Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Koen

Koen's blog

Identiteit? Wij allen zijn combi’s !

Anne-Ruth Wertheim is een Nederlandse publiciste en schreef o.a. het boek "De gans eet het brood van de eenden op, mijn kindertijd in een Jappenkamp op Java." Ze las mijn recensie van Amartya Sen's boek "Identiteit en geweld" en vroeg me om haar eigen tekst te posten die ze in De Volkskrant publiceerde. In die tekst vertelt ze waarom we de loyaliteitsvraag naar groepen beter niet meer stellen. Ze doet dat met als uitgangspunt haar ervaringen als kind in de Japanse concentratiekampen tijdens de tweede wereldoorlog. In haar tekst, "identiteit? Wij zijn allen combi's!" breekt ook zij een lans voor het recht van één ieder om zijn of haar persoonlijke identiteit zelf samen te stellen.

Anne-Ruth Wertheim deed onderzoek naar racisme en werkt met het onderscheid tussen uitbuitings- of koloniaal racisme (neerzien op) en concurrentieracisme (afgunst en wantrouwen). De Engelse vertaling van dit artikel is te vinden op de website Review of International Social Questions: http://www.risq.org/article492html en http://www.risq.org/article427.html. Andere artikelen die zij schreef over racisme zijn te vinden in Opinie & Debat, NRC Handelsblad van 19 juni 2004 en in Trouw van 19 maart 2008. Op het blog van Anja Meulenbelt ontketende ze onlangs nog een hele discussie over racisme.

Lees meer / 2 comment(s)

Putch onder progressieve journalisten bij Haaretz

De Israëlische krant Haaretz stond tot nog toe bekend voor haar eerlijke berichtgeving rond de palestijnse gebieden. Met reporters zoals Amira Hass, Gideon Levy, Meron Rapaport en Akiva Eldar konden lezers van de liberale krant meer dan een glimp opvangen van wat zich dagelijks afspeelt achter de muur in de bezette gebieden. Daar zou nu wel eens verandering in kunnen komen. Een nieuwe Duitse eigenaar vindt dat "de bezetting geen kranten verkoopt."

De belangrijkste liberale krant in Israël staat voor een belangrijke verandering in zijn redactionele lijn. Dat zeggen bronnen vanop de redactievloer. Zo zou de nieuwe eigenaar van de krant een ruw 'salon-onderzoek' hebben uitgevoerd waaruit zou blijken dat "de bezetting niet verkoopt." Daarom zou er voortaan gefocusd worden op zakelijk nieuws. 'Twilight Zone,' de vrijdagse column van Gideon Levy, is reeds geschrapt. Amira Hass is gedegradeerd tot freelance medewerker voor maar half haar salaris, Meron Rapaport is ontslaan en Akiva Eldar mag minstens een halve pagina per week minder schrijven. Daarmee lijkt de krant de Palestijnen uit ieders bewustzijn willen wissen: begint Israël zich te schamen over apartheid en etnische zuiveringen?

De krant liet haar meest kritische journalisten regelmatig toe om artikelen te publiceren dat de harde realiteit van de bezetting zichtbaar maakte voor de Israëlische bevolking en voor haar vele lezers in de rest van de wereld. De nieuwe redactionele lijn is dramatisch nieuws. Haaretz was één van de weinige correcte media en bewees dat er in Israël nog een beetje respect was voor de waarheid en persvrijheid en een kritisch debat. Dit is een herhaling van de situatie toen Conrad Black de 'Jerusalem Post' kocht en een voormalige Israëlische censuur-ambtenaar aannam als uitgever. Alle kritische journalisten verlieten uit protest de krant.

Dit alles refecteert een duidelijke trend. Norman Finkelstein die niet binnen mag in Israel. Aartsbischop Desmond Tutu mocht ook niet binnen. Prominente Palestijnse journalisten worden routinematig visas geweigerd om de bezette gebieden te verlaten. Een groep van palestijnse studenten uit Gaza werden ook recent visa geweigerd waardoor ze niet naar Amerikaanse universiteiten konden waarvoor ze een volledige beurs hadden gekregen van de Amerikaanse overheid. Het lijkt erop dat Israël alle bronnen van kritische informatie die uit het land komen aan het sluiten is.

http://koenstuyck.blogspot.com

Lees meer / 0 comment(s)

Hoofdredacteuren zeven internationale kranten over de wereld

Een Franse media-waakhond heeft onderzocht hoe zeven grote Engelse en Franse kranten berichten over de wereld. Dat blijkt verrassend -- en misschien ook wel niet. De wereldkaarten die dat redactiebeleid weerspiegelen zijn aanklikbaar op het rode puntje voor de naam. Achter de naam staat een heel vaag vierkantje dat een fijne vergroting tevoorschijn laat komen. Erg aardige kost voor iedereen die de media probeert te volgt -- niet alleen voor journalisten en aankomende hoofdredacteuren.

