Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

han

han's picture

Naam

han Soete

Vakgebied

Internetjournalist, industrieel vormgever, webdesigner (°1968).

Topic(s)

media-activisme, vredesbeweging, sociale beweging, anti-globalisme, vrije software.

About han

http://flickr.com/people/hansoete/

*Parcours* Antwerpen Henri Van De Velde-instituut */* Lector ’website- ontwikkeling’, ’geschiedenis grafische vormgeving’ */* Studie: Indymedia-Seattle, Freespeech-USA (1999-2000) / Mede-oprichter Indymedia. be (06/2000) */* Reporter o.a. S26 Praag (IMF-top 09/2000), Genua (G8-top 07/2001), D14 Brussel (EU-top 12/2001), World Social Forum Porto Alegre (01/2002), StopUSA (10/2002-05/2003) / Co-auteur: www.media-activism.be

Website

http://flickr.com/photos/hansoete/

han's blog

De Amerikaanse verkiezingen zoals u ze nog niet zag

De verkiezingen in de Verenigde Staten zijn meer dan het grootse media circus dat wereldwijd voorbij raast. Sinds de jaren 1960 zijn die verkiezingen ook een ogenblik van mobilisatie voor sociale bewegingen om hun ongenoegen te uiten over het beleid en de voorstellen van de verschillende kandidaten.

"Ground Noise and Static" is film die het relaas brengt van een deel van die beweging tijdens de huidige campagne.
De film is ook ontluisterend document over het democratische karakter van het hele gebeuren.

Zoals misschien we meer gebeurt bij dergelijke films laten de makers zich al te zeer imponeren door het politie geweld waardoor de inhoud van de acties misschien iets te veel op de achtergrond verdwijnt. De (web)film geeft wel een verrassend beeld van een stukje realiteit en verzet waar we via onze klassieke media nauwelijks weet van hebben.

http://www.submedia.tv/

Lees meer / 0 comment(s)

Canadese en Australische premiers geven zelfde speech voor oorlog

De toespraken dateren van 18 en 20 maart 2003, maar pas nu werden ze vergeleken en blijkt dat de Canadese premier dezelfde speech gaf als Australische premier enkele dagen daarvoor.

Meer info: http://www.embassymag.ca/html/index.php?display=story&full_path=2008/october/1/harper/

Met dank aan Ludo de Brabander

Lees meer / 2 comment(s)

Als bankiers de revolutie voorspellen

Het is beangstigend om te horen, lezen, zien,... hoe politici en media de "burgers" tot kalmte aanmanen. "Geen paniek roepen ze in koor" alleen al daardoor weet de geoefende lezer dat er alle reden is tot paniek. "Uw spaarcenten zijn veilig" blokletteren ze allen (ook in Visie, het weekblad van het ACW) terwijl sommige mensen gewoon niet meer aan hun spaargeld kunnen omdat hun (internet)bank over kop ging.

Op zo'n momenten moet je scannen, zoeken, ... om echt te weten te komen wat er aan de hand is.

In the Economist en Financial Times geven ze aan dat we midden in een systeemcrisis zitten en zullen ontwaken in totaal veranderde wereld. Men zegt er onomwonden dat het wel eens zou kunnen dat we ontwaken in een wereld waar het machtscentrum in China of India ligt.

"Crises marks out new geoplotical order", "Asia's revenge", "Crises puts whole West at risk" "China & Asia rides high"... zijn enkel van ronkende titels van de Financial Times van de afgelopen dagen.

Maar wie leest er nu ook de Financial Times, het werkvolk dat zijn spaarcenten in rook ziet opgaan alvast niet, en daar kan mens dus een beetje eerlijker in berichten dan in onze *mainstream media*.

En soms heel soms glip er ook in onze media toch ook eens een artikel door de mazen van het net.

Of wat dacht U van volgende citaat uit Le Soir

"Le drame se jouera en trois actes. Un : la crise financière : elle est là. Deux, la récession : les États-Unis y sont déjà plongés, et il serait illusoire de penser que l'Europe et le reste du monde puissent être immunisés. Trois : la grande question shakespearienne : dépression ou pas de dépression ? Bon, je ne suis pas prophète. Mais les bourses ont perdu au cours de ces derniers temps plus de capitaux qu'elles n'avaient jamais perdus dans l'histoire humaine. On risque de connaître une dépression pendant dix ans, comme le Japon l'avait expérimenté au début des années 90."

