Jean Claude Paye 04 mei 2008 – 18:30

De 12de correctionele kamer van het hof van beroep in Brussel opende op 21 april, het proces in beroep van 5 verdachten, veroordeelt in eerste
aanleg van deelname aan een terroristische groep, voor straffen van 28
maand tot 10 jaar. De beschuldiging betrof deelname aan een netwerk dat in Belgie zelfmoord strijders zocht, voor de oorlog in Irak. De aanklager beschuldigt hen ervan een bijdrage geleverd te hebben aan het sturen van Muriel Degauque naar Irak, die zich zou hebben opgeblazen op 9 november 2005.

In een conflict waar Belgie niet deelneemt, geeft het tribunaal zich
enkel de bevoegdheid om te bepalen of de strijdende partijen legitiem of
crimineel zijn. De verdachten als vrijheidsstrijders zien van een illegale bezetter in Irak, waarvoor een internationaal humanitair statuut bestaat is niet mogelijk.. Het tribunaal noemt ze terroristen om twee redenen, ten eerste is hun strijd niet juist, ten tweede is de methode crimineel.

Het tribunaal oordeelt dat deze mensen deel uit maken van een islamitische militie die "dromen van een geloofsoorlog om een ouderwets regime aan de macht te helpen.". De voorzitter van de rechtbank heeft ook verklaard dat hun bedoeling was om een religieuse oorlog te veroorzaken en een kruistocht tegen het westen" om een califat te installeren. Nochthans hecht het tribunaal wel geloof aan de verklaring van L dat hij in het front van de strijd in Fallouja in 2004, tegen de amerikanen vocht en niet de burgers.

Ondanks dat de oorlog gestart door de VS, in strijd is met het
internationaal recht — samenwerking van het regime in Irak met het netwerk van Ben Laden en het bestaan van massa destructie wapens zijn onbewijsbaar door de feiten . — baseert het verdict zich op de denkbeelden van Bush over de « choc van de culturen » en de « strijd tussen goed en kwaad ».

De procureur gaat voorbij aan het bestaan van bezettingstroepen met
150.000 soldaten en meer dan 100.000 mercenaires, en beschouwd de
bezetting van Irak als voorbij, op het moment van de feiten. Het tribunaal heeft volledig het standpunt van de VS ingenomen en gaat er van uit dat er geen conflict meer is in Irak in 2004 - 2005. Het gaat niet over een realiteit op het terrein maar enkel over de verklaring van de amerikaanse administratie. De verzetsstrijders hebben geen territorium in bezit en zijn daarom niet erkenbaar. Ze zijn onzichtbaar en daarom noemt het tribunaal hen ook terroristen. Als men deze criteria zou gehanteerd hebben op de verzetsstrijders tegen de Nazis, dan zouden deze ook terroristen zijn geweest.

Een strijder is pas legitiem als hij van een staat is. Elke guerilla van de bevolking tegen een onderdrukker die militair sterker is wordt daarmee een crimineel. Deze veroordeling is kennelijk niet van toepassing op de prive mercenaires in dienst van amerikaanse privé firmas, soldaten die ook niet vallen onder het oorlogsrecht en evenmin een nationale strijd voeren..Het zijn dus niet de intrinsieke eigenschappen van een strijder maar enkel de beoordeling door de amerikaanse administratie die van een strijder een crimineel maken. Het is degene aan de macht die beslist of een vijand een terrorist is volgens het tribunaal dat zich zo medeplichtig maakt aan een imperialistisch rechtsgelding.

De beschuldiging en veroordeling in eerste aanleg baseren zich op de
overtuiging dat er een belgisch netwerk is van kamikazes om te strijden in Irak. Het betsaan van een gestructureerde groep is niet aangetoond en het federaal parket brengt geen bewijzen aan dat de beklaagden terroristen hebben aangeworven.

De elementen doorgegeven door de FBI geven geen goed beeld van wat er
gebeurt is. Het federaal parket kan niet aantonen dat de beklaagden de intentie hadden om mensen naar Irak te sturen als zelfmoordenaars.

De bewijzen komen van de vraag om medewerking aan de USA,
Marokko , Algerije, Turkije , Syrie, Frankrijk en Thaïland.
De elementen die op die manier verzameld zijn worden betrouwbaar en legaal geacht te zijn zonder dat dit kan gecontroleerd door de verdediging.
Het tribunaal beschouwd dat het niet nodig is in internationale
judiridische zaken, om het volledige dosier openbaar te maken
Het is daarmee onmogelijk de legaliteit van deze argumenten aan te klagen in een rechtzaak. Toch toont de verdediging aan dat er veel onregelmatigheden zitten in het verkrijgen van de electronische gegevens volgens amerikaans recht.

De bewijzen uit Algerije worden aanvaard ondanks dat de Europese raad weet dat dit land systematisch martelingen gebruikt in het kader van de strijd tegen het terrorisme.Het tribunaal verklaart niet bij machte te zijn in deze zaak de goede en slechte punten van een staat te onderscheiden. Dit tribunaal dat niet in staat is de legaliteit van
de bewijzen te verifieren die ze gekregen heeft, geeft zich wel de
universele competentie te definieren wat een democratie, een staat van oorlog of vrede zijn of wat een oorlog of een juiste weerstandsbeweging is.

Als het Hof van beroep de eerste veroordeling bevestigt, dan zou dat een precedent scheppen in jurisprudence die zou toestaan dat de amerikaanse incriminatie van « illegal ennemi combattant », erkend zou worden in onze rechtspraak. Dat zou de deur open
maken voor uitwisseling van europese burgers naar de USA op basis van dit begrip en niets in de uitwisselingsakkoorden van 2003, getekend tussen de 'Europese Unie en de VS, kan dan nog tegen houden dat europese mensen worden veroordeeld en voor een militaire commisie van speciale oorlogstribunalen in de VS,moeten verschijnen waar
geen mensenrechten gerespecteerd hoeven te worden onder de krijgswet.
Deze uitspraak zou onze rechtspraak ondergeschikt maken aan die van de
imperilaistische VS.

Onze rechtspraak zou niet alleen haar autonomie verliezen met dit precedent. maar ook haar capaciteit om te oordelen over feiten, door waarde oordelen en een politieke stellingnames van de amerikaanse autoriteit te laten voorgaan op de feiten.

Brussel 24 april 2008
Jean Claude Paye
Vertaald uit het frans door Valentine Julien