Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Mohamed

Mohamed's picture

Naam

Mohamed El Omari

Mohamed's blog

De eerste week van de Ramadan zit erop, wat gaat de tijd snel!

De eerste dag was wel even aanpassen, zo’n omschakeling middenin de werkweek. Maar verbazend is dat het vanaf dag 2 al heel normaal leek om geen behoefte te hebben aan sloten koffie, snoepjes tussendoor of broodjes
tijdens de middag. Zelfs op de zonnige dagen blijft de dorst heel erg beperkt, zodat de behoefte aan water niet onhoudbaar werd. Want inderdaad, zelfs water mag niet, het is een geheelonthouding.

Ramadan is echter veel meer dan het cliché “niets drinken, niets eten, geen sex”. Het is ook vreemd dat de pers lijkt te suggereren dat de Ramadan gelijkstaat met “feesten (na zonsondergang)”. Dit feestgeweld zou
zelfs voor niet-praktiserende moslims de aanleiding vormen om toch te vasten…

In werkelijkheid is de Ramadanmaand de periode van een diepgaandere godsdienstbeleving, een periode van bezinning en spiritualiteit. Niet alleen het lichaam, maar ook de geest moet gezuiverd worden in deze maand,
aldus de imam deze middag tijdens de preek n.a.v. het vrijdaggebed.

De lange “tarawih”gebeden bijvoorbeeld, hebben enkel plaats in de Ramadanmaand, na het late avondgebed. Het is prachtig, maar ook een uitdaging, om een uurlang geconcentreerd te luisteren naar de gebeden die
door de imam worden voorgedragen. Bidden in groep welteverstaan, want de Ramadan is ook de maand bij uitstek om te socializen, oude contacten te heractiveren, ruzies bij te leggen. Dus toch een beetje feesten?

Wat ook opvalt is dat de commercialisering van de Ramadan in landen met een overwegend islamitische bevolking alsmaar toeneemt. Op de satellietzenders worden we door de ene na de andere speciale
Ramadan-promotie om de oren geslagen. Een ideetje voor de Belgische ondernemers, etno-marketing nog steeds een gat in de markt?
Laat maar, de klassieke dadels en Ramadan-koekjes bij de Marokkaanse kruidenier volstaan om de Ramadan-sfeer erin te brengen!

Lees meer / 0 comment(s)

Armoede discrimineert niet

Dinsdag 17 oktober is het werelddag van het verzet tegen
extreme armoede.

Toevallig worden er nu ook cijfers vrijgegeven over armoede bij allochtonen. 58,9 procent van de personen van
Turkse herkomst en 55,6 procent van de mensen van Marokkaanse origine in ons land hebben een inkomen dat onder de Europese armoedegrens van 777 euro per maand ligt. Dat blijkt uit de voorlopige resultaten van een onderzoek in opdracht van de Koning Boudewijnstichting. Van de Italianen in België leeft 21,5 procent onder de armoedegrens; voor de autochtone Belgen is dat 10,16 procent.

Opvallend is dat ook alle andere groepen van niet-Belgische afkomst een hoger risico lopen om in armoede te leven. Uit de studie komt bovendien naar voor dat 38,7 procent van de personen van Turkse herkomst en 25 procent van de mensen van Marokkaanse origine maandelijks moeten rondkomen met minder dan 500
euro.

Armoede kent dus geen kleur en discrimineert niet: ook allochtonen hebben hiermee te kampen.

Jammer genoeg is het zo dat de zelforganisaties van allochtonen en de armenorganisaties bijna niet samenwerken teneinde te strijden tegen deze (kans)armoede. L'union fait la force is nochtans ook hier van toepassing. De gebundelde krachten kunnen veel sterker wegen.

Zo was er onlangs bv. de heisa rond de nieuwe Vlaamse Wooncode. De minister van Wonen had bij de uitwerking hiervan hoofdzakelijk geluisterd naar de behoeften van de huisvestingsmaatschappijen. Het gevolg was een inperking van woonzekerheid van elke sociale huurder (allochtoon of autochtoon), door de invoering van een proefperiode. Jammer genoeg werd er in de media hoofdzakelijk gefocust op de taalvereiste die eveneens werd ingeschreven in de wooncode. Allochtone zelforganisaties protesteerden hiertegen. Het zou veel nuttiger geweest zijn om samen met de armenorganisaties een aantal eisen op tafel te gooien. Lobbyen is pas succesvol als de krachten gebundeld worden.

