Kristel

Murga goes South Africa: Foto's repetitie

28.12.2008

Foto's van de repetities ter voorbereiding op de grote parade.

Lees meer / 0 comment(s)

Murga goes South Africa: Fotoreportage

10.12.2008

Een van de groepen die deelneemt aan het murga-project bestaat uit leerlingen van een lagere school uit Soweto. Ze krijgen les van Tladi, een muziekleraar die zich erg actief inzet voor de murga. Hij vraagt ons of we geen zin hebben om een bezoek aan zijn school te brengen. Wat een vraag... natuurlijk willen we dit doen!

Het eerste wat ons opvalt is hoe groot en mooi de school is tegenover de buurt waarin ze gelegen is. Tladi neemt ons mee naar de directeur zodat we ons even kunnen voorstellen. Na een korte introductie en wat uitleg over België, krijgen we een rondleiding doorheen de school, op de voet gevolgd door nieuwsgierige kinderen. We eindigen in het muzieklokaal waar de leerlingen onder beleiding van Tladi, Kikke en Tijl hun repetoire brengen. Na het bezoek zijn we het allemaal eens, Tladi levert fantastisch werk met de kinderen. Wat hij op een jaar heeft klaargespeeld is geweldig, zeker als je weet dat hij vorig jaar nog zelf zijn weg aan het zoeken was.

Enkele foto's die hopelijk de sfeer en de energie kunnen weergeven die wij tijdens ons bezoek voelden.

Lees meer / 0 comment(s)

Murga goes South Africa: week 1 part 2

08.12.2008

Behalve wij, verblijven er ook nog andere groepen in het Ipelegeng Community Centre, zo ook de jeugdafdeling van het ANC. Jongeren van over heel het land zijn bijeen gekomen om een nieuwe leider voor hun afdeling te kiezen.
Regelmatig zien wij hen vurig zingen, klappen en dansen op het binnenplein, die gezangen blijken strijdliederen die gezongen werden tijdens de Soweto Uprising op 16 juni 1976.
Een vreedzame optocht van studenten die protesteerden tegen het lesgeven in het Afrikaans op zwarte scholen. Deze optocht ontaarde in een waar bloedbad toen de politie plots het vuur opende op de studenten.

Apartheid is afgeschaft maar het leeft nog bij de mensen, zo ook bij de jongeren van de murga.
Gisteren na de repetitie kwamen er aantal leiders van groepen bij Junior klagen over ons, ze waren kwaad. Ze vonden ons maar arrogante blanken die zich beter voelden dan hen.
Dit kwam voor ons echt als een verrassing aan want we hadden ons toch niet superieur opgesteld?
Het bleek over de begroeting te gaan, wij passeerden hen heel vaak zonder te groeten. Junior legde uit dat wij in België niet dezelfde begroetingscultuur hebben als zij in Zuid-Afrika, hier zegt iedereen goedendag tegen elkaar terwijl dit in België niet het geval is. Hij vertelt hen ook dat wij een afstandelijker volk zijn maar dat we ons daarom niet superieur willen opstellen of ons zo voelen want dat hij anders niet met ons in het project zou gestapt zijn.
Het is een geladen gesprek en Junior begeeft zich meerdere malen in een mijnenveld maar het draait goed uit en de groep is blij dat ze het gesprek hebben gehad.
Zulke kleine irritaties liggen heel gevoelig en kunnen snel voor grotere problemen zorgen daarom besluit Junior hen uit te nodigen voor het avondeten zodat we elkaar beter leren kennen.
Tijdens het eten zit ik tegenover Chico, hij kwam 10 jaar geleden helemaal alleen van Mozambique naar Zuid-Afrika. We hebben een gesprek over de verschillende Afrikaanse dialecten, in Jo'burg zijn de 4 belangrijkste dialecten Sotho, Zulu, Tswana en Khoisa. De meeste jongeren spreken wel 2 of 3 van deze dialecten en Engels, Chico spreekt ook Tsonga, een dialect uit Mozambique en Portugees dat hij ginder leerde op school.
Merkwaardig detail,in de Afrikaanse dialecten wordt het meervoud van een woord vooraan geplaatst, niet achteraan zoals bij ons het geval is.
Chico vertelt ook over de squatcamps rond Jo'burg, hij woont zelf in een squatcamp in Kliptown. Ik heb beelden van zijn woonplaats gezien, echt schrijnend, in vergelijking met die plaats wonen de mensen van White City Jabavu, de township waar wij verblijven nog goed in hun met stenen opgetrokken huizen en watervoorziening in huis. In Kliptown zijn er maar 2 waterkranen voor een heel straat, in het weekend is het dan ook ontzettend lang aanschuiven als iedereen water komt halen om te koken, te wassen, etc...
Naast mij zit Jovi, hij kaart het begroetingsprobleem aan, ik geef eerlijk toe dat ik ook zo afstandelijk ben en niet iedereen begroet.
Ik vertel hem mijn manier van groeten naar mannen toe, als ik een man passeer, geef ik een kort knikje en kijk ik naar beneden.
Waarom?
Omdat mijn Pakistaanse vriendin waarmee ik ben opgegroeid me dit aanraadde als we samen over straat liepen, in de Pakistaanse cultuur is dat een respectvolle begroeting. Anderzijds is het ook een veilige houding waarmee je geen verkeerde signalen mee weergeeft. Maar dus niet in Zuid-Afrika waar de blanken zich jarenlang boven de zwarten hebben gesteld.
Voor mij is het begroeting waar ik me goed bij voel bij onbekenden of mensen die ik niet goed ken.
Jovi blijft dit arrogant vinden tot ik uitleg dat het ook een onzekerheid is. In België zit niet iedereen op een begroeting van iemand die ze niet kennen te wachten. Ik zeg hem dat het weleens gebeurd dat als je iemand begroet, deze persoon je kan aankijken met een blik van: "Waarom, praat je tegen mij? Ken ik je?"
Dat begrijpt Jovi al helemaal niet, zo onbeleefd, dat kan toch niet! Ik kan niet anders dan hem daarin gelijk geven maar het gebeurd, helaas.