Het is een uitspraak van Roland Leuschel, de ex chef economist van de BBL in een interview in Le Soir.
http://www.lesoir.be/actualite/economie/roland-leuschel-la-crise-va-2008...

Hij geeft ook perspectief:

"J'ai peur dans ce climat de la lente progression d'un climat révolutionnaire. Regardez les fonds de pension : aux Etats-Unis, ils ont perdu 2.000 milliards de dollars. Cela signifie que des gens devront travailler plus longtemps et se contenter de moins : Vous aviez cru faire le nécessaire pour bien vivre, et voilà que la caisse est vide… Nous sommes au-devant de troubles sociaux. En 1989, avec la chute du Mur, on avait cru à la fin du socialisme. Mais aujourd'hui pourrait revenir un socialisme « à l'américaine ». Je travaille d'ailleurs à un livre qui s'intitule : En avant vers le passé."

Misschien zouden we hier op indymedia.be met een ploegje kunnen werken dat dergelijk uitspraken en citaten opspoort en bij elkaar zet.

Lees meer / 3 comment(s)

Geen paniek om de beurscrisis? Aan humor anders geen gebrek

Spaarders moeten vertrouwen hebben in de banken aldus politici en media.
Wil het nu toch wel dat het juist de politici en de media zijn waar de gedmiddelde Belg absoluut geen vertrouwen in heeft.
De gevolgen laten zich raden.

Terwijl iedereen plaats aan het maken is onder zijn matras voor zijn spaarcenten zijn de Belgen al vollop mopjes aan het maken.

Dit was de eerste mop die mij bereikte:

Weet je waarom Fortis in de problemen is geraakt ???

Miet Smet heeft gans haar kapitaal voorhuwelijkssparen in één keer opgevraagd.....


Even later kreeg ik de volgende binnen:

Bij het begin van de nieuwe schoolweek begint de juf met : 'Stel jullie even voor en zeg ook wat jullie vader doet.'

De eerste antwoordt : 'Mijn naam is Jan en mijn vader is pompier'.

De volgende zegt : 'Ik heet Polleke en mijn vader is kok'.

De derde : 'Mijn naam is Piet en mijn vader is naaktdanser in een homobar'.

Een doodse stilte valt dan over de klas...

De juf verandert gauw van onderwerp en de lessen gaan verder.

Na schooltijd gaat de juf naar Piet en : 'Is het echt waar dat hij naaktdanser is?'

Piet: 'Bah nee gij. Hij werkt bij FORTIS , maar daarover ben ik een beetje beschaamd !'


En slecht enkele minuten later kreeg ik volgende video doorgestuurd:



22.11.2008: en ze blijven maar komen


Hebt U er ook een goede?

BijlageGrootte
fortis_dexia.jpeg149.33 KB

Lees meer / 4 comment(s)

Metro: Desktopjournalistiek uit de onderste schuif?

De Metro, de krant die gratis in stations wordt verspreid, heeft een rubriek 'Topthesis'. Terecht zegt Metro dat ze in de rubriek "een eindwerk redden van een anoniem bestaan in de archief kasten". Je zou zo iets dus moeten toejuichen.

Het is natuurlijk ook een goedkope vorm van journalistiek. Je surft even op www.scriptiebank.be en kiest er een interessante scriptie uit. Dat is niet eens zo moeilijk, je kan immers surfen per onderwerp, of zoeken op trefwoorden. Je hoeft niet eens de scriptie volledig te lezen: er is van elke scriptie immers een goede samenvatting.

Het is dus een goedkope manier om aan onderzoeksjournalistiek te doen. Als het allemaal al zo gemakkelijk gaat dan zou je toch verwachten dat de samenvatter (journalist) in kwestie op zijn minst de moeite neemt om de thesis te begrijpen voor hij ze gaat samenvatten.

Vandaag brengt de Metro een interessant onderzoek naar kinderen en reclame. De belangrijkste bevinding van het onderzoek is dat reclamemakers zich niet langer tot de ouders richten maar vandaag de kinderen rechtstreeks aanspreken, wat de druk op de ouders nog verhoogt. Wie kinderen heeft, weet dit natuurlijk uit eigen ervaring: Samsonbrood, een Boumbaboekentas, koekjes, poppen, ... het stopt nooit.

