit: “Als geweld aangeleerd is, kan je het ook weer afleren. Dat doe je natuurlijk niet door de jeugd te overspoelen met gewelddadige videogames. Waarom kunnen er geen positieve en educatieve spelletjes gemaakt worden, in plaats van gortige computerspelletjes?”
Pax Christi is een echte vredesorganisatie en wil dan ook een gespreksruimte creëren eerder dan in conflict te gaan. “De dialoog is heel belangrijk. Als je met je kinderen kan praten over wat ze zien en leren in een videogame, wordt het voor de ouders snel duidelijk of dat spel goed is voor hun kinderen of niet.”

Gio De Weerd eindigt zijn betoog met scherpe kritiek op de producenten van games. “Het zijn echter niet de ouders die verantwoordelijk zijn voor het feit dat hun kinderen gewelddadige games kunnen spelen. Het zijn de makers die het spel op de markt brengen die de schuldige zijn.”

Steven Malliet: “De attitude van de gamer is belangrijk.”

Een wetenschappelijke uitleg over de effecten van computerspelletjes op de speler krijgen de geïnteresseerden van doctoraatstudent aan de KULeuven, Steven Malliet. “Iemand die geen hond kan doodschieten in een game is een groter risico, dan iemand die fictief de Holocaust kan naspelen.”
Volgens Malliet gaat het er niet om hoe lang men een computergame speelt, wel hoe intens men met die virtuele wereld omgaat. “De gamer moet de realiteit van de fictie kunnen blijven scheiden, hoe sterk die ook op elkaar beginnen te lijken. De attitude van de speler is belangrijk.”

Hoewel de debatten ongewoon hard worden gevoerd, bestaat er voorlopig nog maar weinig betrouwbaar academisch werk over videogames. Tijdens de discussies worden wetenschappelijke resultaten vaak misbruikt en uit de context gehaald. “Het is nog veel te vroeg om gefundeerde conclusies te trekken. De dingen waarvan men zeker is zijn gering”, aldus Steven Malliet.
Onderzoek wijst uit dat tot vijftien minuten na het spelen van een gewelddadig spel er een opwindingseffect achterblijft bij de gamer. Ook weet men zeker dat games anders zijn dan films, boeken en televisie. Zowel op het vlak van inleving alsook het wereldbeeld dat zich vormt. “Dat hoeft niet per se negatief te zijn”, verdedigt Malliet. “Mensen die veel televisie kijken zouden systematisch gebeurtenissen (moorden, aanslagen,…) of bevolkingsgroepen (politie, leger, advocaten,…) overschatten. Gamers niet.”

“Met mijn doctoraat hoop ik meer duidelijkheid te creëren rond de effecten van geweld in games. Ik pleit voor een gezond en neutraal debat. Niet onmiddellijk met getrokken geweren tegenover elkaar gaan staan.”

Gust De Meyer: “De discussie is niet aan de orde.”

Hoogleraar populaire cultuur aan de KULeuven Gust De Meyer belicht de positieve aspecten van videogames en stelt zich de vraag of een debat over een virtuele fantasiewereld wel nodig is. “Men vertoeft in een in een compleet fictieve en wiskundige wereld. Agressieve games dienen niet noodzakelijk agressief gespeeld te worden. In videospelletjes is het goed en het kwaad opgeheven.”

“In alles wat de mens doet imiteert hij”, vertelt De Meyer. “Zeker op het moment dat de stoppen doorslaan grijpen we automatisch naar imitatiegedrag. Kijk maar naar de schutter op de Amerikaanse universiteit in Virginia. Hij heeft nergens geleerd hoe hij 32 mensen moet doodschieten, dus grijpt hij terug naar voorbeelden uit de fantasiewereld.”
In boeken, theater en poëzie komt ook veel geweld voor, maar die vormen volgens De Meyer een te moeilijk slachtoffer. “Het is voor de media veel interessanter om videogames met de vinger te wijzen en die de schuld te geven geweld te promoten. De mensen willen een boosdoener? Dan zal de media ervoor zorgen dat ze die krijgen.”

Als iemand zoekt naar een ideologie in videogames is hij er aan voor de moeite, dat vindt toch de hoogleraar: “Lara Croft heeft in verhouding met haar wespentaille zo’n grote borsten dat haar rug zou breken. De realiteit is ver te zoeken en dat is ook goed. Is het dan nodig om educatief verantwoorde spelletjes te maken? Ik denk het niet. Dan wordt er inhoud gegeven aan een fictieve game waardoor de grens met de werkelijkheid vager wordt. Laat kinderen hun eigen weg gaan en uitzoeken wat voor hen het beste is.”

Jan Van Looy: “Computergames zijn de cultuurvorm van de 21ste eeuw.”

Uit een onderzoek van de BBC blijkt dat 95 tot 100 procent van de jongeren tussen 26 en 31 jaar gamet. “Het is absurd om te blijven ontkennen dat er een gamecultuur bestaat. Een gezond wantrouwen voor nieuwe media is niet het probleem, wel als er daardoor een morele paniek ontstaat”, aldus Jan Van Looy, docent Digital Arts and Entertainment aan de Hogeschool West-Vlaanderen.

Van Looy was de eerste in Vlaanderen die een doctoraat schreef over gamen. Hij is van de generatie die de opkomst en de evolutie van videogames actief heeft meegemaakt. “Het spelen van videospelletjes is niet zonder betekenis. Gamers zien het als een zinvolle bezigheid om dagenlang achter hun computer te zitten. Dat maakt deel uit van hun omgeving en hun leven.”

Volgens Van Looy zijn er twee psychologische verklaringen waarom jongeren games spelen. “De eerste verklaring is die van het cognitieve denken. Kinderen spelen en verbeelden zich situaties zodat ze zich daarin kunnen oefenen voor later. De tweede is de psychoanalytische verklaring. Kinderen leren spelenderwijs om te gaan met de realiteit. Ze imiteren wat er in hun omgeving gebeurt. Zo speelden kinderen in de concentratiekampen zelfs gaskamertje.”
Het belangrijke aan die theorieën is dat ze horen bij het groeiproces van een kind en dat het bij naspelen blijft. Dat het niet noodzakelijk leidt tot het overnemen van het gedrag.

Om tot meer duidelijkheid te komen in het debat rond geweld in videogames zijn er twee zaken die volgens Jan Van Looy belangrijk zijn. “De tegenargumentactie weerleggen door naar de resultaten van een objectief effectenonderzoek te kijken of, de mensen informeren en de gamecultuur begrijpbaar maken.”

Debat.JPG

Het belang van een gezond en neutraal debat wordt bij de mediadriedaagse 'Game over?' extra in de verf gezet.

Lans breken

Ik ben het eens dat de attitude van de gamer erg belangrijk is!

komt mede naar voren in dit blog van mij: http://metareporter.nl/?p=16437

gaarne reacties:)