De contacten verlopen vlot tussen iedereen, de plooien lijken gladgestreken. Na het eten is er een verrassing voor Kikke die jarig is, hij krijgt een T-shirt dat Chico zelf gemaakt heeft. Er is cake en cava, de muziekinstrumenten worden bovengehaald of er wordt gedrumd met het keukengerief.
Het feestje is begonnen!
Het is een geslaagde avond voor beiden partijen dat ook het murgaproject alleen maar ten goede kan komen.

De volgende dag tijdens de repetitie is de verandering direct merkbaar, de samenwerking tussen de leiders van de groepen en ons zat veel beter wat resulteerde in een fantatische vruchtbare repetitie.

Lees meer / 0 comment(s)

Murga goes South Africa: week 1

04.12.2008

Het murgaproject is dinsdag van start gegaan en was van de eerste dag al een groot succes.
We zijn allemaal overdonderd door de grote opkomst van de deelnemers, aangezien er ook veel bestaande groepen deelnemen, hielden we de eerste dag een toonmoment.
Wat ik toen gezien heb, had ik nog nooit gezien, zoveel talent en creativiteit in Soweto!
De voorstellingen bestonden uit dans, theater, muziek en zang, de thema`s die werden aangehaald waren voornamelijk HIV en liefde, geen struisvogelpolitiek hier. HIV is aanwezig en er wordt over gesproken!

Jaak, die de begeleiding voor theater doet, had onlangs een gesprek met iemand hier en die zei: "HIV is part of our life". Waarop Jaak direct repliceerde: "HIV can never be part of your life, it`s a disease and you can do something to prevent it!".
Is dit onze westerse manier van denken? Misschien wel maar in ieder geval is het thema waar je niet omheen kan in dit land. Overal hangen er preventieaffiches, je hoort preventiespots op de radio, veel mensen dragen het rood lintje en voor het Ipelegeng Community Centre staat ook een bus waar de mensen zich gratis kunnen laten testen.

Onze deelnemers bestaan uit volwassen, jongeren en kinderen met elk hun eigen verhaal maar het mooiste wat ik Danger (deelnemer van het murgaproject vorig jaar en dit jaar) hoorde zeggen was:"Murga is spirit of oneness".
Beter kan het niet worden samengevat.