Annemie Pollemus geeft in haar eindwerk "Commercialisering van de kindertijd" aan dat de overheid zwichtte voor de druk van de grote mediaconcerns en de regel die verbood om na kinderprogramma's reclame uit te zenden, afschafte. In de Metro zetten ze hier even de wereld op zijn kop. Volgens Metro zou die "vijf minuten-regel" afgeschaft zijn onder druk van de consumentenorganisaties (OIVO, Testaankoop, ...).

Op Indymedia.be volgden we die discussie op de voet en organiseerden er zelfs een debat over onder de noemer: Kinderreclame: 'tijd om de beleidsmakers voor hun verantwoordelijkheid te plaatsen.'

Maar ook Annemie Pollemus schrijft in haar thesis en zelfs in de samenvatting zeer duidelijk: Onder druk van de commerciële mediaconcerns in ons land liet Vlaams minister van Media, Geert Bourgeois, de regel varen.

Hadden ze bij Metro de moeite genomen om nog maar even te bladeren door het volledig eindwerk dan hadden ze die fout niet gemaakt. De thesis begint immers met een aantal standpunten van consumentenorganisaties die de overvloed van kinderreclame aanklagen.

De samenvatting van het eindwerk kan je trouwens lezen op: De commercialisering van de kindertijd
De volledige thesis kan je in PDF-formaat opvragen.

Lees meer / 0 comment(s)

Jan Fabre, De Standaard & Colruyt: pure kunst

Wat kan het toch goed zijn als kunstenaars het eens voor het zeggen hebben in de media... Vandaag was Jan Fabre hoofdredacteur-voor-één-dag van De Standaard.

p1030416 (Modified).jpg

Ik vind deze bladspiegel kunst.

De ene bladzijde een peperdure advertentie. De andere bladzijde een pagina om die advertentie tot zijn recht te laten komen. Een foto van de grote baas van Colruyt met als onderschrift: "Jef Colruyt. Een schone attitude tegenover zijn arbeiders, bedienden en klanten"

Fabre vertelt in twee bladzijden waar velen boeken voor nodig hebben. Hij maakt als het ware een visuele voorstelling van de uitspraak van de grote baas van TF1 Patrick Le Lay:
"In de grond is het onze taak om Coca-Cola te helpen zijn product te verkopen. Onze uitzendingen hebben als roeping om dat mogelijk te maken: de kijker vermaken, hem ontspannen om hem voor te bereiden tussen twee reclameboodschappen in. Wat wij verkopen aan Coca-Cola, is de tijd dat de menselijke geest beschikbaar is."

Maakte Fabre misbruik van een ogenblik van onoplettendheid van de redactie om hen een spiegel voor te hangen?

Ook de ironische ondertoon van het onderschrift is pure kunst: "Jef Colruyt. Een schone attitude tegenover zijn arbeiders, bedienden en klanten" Terwijl iedereen toch weet dat er boeken zijn geschreven die de werkomstandigheden bij Colruyt aanklagen.

Ik had het nooit hoog op met Fabre, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik dit echt schitterend vind.

BijlageGrootte
p1030416 (Modified).jpg70.21 KB

Lees meer / 10 comment(s)

China: Soms hoop je dat ze de doodstraf krijgen

Laat me maar beginnen met duidelijk te stellen dat in tegen de doodstraf ben. We kunnen er lang over uitweiden en wellicht zeer boeiende debatten over organiseren, maar ik ben er resoluut tegen.

En toch, soms wens je bepaalde mensen de doodstraf toe.

Neen nu de bedrijfsleiding van Sanlu. Een producent van melkpoeder die maandenlang met kennis van zaken vergif heeft gemengd in zijn baby melkpoeder. Meer nog, de Nieuw-Zeelandse aandeelhouders die op de hoogte waren vonden het niet nodig om de productie stop te zetten, om producten uit de rekken te halen, .... Ze verwittigden wel de Nieuw-Zeelandse regering die toch het fatsoen had ook de Chinese overheden in te lichten.
Wat blijkt: verschillende Chinese producenten van melkpoeder mengen melamine in hun melk, omdat dat goedkoper is en er op die manier meer winst kan gemaakt worden. Melamine is echter giftig en veroorzaakt zeer ernstige nierproblemen, zeker bij Baby's voor wie de melkpoeder het belangrijkste onderdeel vormt van hun voeding. Voorlopig staat de stand op 6 doden, honderden gehospitaliseerde kinderen en nog eens duizenden zieke kinderen.