Hopelijk gebeurt dit in de toekomst meer.

Lees meer / 1 comment(s)

Ook goed nieuws uit Gent

Sp.a-spirit èn Groen! gaan vooruit in Gent, het VB verliest 2 zetels, hiep hiep hoera!!! Dikke proficiat voor Termont en zijn partij, evenals voor de Spiritisten die 3 zetels in de wacht slepen. Vera Dua kan ook niet klagen in Gent, met een winst van 2 zetels, bestuursdeelname zal er wellicht niet inzitten maar Groen! mag zich daar niet blind op staren.

Verder in Vlaanderen gaat het VB meestal vooruit in vergelijking met 2000, maar t.o.v. de Vlaamse verkiezingen van 2004 zou het 2 zetels verliezen...

Het VB wijt dit aan het migrantenstemrecht en de Snelbelg-wet, dit zal wellicht voor een deel kloppen. In Gent zijn er bv. heel wat allochtone verkozenen (wellicht voor een behoorlijk deel dankzij "etnische" stemmen). Wellicht krijgen we ook een allochtone schepen (Fatma Pehlivan?) in Gent, voor de eerste maal.

Maar allochtonen zijn ook volwaardige kiezers, het valt toe te juichen dat zij progressief stemmen. Het VB mag dan doen alsof dit Untermenschen zijn die geen recht hebben op een stem, het tegendeel is waar en bewezen.

En nu hopen dat de traditionele partijen eindelijk eens hun angst voor het VB verliezen, dat ze gewoon hun ding doen en dat er minder geleuterd wordt over het VB.

Lang leve de democratie!

Lees meer / 0 comment(s)

Patrick Coeman (Blokwatch) en de verloren Marokkaanse generatie

Ik heb gisteren met stijgende verbazing gekeken naar Terzake XL, meer bepaald naar het onderwerp dat betrekking had op de dochter van Patrick Coeman van Blokwatch die werd aangevallen door een groep Marokkaanse jongeren.

Wat mij hierbij stoorde was de algemene teneur dat men zou zwijgen over allochtonencriminaliteit, en dit hoofdzakelijk uit schrik voor het Vlaams Belang. In de woorden van Patrick Coeman: “Ik denk dat 15 of 20 jaar de problemen verzwijgen veel mensen naar het Vlaams Belang heeft verdreven. Als men het Vlaams Belang de wind uit de zeilen wenst te nemen moeten we 1.) dit duidelijk aanklagen en 2.) daar ‘eens’ een open debat over voeren en hopelijk meer dan een debat”.

Dit was ook de verdere rode draad doorheen het debat: men durft niet praten over allochtonencriminaliteit.

Hebben deze mensen de voorbije periode op een andere planeet geleefd??? Er valt veel te zeggen over dit thema, maar dat het een taboeonderwerp zou zijn is allang niet meer het geval. Zo was er onlangs nog de MP3-moord, waarbij dit thema wekenlang de actualiteit overheerste. Iedereen, met inbegrip van allochtone opiniemakers, heeft het hier over gehad. Er was de mars in Brussel waaraan heel veel allochtonen deelgenomen hebben, met de duidelijke boodschap dat dit niet kan. Taboe, hoezo? Eigenlijk herhaalt men gewoon de stelling van het Vlaams Belang, dat er constant op hamert dat het “zegt wat de Vlaming denkt” (daar waar de andere partijen dit niet doen).

In het debat ten gronde had Marc Van Peel het onomwonden over “de onveiligheid op straat die gelieerd is aan jonge Marokkanen en waar de overheid haast niets aan doet”. Is er een groep van allochtonen die een veiligheidsprobleem vormen, was de vraag van de redactie. De veiligheidsspecialist van de VLD, Brice De Ruyver, stelde dat er inderdaad in alle steden een probleem is met een kleine, harde kern van Marokkaanse jongeren. Voor deze harde kern zouden preventie en sociale maatregelen niet helpen. Slechts één oplossing is mogelijk: verwijder deze jongeren uit de samenleving. De verloren generatie Marokkaanse jongeren?

