Jan Hertogen07 mei 2007 – 10:18

De emotie en afkeer die opgeroepen wordt bij extreem geweld waarbij het slachtoffer (altijd) zonder verweer is, is dezelfde die opgeroepen wordt bij de honderdduizenden verhalen over honderden miljoenen feiten van extreem geweld en willekeur waarvan de gevangenen en gedeporteerden onder het nationaal-socialisme het voorwerp waren. De daders van de recente willekeurige fysieke agressie in Metro Delta te Brussel kan daarom op dezelfde lijn geplaatst worden als de criminelen die gewillige dienaars waren van het nationaal-socialisme in hun brutalisering en beroving van de gedeporteerden. Vanuit het ‘daderperspectief’ gaat het nooit om ‘onzinnig geweld’ maar om een doelgerichte actie voor persoonlijk profijt, overleven of genoegdoening die tevens exponent is van een samenleving of een systeem dat misdadigheid niet kan elimineren, toelaat of cultiveert of, zoals onder het nationaal-socialisme een structureel onderdeel van het systeem van onderdrukking en vernietiging van de persoon en zijn goederen en de uitmoording van een gans volk.

Het besef bijbrengen bij huidige daders en criminelen, zeker bij agressie op medemensen en tav persoonlijke goederen, dat zij zich op één lijn plaatsen met de criminelen onder het nationaal-socialisme kan m.i. helend werken. Maar dan moet eerst ook het ‘daderperspectief’ met een veel grotere betrokkenheid van de bevolking in en met het nationaal-socialisme onderkend en erkend worden, hetgeen nooit gebeurd is, zoals het recente onderzoek door het SOMA naar de betrokkenheid van de ‘overheden’ bij het nationaal-socialisme nog aantoonde.

Op indymedia, http://www.indymedia.be/nl/node/9135 verscheen reeds een algemene beschouwing als onderdeel van een inleiding voor een studiedag van Attafsier, steungroep voor allochtonen in het hoger Onderwijs: http://www.npdata.be/BuG/57/

Voor getuigenissen van overlevenden: http//www.getuigen.be

Jan Hertogen, socioloog