Het is de Chinese versie op Chinese schaal van de motor olie die als kippenvoer werd verwerkt.
Ook de schuldigen van die Belgische Dioxinne crisis zou je ergste toewensen. Als je de betrokkenen (zowel bedrijf als politiek) tijdens hun proces alle verantwoordelijkheid hoort afwimpelen dan zou je ze graag ook eens willen voederen met motorolie.
Net zoals je die producenten van melkpoeder ook wel graag eens een paar maand op een dieet van melamine zou zetten.

Dit zijn gewoon gewetenloze massamoordenaars, dat is ook behandeling die ze verdienen.

Wie was het ook die beweerde dat als het kapitaal zijn winstmarge kan verdrievoudigen niets of niemand nog veilig is?

Het is te hopen dat ze in China snel hun lesje leren over de uitwassen van vrije markt.

Lees meer / 0 comment(s)

'Godverdomse uitverkoop van een godverdoms auteur'?

Dat je als schrijver boeken schrijft om gelezen te worden, dat vind ik vanzelfsprekend.
Dat je als auteur die iets te vertellen heeft door zoveel mogelijk gelezen wordt, dat begrijp ik ook, ik vind dat zelfs lovenswaardig.
Dat je dus als auteur je boek gratis laat verspreiden met één van de meeste gelezen weekbladen, ook dat begrijp ik en vind ik dik OK.
Je weet dan natuurlijk als auteur dat je boek dan gebruikt wordt in een reclame stunt van een weekblad. Tot daar aan toe, want elk intervieuw in elk commercieel medium dient in wezen om de eigenaar van de medium iets rijker te maken. Maar het is geven en nemen in de media: Je weet dat je wordt gebruikt door de commercie maar het biedt je de kans om je verhaal verteld te krijgen.

Ik vond het tof dat het nieuwste boek van Dimitri Verhulst gratis zou verspreid worden met de Humo. Ik lees graag Verhulst en vind het idee dat tienduizenden op die manier een goede auteur kunnen ontdekken fantastisch.

Maar dat als je auteur ook nog eens actief meewerkt aan de promotie campagne van dat weekblad, dat begrijp ik niet.
Dimitri Verhulst die zelf meedoet aan de radio spot voor Humo.
Dimitri Verhulst die een video blog heeft op de Humo website. (Waaruit trouwens blijkt dat Dimitri al vier dagen lang hetzelfde hemdje aan heeft, of zou het zijn dat het allemaal op één dag werd opgenomen?)

Ben ik nu de enige die mij aan dergelijke dingen ergert?

Lees meer / 10 comment(s)

1° dag terug TV: Chinese namaakeieren en andere onzin op Canvas

Vorige week donderdag blogde ik hier dat ik al vier maanden zonder TV zat en dat kastje nog geen moment had gemist. Nog geen uur nadat ik blog publiceerde kreeg ik telefoon van Telenet om te melden dat digitale TV niet werkte maar gewone kabel TV wel werkte.

Zondagavond, als iedereen in bed zat, zapte ik naar de heruitzending van Panorama. Een uitzending over China. Ik weet niet wie die documentaires daar uitkiest, maar deze was van het slechtste dat ik ooit zag. De uitzending ging over namaakproducten. U kent ze wel de Nikes, Adidas, D&G, .... producten gemaakt in dezelfde of een naburige sweatschop als het origineel. Het enige verschil is dat Nike, Adidas,... geen aandeel van de winst kunnen opstrijken.

De vertegenwoordigers van Nike en Adidas kunnen in de uitzending zonder schroom en zonder enige kritische noot komen beweren dat arbeiders en arbeidsters die in de fabrieken werken die nepproducten produceren er slechter aan toe zijn dan de mensen die in de sweatshops werken die "echte" merkproducten maken. Je zou dan verwachten dat de journalisten dat gaan onderzoeken, iemand van de vakbond bevragen, ....

Het hoogtepunt van de documentaire gaat over namaak eieren. "In China zijn al synthetische eieren in beslag genomen, goedkoper geproduceerd dan kippen ze kunnen leggen. Maar ze bevatten wel stoffen die dementie veroorzaken." zo wordt ook op de Canvas-website de aflevering van Panorama aangekondigd.