Lees meer / 0 comment(s)

Van Istendael en Barnard doen hoofddoekendebat ontsporen

De manier waarop Geert Van Istendael en Benno Barnard het hoofddoekendebat binnen stormen is allesbehalve constructief. Wat voor zin heeft het om in dit debat stereotiepe beschuldigingen te uiten aan het adres van 'de Islam' met behulp van dan nog grotendeels verzonnen associaties? De twee auteurs stigmatiseren weer maar eens een paar miljard moslims door de gemeenplaatsen op elkaar te smijten.

Door het debat zo op de spits te drijven worden moslima's verplicht een keuze te maken en hun moslim zijn extra te benadrukken. Alsof hun identiteit louter wordt bepaald door hun religie. Alsof deze vrouwen niet ook andere overtuigingen kunnen koesteren... Misschien komen ze wel uit een seculiere familietraditie en kiezen ze uit pure frustratie voor een hoofddoek, of misschien zijn ze geïnteresseerd in het Soefisme en kan wat de imam zegt hun gestolen worden? Velen van hen hebben ook complexe affiniteiten met het land en de cultuur van hun voorouders. En wat met hun professionele interesses voor een vakgebied?
Hoe kunnen zij zich weerbaar opstellen tegenover conservatieve tendenzen binnen hun geloofsgemeenschap als onze samenleving hen voortdurend precies in die hoek drijft?

Link: "WAAROM WIJ HET HOOFDDOEKENVERBOD VERDEDIGEN"

http://koenstuyck.blogspot.com

Lees meer / 17 comment(s)

In de bres voor Perwez Kambakhsh

Perwez Kambakhsh is een Afghaans journalist die in problemen kwam omdat hij teksten op het internet plaatste die de rol van vrouwen in de Koran onderzochten. Hij werd opgepakt, mishandeld en berecht zonder recht op juridische bescherming. Op de Amnesty site staat het hele verhaal. De krant De Morgen is een petitie gestart voor de journalist. Je kan de petitie ondertekenen op De Morgen on-line.

Het is niet de eerste keer dat via een krant opgeroepen wordt tot een petitie - denk aan één van de beroemdste gevallen, de oproep van Peter Benenson "Amnesty 1961" in de Britse krant The Observer in 1961. De aanleiding van de oproep was het oppakken van twee Portugese studenten na een heildrink op de vrijheid. Benenson was de stichter van Amnesty International.

Lees meer / 4 comment(s)

Militarisering van het Amerikaans buitenlands beleid

Het buitenlandse beleid van de Verenigde Staten wordt steeds meer gedomineerd door het Pentagon, en het Congres doet daar vrijwel niets aan. Verschillende mensenrechtenorganisaties brachten een nieuwe gezamenlijk rapport uit "Ready, Aim, Foreign Policy" met deze alarmerende conclusie.

Het is niet het eerste rapport dat waarschuwt voor de toenemende militarisering van het Amerikaanse buitenlandse beleid. In mei 2007 publiceerde ook het Centre for Public Integrity (CPI) cijfers over de stroom van miljarden dollars naar projecten van het Pentagon die steun boden aan repressieve regimes zoals dat van Pakistan, Djibouti, Oezbekistan, en Ethiopië. Stuk voor stuk projecten die het ministerie van Buitenlandse Zaken waarschijnlijk niet goedgekeurd zou hebben. Het CPI toonde aan dat het Congres weinig of geen overzicht had over de bestemming van veel militaire steun.

Ook het Government Accountability Office en zelfs de Senaatcommissie voor Buitenlandse Zaken (SFRC) maken zich steeds meer zorgen over de trend. Volgens het SFRC worden “de invloed en de operaties van het ministerie van Buitenlandse zaken overspoeld door de initiatieven van het Pentagon, dat over veel meer mankracht en middelen beschikt.”

De verschuiving is inderdaad deels te verklaren door het enorme verschil in middelen. Het Pentagon beschikt over een jaarlijks budget van 600 miljard dollar, meer dan alle andere buitenlandse strijdkrachten samen. Het ministerie van Buitenlandse Zaken moet het doen met amper 30 miljard dollar.