Dat een criminele jongere terug het goede pad op kan gaan, werd nochtans bewezen door de aanwezigheid van Arafat Bouachiba, vroeger een criminele drugsverslaafde, nu vader, maatschappelijk werker èn kandidaat op de Gentse VLD-lijst. Vreemd genoeg was het net Arafat die meende dat de allochtone jongeren die voor overlast en criminaliteit zorgen geen kansarme jongeren zijn die maatschappelijk achtergesteld worden. Wat zou het dat we met de regelmaat van de klok geconfronteerd worden met onderzoeken die aantonen dat allochtonen dramatisch slecht scoren op onderwijsvlak en op vlak van tewerkstelling? Eigen schuld, dikke bult, aldus Arafat, en de sociale sector moet hen niet te veel bepamperen.

Marc Van Peel haalde tot slot hèt konijn uit zijn hoed: justitie moet gedefederaliseerd worden, in Vlaanderen zorgen we dan voor meer law and order, en dan is alles opgelost. Van wie hebben we nog gehoord dat defedederalisering de wonderoplossing is?

Het debat over deze thematiek moet blijvend gevoerd worden, maar hopelijk niet op deze manier. Als het een eendimensionale aanpak betreft, kan niemand het winnen van het Vlaams Belang. Bij deze een pleidooi voor een integrale aanpak, waarbij men ook oog heeft voor de diverse oorzaken die aan de grondslag kunnen liggen van criminaliteit bij allochtone jongeren. Zo kampen vele allochtone jongeren met een identiteitscrisis, hetgeen hen minder weerbaar maakt voor groepsbeïnvloeding.

Complexe problemen kennen geen eenvoudige oplossingen. Ik leg me dus niet neer bij de allereenvoudigste oplossing, jongeren het etiket "verloren" opplakken.

Lees meer / 7 comment(s)

Sos of Sas ? Sos-en-Sas!

"Sos of Sas" luidde de titel van Knack onlangs: Gentenaars kunnen kiezen tussen (centrum-)links en (centrum-)rechts.

Ondertussen lijkt het er steeds meer op dat het in elk geval Sos-èn-Sas wordt in Gent. Beiden kondigen het van de daken af, hierbij ondersteund door een gans apparaat, waaronder Freya-en-Guy. Wèg keuze, zo lijkt het: het voorakkoord Sos-en-Sas kan op geen enkele manier verbroken worden.

Nu, de discussie over de voorakkoorden hebben we al gehad, en op zich is hier inderdaad niets ondemocratisch aan, zeker niet als dit openlijk verkondigd wordt. Er is ook al gezegd dat de partij-ideologie tijdens lokale verkiezingen veel minder speelt.

In een stad als Gent wil ik echter wel duidelijk kunnen kiezen, ideologie speelt hier wel degelijk een rol, veel meer dan in landelijke gemeenten. Dit bleek maandag bv. duidelijk op het ultiem verkiezingsdebat van Tiens Tiens. En als we kijken naar wat het Antwerpse stadsbestuur in de voorbije jaren zoal gedaan heeft onder impuls van de VLD (X-tra huis-aan-huis-controles, meldpunt verdachte asielzoekers,...), dan wil ik bij het stemmen een duidelijk signaal kunnen geven: een dergelijk beleid wil ik niet in Gent.

Wat te denken van volgende kronkel van Sos en Sas: men zegt dat een goed bestuur enkel mogelijk is met twee partijen, met drie partijen besturen wordt heel moeilijk. Maar anderzijds zegt Sos ook: ongeacht hoe slecht de VLD scoort, en zelfs als we met een andere partij (Groen! of CD&V) een meerderheid kunnen halen, de VLD wordt hoe dan ook mee opgenomen in de volgende bestuursploeg. Het principe "beter met 2 dan met 3 besturen" wordt heel selectief gehanteerd...

Voor mij is het dus duidelijk: de kwestie Sos-en-Sas heeft absoluut geen betrekking op het verder zetten van het huidig goed bestuur, nee, het is een zuiver machtsspelletje. Verkiezingen en politiek gaan uiteraard over macht, maar speel hier a.u.b. geen spelletjes mee.

Groeten
Mohamed

Lees meer / 0 comment(s)