Tijdens onze lunch hier op kantoor werd er nog hevig gedebatteerd over die documentaire. Iemand startte de discussie als volgt: "Ze zouden toch wel eens bom op China mogen gooien want het loopt daar toch wel echt spuigaten uit met al hun rotzooi." Er volgde een nogal heftige discussie en natuurlijk gingen er hier een paar mensen op zoek naar meer achtergrondinformatie bij de spectaculaire beweringen uit de documentaire.

Het verhaal van de namaakeieren blijkt een HOAX te zijn, een fabeltje dat via internet zijn weg vond naar de mainstreammedia ook al werd het op dat internet uitgebreid weerlegd:
http://www.tian.cc/2007/05/hoax-chinese-counterfeit-eggs.html
http://www.hoax-slayer.com/fake-eggs-china.shtml

Op de VRT zouden ze toch wat strenger mogen zijn voor de kwaliteit van het materiaal dat ze uitzenden. Dit was niet enkel eenzijdige propaganda voor een strengere patentwetgeving, het was ook nog eens plat anti-chinees racisme. Het is alsof de VRT een uitzending zou maken over Vlaanderen als een regio waar de kippen systematisch worden gevoederd met met motorolie, de koeien worden gevoerd met uitwerpselen en soortgenoten en als summum van westerse ontaarding de meisjes gewoon als vleeswaar worden aangeboden in daarvoor speciaal ontworpen winkelcentra.

Don't hate the media???

Lees meer / 3 comment(s)

Vier maand zonder TV en niets gemist

Het was niet onze bedoeling om zo lang zonder TV te zitten maar van het één kwam het ander.
Voor we verhuisden zegden we ons kabelabonnement in Brussel op. Dat deden we net iets te vroeg, waardoor twee maand voor we verhuisden onze kabel werd afgesloten. In ons nieuw huis wilden we wel televisie en bestelden online bij Telenet digitale TV. De man van Telenet kon dat niet installeren omdat de nodige bekabeling er niet lag en gewoon klassieke analoge kabel installeren mocht hij dan weer niet.
Door dat alles hebben we dus al vier maand geen TV en eigenlijk beginnen we dat hoe langer hoe beter te smaken.
Enkel tijdens het EK voetbal dacht ik de Televisie te zullen missen. Ik ging weliswaar een paar matchen bekijken in verschillende cafés en eentje in de woonkamer van mijn nieuwe buren. Honderd keert leuker dan te zitten ruziën met mijn vriendin omdat de voetbal opstaat en niet de één of andere reeks of film.

Wat me vooral opvalt is dat we desondanks een verhuis en het vele werk dat daarbij komt kijken de laatste maanden veel meer tijd hadden om te lezen, praten en ook minstens een uur vroeger richting slaapkamer vertrekken dan daarvoor.

Missen we dan niets?
Ik heb niet dat gevoel. Om te weten wat er in de wereld gebeurt luister ik radio1, radio21 en vooral surf ik rond op het internet. De websites van BBC, the Guardian, blogs van Russische journalisten in Georgië,... Ik lees ook wel eens en dagblad en een weekblad, maar dat is niet zozeer om te weten wat er in de wereld gebeurt dan om wel om te weten hoe de Belgische media daarover berichten. Wat die van de VRT daarover te vertellen hebben kom ik via deredactie.be te weten. Ik vind het trouwens ergerlijk dat de Vlaamse media steeds meer gaan opiniëren in plaats van feitelijk te berichten

Misschien mis ik het wel eens als ik s'avonds laat na een drukke dag of week even mijn "hoofd wil leeg laten lopen". Een zoveelste herhaling van de één of andere crimi op CANVAS kon dan op een zaterdagavond wel eens soelaas brengen. Maar er zijn echt wel veel leukere dingen om te doen op een luie zaterdag of zondag dan je kont in te zetel te planten om het zoveelste voorspelbare plot op je af te laten komen.

Mijn broer besloot dan weer om de TV het huis uit te zetten. Met vier kinderen was die ketnet-kast soms nochtans een welkome babysitter. Ik ben benieuwd hoelang zij en wij het gaan volhouden zonder die TV.

Lees meer / 12 comment(s)

Over de vele foto's op indymedia.be van The Big ask

Over The Big Ask in Oostende werden een hele batterij foto reportages gepubliceerd. Jo spande de kroon met 6 a 7 reportages. Naar mijn gevoel is dat overdaad en moet het mogelijk zijn om in één reportage met maximaal 15 foto's ook het verhaal van die dag te vertellen.