Vraag is of onder Clinton of Obama de macht van het Pentagon beteugeld zal worden?

Lees meer / 0 comment(s)

Jan Leyers ontloopt politieke vraagstuk

"Op weg naar Mekka" was een mooie reeks als reisreportage. Maar ook niet meer dan dat. Spijtig genoeg werd ze overal veel te serieus genomen en dat heeft veel te maken met de opstelling van Jan Leyers zelf. Leyers bediende zich tijdens zijn reportages meer dan eens van een pseudo-journalistieke aanpak. Hij stelde vaak dezelfde directe vragen en kreeg doorgaans antwoorden die het cliché bevestigden. Tot daar toe. Problematischer werd het als Leyers werd opgevoerd in de media als een grote islam-specialist die hij niet is.
Als Leyers dan toch een journalistieke kijk op de wereld die hij doortrok wilde bieden waarom geeft hij dan niet wat meer politieke context mee? Nu lijkt het of de islam onverenigbaar is en blijft met onze Westerse wereld: een puur geval van 'botsing tussen beschavingen.' Als in de islamitische wereld (waarvan Leyers met deze reis slechts een klein, weliswaar belangrijk deel van bezocht) religie en staat moeilijk te scheiden zijn dan heeft dat veel te maken met de belangen van de régimes. Die misbruiken de islam voor hun eigen beperkte doeleinden. En zolang ze daarbij de westerse belangen niet schaden, blijft kritiek uit de VS of Europa uit. Een prachtig voorbeeld daarvan viel recent te noteren in Egypte. Daar zei een hoge rechtsgeleerde dat smaad aan de president bestraft moet worden met zweepslagen en dat de politieke opvolging van vader op zoon conform is met de Koran. De grootimam van de invloedrijke Al-Azhar Universiteit in Caïro, Sjeik Mohamed Sayed Tantawi, verklaarde dat op een religieus festival waarop ook de Egyptische president Hosni Moebarak aanwezig was, en haalde een koranvers aan om zijn stelling te staven. De man in kwestie is benoemd door president Moebarak hemzelf...

Jan Leyers had beter eerst eens naar Michael Palin gekeken voor hij hieraan begon. De zelfrelativering en ook de milde humor van de Britse reportagemaker en acteur blijven gewoon superieur. Palin geeft zich dan ook niet uit voor tweedehands journalist.

http://koenstuyck.blogspot.com

Lees meer / 23 comment(s)

Verkleutering, verschraling en meer

Het is opvallend hoe, na de vernieuwingsoperatie bij Radio 1 begin september, de kritiek weer eens aanzwelt over de berichtgeving op de VRT. En bij uitbreiding de hele media. Er wordt steen en been geklaagd over de 'verkleutering' van de programma's en de verschraling van het nieuwsaanbod. Gisteren was ik op een conferentie van het Vlaams Vredesinstituut. Met als basis het onderzoek dat het instituut bestelde bij M2P, de onderzoeksgroep van Stefan Walgraeve (UA), ging het over "Vrede in Vlaanderen," opinies en engagementen van Vlamingen inzake vrede en geweld. Meer daarover één van de komende dagen. Maar ook hier weer waren weinig mensen te spreken over de media. Zo had voorzitster van het Vlaams Vredesinstituut Nelly Maes het over de "totale afwezigheid" van de Vlaamse media in de Europese instellingen waar nochtans het grootste deel van alle beleidsbeslissingen die ons dagelijks leven bepalen worden genomen.

De maandag ervoor, bij de uitreiking van de Noord-Zuidpersprijs, gooide oud-vrt journalist Guy Poppe een flinke knuppel in het hoenderhok met zijn gelegenheidstoespraak. De man is op pensioen en dat geeft hem de vrijheid om zijn gedacht te zeggen. De sappigste uittreksels zijn te lezen op de portaalsite van 11.11.11 onder de titel "Afrika buiten beeld in de media."

Zelfs de Europese commissaris voor mensenrechten Thomas Hammarberg houdt op zijn website een vurig pleidooi voor diversiteit in de media.