Lees meer / 0 comment(s)

Murga goes South Africa

04.12.2008

Dertien Antwerpse murgueros en murgueras zitten van 22 november tot 22 december een maand lang in Zuid-Afrika. Vorig jaar werden in Soweto door enkele leden van Lamourgaga en de Internationals de eerste kiemen gelegd van de Murga. Dit jaar worden de zaadjes uitgezaaid naar Durban.

In 2004 stuurde de vzw Dunia-Globe de Antwerpse skagroep Internationals voor het eerst naar Zuid-Afrika. Onder de noemer Township Jive speelde de groep samen met verschillende lokale artiesten er in townships van Johannesburg en Kaapstad. Deze tournee was in meerdere opzichten opzienbarend, vermits het ook tien jaar na het afschaffen van de apartheid voor een voornamelijk blanke groep niet evident was om op te treden in de ‘zwarte’ townships. Daarnaast werden er instrumenten die vooraf in Vlaanderen werden ingezameld, uitgedeeld aan muzikanten, schooltjes en kleinschalige projecten.

In 2007 werd de vzw Dunia-Globe opgenomen in een driejarig Zuid-Afrikaans project van het Vlaamse ministerie van Cultuur. Concreet betekende dat dat de Internationals samen met enkele leden van Lamourgaga in het Ipelegeng Community Centre in White City, Soweto de Murga introduceerde. Sleutelfiguur zowel bij de Internationals als bij Lamourgaga is Junior Mthombeni wiens roots niet toevallig in Soweto liggen.

Dit jaar, van 22 november tot 22 december 2008, gaat Junior samen met leden van de vzw Dunia-Globe en van de Antwerpse Murga’s Los Murginales en Lamougaga, terug naar Soweto om het zaadje dat vorig jaar gepland werd, te doen groeien. Vanuit de samenwerking met de Zuid-Afrikaanse Community Centres, die door het Vlaams ministerie van Cultuur gesteund worden, is dit een kleinschalige manier om aan culturele uitwisseling en ontwikkelingssamenwerking (of beter: samenwerkingsontwikkeling) te doen. Het project heeft niet de pretentie om de wereld te veranderen. Of toch wel, maar niet op één dag. Daarom werd er gekozen om het idee van de Murga langzaam te laten groeien.

Wat is Murga?

Binnen de Murga kan en mag alles, zolang er voldaan wordt aan de vier basiselementen: muziek, dans, woord en kostuum. Het is een van oorsprong Latijns-Amerikaanse traditie die in Antwerpen geïntroduceerd werd door Gerardo Salinas. Gerardo zag dat in Buenos Aires de Murga voor identificatie van buurten en wijken zorgde. Hij zag ook dat een Murga veel meer dan een dolle bende is die vrolijke muziek maakt. De thema’s die in een Murga aan bod komen verwijzen naar gemeenschappelijke (buurt)ervaringen, maar zijn dikwijls ook maatschappijkritisch, zij het steeds met de nodige dosis humor.

Het kan vreemd lijken om een oorspronkelijk Zuid-Amerikaans fenomeen te gaan ‘exporteren’ naar Zuid-Afrika. Maar eigenlijk wordt de cirkel op deze manier rond gemaakt. De zwarte slaven die naar Zuid-Amerika werden gebracht en aan wal kwamen in Buenos Aires en Monte Video liggen immers aan de oorsprong van wat later zou uitgroeien tot de Murga.

Praktisch

Enkele murgueros reizen een weekje op voorhand naar Soweto en gaan zoeken naar geïnteresseerde mensen in community centres en scholen in en rond White City. Wanneer de overige murgueros arriveren, start een versneld opleidingstraject: samen kostuums maken, liedjes en ritmes bedenken, dansles geven en krijgen. De Antwerpse murgueros en murgueras hebben immers minstens evenveel te leren van de plaatselijke bevolking. Denk maar aan de Zuid-Afrikaanse traditie van de gumbootdance, iets waar verschillende Murga’s in Antwerpen al mee experimenteren. Een paar weken later trekt de hele bende naar The Bat Centre in Durban, waar opgetreden zal worden, maar waar vooral de Zuid-Afrikaanse murgueros uit Soweto hun broeders en zusters van Durban zullen inwijden en initiëren in de Murga. Iets wat ook niet evident is, vermits mensen uit Soweto doorgaans niet in Durban geraken en omgekeerd. Het murgavirus verspreidt zich…

Lees meer / 0 comment(s)