Even kijken of ik van 7 foto reeksen vcan Jo één mooie reeks kan maken.

De volgende foto zou veel mooier zijn als hij nadien in Gimp iets werd bijgewerkt.


Wordt dan

Ook de foto hieronder zou veel beter tot zijn recht komen als hij wat wordt bijgesneden in Gimp.

zou dan kunnen worden

Ik vind de reeks van Jo goed omdat ze een overzicht geeft van wat er gebeurt. Dat zou moeten kunnen in één reportage, er is in de 6 of 7 reeksen immers heel wat herhaling.

Er zouden ook één of meerdere detailbeelden bij mogen. De reeks van Legasse is mischien een iets te subjectieve benadering en je krijgt er ook net iets te weinig te zien wat er precies gebeurt, je krijgt geen overzicht. In de reeks van Jo ontbreken dan weer enkel detail opnames.

Bijvoorbeeld:

of

Mij stoort het dan weer helemaal niet dat er verschillende fotografen aanwezig waren. Door naar de reportages van de verschillenden fotografen te kijken krijg je een redelijk goed beeld van wat er die dag gebeurde in Oostende.

De reportage van fototrekster vind ik zeer geslaagd.

In dergelijke reeks vind ik dan ook dat er zeker plaats is voor de subjectieve kijk van Legasse bijvoorbeeld vind ik zeer geslaagd.

BijlageGrootte
132 oostende.JPG134.72 KB
179 oostende.JPG180.04 KB

Lees meer / 3 comment(s)

NEEN! boekt eindelijk succes met ...... een HOAX

Misschien was U ze al vergeten, de Nihilisten van NEEN!. Ze zouden in Antwerpen meerdere zetels veroveren bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen. Het werd een flop, maar die van NEEN treurden daar niet om.

Tijdens die kieskampanje bewezen ze wel dat ze goed waren in het creëren van een hype. Hun probleem was toen dat alleen zijzelf erin geloofden vandaag is dat enigszins anders.
Op 2 juni lanceerden ze immers een HOAX op het internet die door duizenden mensen werd opgepikt. Ze beweerden in een video bericht dat de Internet providers aan het werken zijn op nieuwe abonnementsvoorwaarden. Je zou van af 2012 betalen per websit die je bezoek. Bij een basispakket zou je 60 website mogen bezoeken, een uitgebreider pakket zou ook google en 200 website bevatten en het blogger pakket zou je toegang geven tot 20000 websites.

Volgens google verwezen na twee dagen reeds 80.000 websites naar het bewuste filmpje en artikel. Ook deze auteur hier had eerst niet door dat het om een HOAX ging. We kregen die HOAX door via, via van de redactie van VRT, van iemand die obns vroeg of wij hierover meer wisten.

Onze webmaster ging bij zijn contacten checken, ik schreef er een stukje over, ... Pas nadat iemand op de beelden die van NEEN! herkende hadden we door dat het om wel zeer misplaatste stunt van die van NEEN was.

Die van NEEN speelden het immers goed in hun video, mede doordat ze verwijzen naar de strijd die aan de gang is rond net-neutraliteit.
In de VS willen internet Providers immers bepaalde website meer debiet toekennen dan anderen. Commerciële websites en de sites van de media concerns zouden op die manier zeer vlot kunnen bekeken worden. De duizenden andere website zouden dan weliswaar maar zeer traag doorkomen.

In VS is daar een hele beweging rond gemobiliseerd die erin slaagde om een wetsvoorstel tegen dergelijk praktijken te laten indienen door zowel een republikein als een democraat.
Meer informatie over net-neutraliteit


Hier onder het filmpje

Lees meer / 2 comment(s)

Zinneke workshop: Een foto reportage???

We zijn ondertussen ruim 4 maand bezig en er zijn al heel wat foto's gemaakt. Veel daarvan staan al op de indymedia website en nog veel meer staan her en der verspreid op flickr, picasa, ....
Ik denk dat ik niet overdrijf al ik zeg dat er nagenoeg geen enkele reportage werd gepubliceerd. Ik overdrijf een beetje, hier en daar zijn er meer dan goede aanzetten.

Foto's hebben tekst en context nodig

Nieuwe collectie *Urban* brilmonturen van Spectacle & Glasses

of De fotograaf confronteert architecturale elementen met de bewoners van de stad

of nog Actrice Huppeldepup, wel gekend van de serie De peperbollen, nam in de Brusselse binnenstad even de tijd om de flirten met onze camera.

