We zijn ondertussen ruim 4 maand bezig en er zijn al heel wat foto's gemaakt. Veel daarvan staan al op de indymedia website en nog veel meer staan her en der verspreid op flickr, picasa, ....
Ik denk dat ik niet overdrijf al ik zeg dat er nagenoeg geen enkele reportage werd gepubliceerd. Ik overdrijf een beetje, hier en daar zijn er meer dan goede aanzetten.

Foto's hebben tekst en context nodig

Nieuwe collectie *Urban* brilmonturen van Spectacle & Glasses

of De fotograaf confronteert architecturale elementen met de bewoners van de stad

of nog Actrice Huppeldepup, wel gekend van de serie De peperbollen, nam in de Brusselse binnenstad even de tijd om de flirten met onze camera.

Geen van deze onderschriften dekt de lading, maar dat kan de lezer / kijker echt niet opmaken als hij enkel deze foto te zien krijgt. Deze foto heeft tekst en context nodig om hem te plaatsen.

Hier krijgt deze foto van Wesley al wat meer duiding, al moeten we al zeer goed op hoogte over zinneke parade om te weten waarover het gaat. In de reeks foto's krijgt die ene foto een andere betekenis dan geïsoleerd met één of ander onderschrift.

---

Nog een paar voorbeelden:

Beeld uit opname The beautye & The Beast???

Was het maar waar geweest, het juiste onderschrift bij de foto is:

of: Nina Berman, USA, Redux Pictures for People. Wounded US Marine returns home from Iraq to marry
Eind vorige week werden de winnaars bekend gemaakt van de World Press Photo. De winnaar was een (surrealistisch) beeld van het door oorlog getroffen Libanon. De foto die mij het meeste trof is de winnaar van de categorie portretten. Een foto van Amerikaanse soldaat die gewond naar huis komt om te trouwen. zie ook han's blog

---

Deze foto zou een foto kunnen zijn van één of andere syndicale actie. Het zou kunnen gaan over het generatiepact, loonsverhoging, racisme,....

Onderstaande foto daarentegen laat veel minder ruimte voor interpretatie

4000 jobs weg bij Volkswagen Vorst

De foto heeft natuurlijk een titel of onderschrift nodig, maar hij zegt veel meer dan de eerste foto van de zelfde gebeurtenis. In een reportage kan je dan natuurlijk inzoomen op een detail, op een gelaatsuitdrukking:

In de context van 4.000 banen die dreigen verloren te gaan spreekt deze foto boekdelen, maar die context is wel nodig.

---

Terug in de tijd

Zoals Raymond van Brandpunt 23 in een interview met indymedia.beaangeeft moeten we de roots van de sociale fotografie gaan zoeken in de VS, in de periode van de grote depressie en de New Deal.

Migrant Mother

The photograph that has become known as "Migrant Mother" is one of a series of photographs that Dorothea Lange made of Florence Owens Thompson and her children in February or March of 1936 in Nipomo, California. Lange was concluding a month's trip photographing migratory farm labor around the state for what was then the Resettlement Administration. In 1960, Lange gave this account of the experience:

I saw and approached the hungry and desperate mother, as if drawn by a magnet. I do not remember how I explained my presence or my camera to her, but I do remember she asked me no questions. I made five exposures, working closer and closer from the same direction. I did not ask her name or her history. She told me her age, that she was thirty-two. She said that they had been living on frozen vegetables from the surrounding fields, and birds that the children killed. She had just sold the tires from her car to buy food. There she sat in that lean- to tent with her children huddled around her, and seemed to know that my pictures might help her, and so she helped me. There was a sort of equality about it. (From: Popular Photography, Feb. 1960). http://www.loc.gov/rr/print/list/128_migm.html

Een andere mooie reportage over die periode vind je hier: http://www.archives.gov/exhibits/twww/

Een kritische reflectie over al die foto's die in opdracht van Roosevelt administratie werden genomen vind je dan weer hier http://mrzine.monthlyreview.org/gabriel160406.html

---

Wat dichter bij huis

Ook op de indymedia.be website proberen fotografen meer te vertellen dan enkel wat mooie plaatjes van één of ander event, actie, ...

Acht jaar in België en nog steeds geen papieren

Luc heeft de familie een tijdje gevolgd, er waren meerdere gesprekken de de foto's uit de reportage werden niet op één uurtje gerealiseerd.

Op stap met Anja Hermans

Luc volgde Anja gedurende meerdere dagen gespreid over verschillende weken. Hij selecteerde een aantal foto's en legde die beelden voor aan Anja. Het gesprek dat daarop volgde werd meteen ook de tekst bij de foto's.

Erik toont in deze reportage over het Winterfeest op het De Coninckplein dat je ook een feest kan gebruiken om de wijk in beeld te brengen.
Erik is iemand van weinig woorden, nooit meer dan nodig, maar toch geeft de reportage een beeld van de sociale mix in de wijk. Je krijgt het plein te zien met zijn bewoners, niet enkele mooie portretten en nog veel minder de klassieke beelden van arme mensen die wezenloos voor zich uitstaren. Je ziet dat deze mensen het niet breed hebben, maar ze worden niet als hulpeloze slachtoffers geportretteerd.

---

Terug naar de zinnekes

Er zijn al heel wat mooie foto's maar wat er volgens mij ontbreekt is het verhaal.

van deze groep zijn er al heel mooie beelden. Maar wie zijn ze? Wat beelden ze uit? Waarom haken er zoveel mensen af? Hoe evalueren ze zelf het hele proces van voorbereidingen, etc...?

Ik ben heel erg benieuwd naar het verhaal van de twee dames op deze foto. Ik zag terugkomen op heel wat foto's van Isabel gedurende de vier maanden. Ik zo echt wel eens willen weten wie ze zijn, waarom ze meedoen, hoe ze dat evalueren,...?

Maar ik heb hetzelfde gevoel bij deze dames. Wie zijn ze? Waar komen ze vandaan? Waarom doen ze mee? Zijn al die kinderen die op de foto's aan het knutselen zijn hun kinderen of hoe zit dat? Hoe evalueren ze al die maanden werk? Wat vonden ze pijnlijk momenten?

Bij dit gebeuren vraag ik me dan weer af hoe dat komt. Waarom gaan de Zinnekes twee weken voor de parade al door de straten van Molenbeek trekken. Ik begreep dat ze in bepaalde wijken en echt onthaal voor de zinnekes voorzien, met versierde straten en alles erop en eraan, hoe zit dan?

Ik kan me ook voorstellen dat voor veel buitenstaanders het hele gedoe rond de zinnekes niet duidelijk is. Wat haalt dat uit? Moet je niet een halve Hippie of helemaal New age zijn om dat leuk te vinden?

Brengt het ook mensen bij elkaar of blijft iedereen in zijn groepje bezig? Leid dat dan niet tot spanningen?

Is iets als de zinnekes in een stad met meer dan 25% werklozen nu echt wat de stad nodig heeft? Zou al die energie niet beter besteed worden aan opleidingen en economische projecten?