Geen van deze onderschriften dekt de lading, maar dat kan de lezer / kijker echt niet opmaken als hij enkel deze foto te zien krijgt. Deze foto heeft tekst en context nodig om hem te plaatsen.

Hier krijgt deze foto van Wesley al wat meer duiding, al moeten we al zeer goed op hoogte over zinneke parade om te weten waarover het gaat. In de reeks foto's krijgt die ene foto een andere betekenis dan geïsoleerd met één of ander onderschrift.


Nog een paar voorbeelden:

Beeld uit opname The beautye & The Beast???

Was het maar waar geweest, het juiste onderschrift bij de foto is:

of: Nina Berman, USA, Redux Pictures for People. Wounded US Marine returns home from Iraq to marry
Eind vorige week werden de winnaars bekend gemaakt van de World Press Photo. De winnaar was een (surrealistisch) beeld van het door oorlog getroffen Libanon. De foto die mij het meeste trof is de winnaar van de categorie portretten. Een foto van Amerikaanse soldaat die gewond naar huis komt om te trouwen. zie ook han's blog


4000 jobs weg bij Volkswagen Vorst

Deze foto zou een foto kunnen zijn van één of andere syndicale actie. Het zou kunnen gaan over het generatiepact, loonsverhoging, racisme,....

Onderstaande foto daarentegen laat veel minder ruimte voor interpretatie

4000 jobs weg bij Volkswagen Vorst

4000 jobs weg bij Volkswagen Vorst

De foto heeft natuurlijk een titel of onderschrift nodig, maar hij zegt veel meer dan de eerste foto van de zelfde gebeurtenis. In een reportage kan je dan natuurlijk inzoomen op een detail, op een gelaatsuitdrukking:

Gaan werknemers VW Vorst terug aan het werk?

In de context van 4.000 banen die dreigen verloren te gaan spreekt deze foto boekdelen, maar die context is wel nodig.


Terug in de tijd

Zoals Raymond van Brandpunt 23 in een interview met indymedia.beaangeeft moeten we de roots van de sociale fotografie gaan zoeken in de VS, in de periode van de grote depressie en de New Deal.

Migrant Mother

The photograph that has become known as "Migrant Mother" is one of a series of photographs that Dorothea Lange made of Florence Owens Thompson and her children in February or March of 1936 in Nipomo, California. Lange was concluding a month's trip photographing migratory farm labor around the state for what was then the Resettlement Administration. In 1960, Lange gave this account of the experience:

I saw and approached the hungry and desperate mother, as if drawn by a magnet. I do not remember how I explained my presence or my camera to her, but I do remember she asked me no questions. I made five exposures, working closer and closer from the same direction. I did not ask her name or her history. She told me her age, that she was thirty-two. She said that they had been living on frozen vegetables from the surrounding fields, and birds that the children killed. She had just sold the tires from her car to buy food. There she sat in that lean- to tent with her children huddled around her, and seemed to know that my pictures might help her, and so she helped me. There was a sort of equality about it. (From: Popular Photography, Feb. 1960). http://www.loc.gov/rr/print/list/128_migm.html

Een andere mooie reportage over die periode vind je hier: http://www.archives.gov/exhibits/twww/

Een kritische reflectie over al die foto's die in opdracht van Roosevelt administratie werden genomen vind je dan weer hier http://mrzine.monthlyreview.org/gabriel160406.html


Wat dichter bij huis

Ook op de indymedia.be website proberen fotografen meer te vertellen dan enkel wat mooie plaatjes van één of ander event, actie, ...

Acht jaar in België en nog steeds geen papieren

Luc heeft de familie een tijdje gevolgd, er waren meerdere gesprekken de de foto's uit de reportage werden niet op één uurtje gerealiseerd.

Op stap met Anja Hermans

Luc volgde Anja gedurende meerdere dagen gespreid over verschillende weken. Hij selecteerde een aantal foto's en legde die beelden voor aan Anja. Het gesprek dat daarop volgde werd meteen ook de tekst bij de foto's.

Erik toont in deze reportage over het Winterfeest op het De Coninckplein dat je ook een feest kan gebruiken om de wijk in beeld te brengen.
Erik is iemand van weinig woorden, nooit meer dan nodig, maar toch geeft de reportage een beeld van de sociale mix in de wijk. Je krijgt het plein te zien met zijn bewoners, niet enkele mooie portretten en nog veel minder de klassieke beelden van arme mensen die wezenloos voor zich uitstaren. Je ziet dat deze mensen het niet breed hebben, maar ze worden niet als hulpeloze slachtoffers geportretteerd.


Terug naar de zinnekes

Er zijn al heel wat mooie foto's maar wat er volgens mij ontbreekt is het verhaal.

van deze groep zijn er al heel mooie beelden. Maar wie zijn ze? Wat beelden ze uit? Waarom haken er zoveel mensen af? Hoe evalueren ze zelf het hele proces van voorbereidingen, etc...?

Ik ben heel erg benieuwd naar het verhaal van de twee dames op deze foto. Ik zag terugkomen op heel wat foto's van Isabel gedurende de vier maanden. Ik zo echt wel eens willen weten wie ze zijn, waarom ze meedoen, hoe ze dat evalueren,...?

Maar ik heb hetzelfde gevoel bij deze dames. Wie zijn ze? Waar komen ze vandaan? Waarom doen ze mee? Zijn al die kinderen die op de foto's aan het knutselen zijn hun kinderen of hoe zit dat? Hoe evalueren ze al die maanden werk? Wat vonden ze pijnlijk momenten?

Bij dit gebeuren vraag ik me dan weer af hoe dat komt. Waarom gaan de Zinnekes twee weken voor de parade al door de straten van Molenbeek trekken. Ik begreep dat ze in bepaalde wijken en echt onthaal voor de zinnekes voorzien, met versierde straten en alles erop en eraan, hoe zit dan?

Ik kan me ook voorstellen dat voor veel buitenstaanders het hele gedoe rond de zinnekes niet duidelijk is. Wat haalt dat uit? Moet je niet een halve Hippie of helemaal New age zijn om dat leuk te vinden?

Brengt het ook mensen bij elkaar of blijft iedereen in zijn groepje bezig? Leid dat dan niet tot spanningen?

Is iets als de zinnekes in een stad met meer dan 25% werklozen nu echt wat de stad nodig heeft? Zou al die energie niet beter besteed worden aan opleidingen en economische projecten?

BijlageGrootte
001_400.JPG187.88 KB
001_800.JPG559.99 KB

Lees meer / 0 comment(s)

Hallucinante beelden van Brusselse verbouwingswerken

DANS DIX JOURS OU DANS DIX ANS…
[IN TEN DAYS OR IN TEN YEARS…]

Chronique d’une “revitalisation urbaine”, 1989 – 2007

Is een film van Gwenaël Breës over de verbouwingswerken aan het Brussels Zuidstation.

Onderstaande scène is wellicht één van de meest hallucinante, doch is gewoon representatief voor de manier men die *grootse* verbouwingswerken werden en worden uitgevoerd.

Meer informatie over de film kan je vinden op : http://film.quartier-midi.be

Lees meer / 3 comment(s)

dEUS doorbreekt zelf interview embargo

Ondertussen is er in een aantal media al een paar dagen een rel aan gang rond het verschijnen van de nieuwe dEUS. Journalisten tekenden contracten dat hun interview niet voor het verschijnen van nieuwe Humo zou gepubliceerd worden. Indien ze zich niet aan de afspraak houden dienen ze € 25.000 te betalen. Er wordt gedreigd met boetes voor wie een recensie zou publiceren van de CD. Nochtans kon je de CD eerst dagenlang gratis beluisteren op de website van een Nederlands biermerk en nu ook integraal op lastFm. Terwijl Peter Vandermeersch vandaag in de standaard de hele gang van zaken probeert goed te praten publiceren die van dEUS zelf op last FM een eerste interview. Het is dus niet zoals men in De Standaar beweert dat je de CD pas binnen een week kan beluisteren of kopen. Op last FM kan de de CD integraal beluisteren en jawel ook kopen (in pre-order welliswaar). Bij elk nummer geven de bandleden hun commentaar. Alle bandleden behalve Tom Barman, het lijkt wel of die op de achtergond zijn tanden staat te poetsen.
Of hoe dEUS (wellicht ongewild) de hele muziek-persmeute in haar blootje zet.

http://www.last.fm/music/dEUS/Vantage+Point+(with+comments+from+the+band)

Lees meer / 0 comment(s)