Ondertussen leest Vlaams Minister Bourgeois (o.m. van media) tot twee maal na elkaar tijdens de boven beschreven gelegenheden de triomfantelijke vaststelling voor dat "op het vrt en het vtm journaal resp. één derde en één vierde van de items buitenlands nieuws waren." Hij voegde er wel aan toe dat het enkel een kwantitatieve analyse betrof. Ik vrees dat het allemaal geen zier zal uithalen. Al zou het goed zijn dat ze tenminste op de VRT Siegfried Brakke en zijn companen uit het top-management (waar geen enkele journalist in zetelt) eens desnoods hardhandig zouden bijsturen.

Lees meer / 2 comment(s)

De Europese neocons in Brussel

"The Brussels Journal" heeft de ambitie om een spreekbuis te zijn voor al wat zo al rechts en conservatief rond loopt in Brussel. Ze lonken dan ook actief naar de Amerikaanse neocons en hopen in de smaak te vallen met een voorspelbaar navenant discours. Dat valt ook te merken aan de bezoekcijfers. Van de ca. 9000 bezoekers (volgens webstats) per dag komt niet minder dan 44% uit de VS, slechts 12% uit België en de rest een beetje van overal, maar met een overwicht van Angelsaksische landen. Logisch, want de voertaal is in het Engels en ook inhoudelijk sluiten ze dus perfect aan bij George Bush, Johan Howard (Australië) en co. Hoofdredacteur en uitgever is Paul Beliën, man van Alexandra Colen en medewerker van het VB.

Interessant aan "The Brusssels Journal" is dat hun teksten je perfect kunnen binnenleiden in het neo-conservatieve discours - met alle verbogen argumentatie, drogredenen en op de spits gedreven verwoordingsstrategiën van dien. Erg verassend komen ze zelden uit de hoek. Zo is de opinie van Paul Beliën over Israël netjes in regel met de geldende politiek. Zijn opinie "Why Europeans should support Israel" is daar een schoolvoorbeeld van. Reeds in zijn eerste zin heeft de auteur het over "the powerful anti-Israeli and sometimes outright anti-Semitic current that is prevalent in too much of Europe’s media." Iedereen die het 'conflict' een beetje volgt weet dat je de gemiddelde Europese media bezwaarlijk anti-Israëlisch kan noemen, enkele extreem-linkse bladen daargelaten. De middenmoot is ten hoogste pro-Palestijns, maar dan vaak ingebed in een zalvend discours waarbij Israël zwaar wordt goed gepraat. Nog volgens Beliën staan de meeste Europese media commentators vijandig tegenover de Joodse staat Israel, omdat ze kwaad zijn op iedereen die zich verdedigt tegen de Islamitische Jihad... Is het Beliën bekend dat het Islamitische Hamas slechts relatief recent op het strijdtoneel is verschenen en dat de partij die de voorbije 40 jaar streed tegen de Israëlische bezetting een seculiere beweging was en nog steeds is?

Een andere reden voor die zogenoemde "haat van de media-commentatoren," zou zijn omdat ze hun eigen schuldgevoelens tegenover de Holocaust willen projecteren op Israël door de joden als schurken af te schilderen en de Palestijnen als slachtoffers. Te gek voor woorden? Het wordt nog sterker. Beliën citeert de franse filmmaker Pierre Rehov die het heeft over "een nieuwe vorm van Nazisme..." Wel wel. Wie hoort er nog thuis in het rijtje geestesgenoten van Beliën: de SPaanse journalist Sebastian Villar Rodriguez. Die zou gezegd hebben:“We hebben 6 millioen joden vermoord om vervolgens 20 millioen moslims binnen te brengen.” Kwestie van de Palestijnen, die er niets mee te maken hebben, nog maar eens aan de holocaust te koppelen.

Een andere stem is die van Hugh Fitzgerald die in de beste traditie van de 'botsende beschavingen' de volgende onzin poneert: “Het verlies van Israël zou de Arabieren en moslims met zulk triomfalisme vullen dat hun Jihad in West Europa en elders een gigantische boost zou krijgen. Zij (Arabieren en moslims) willen dat Islam over de wereld heerst." Een uitspraak die blijk geeft van een totale onbekendheid met het terrein. Als er iets is waar over Mohammed modaal het eens is met zijn buurman dan is het wel dat de Israëlische agressie moet stoppen. Maar of al die gewone moslims dan plots en masse naar het Westen zullen op marcheren? Dat veronderstelt een indrukwekkende eensgezindheid onder de miljoenen moslims van Tanger tot Djakarta - en die bestaat niet.

En dan gaan ze de tour op van de etnisch-culturele-historische verwantheid: "the term 'Judeo-Christian' is not a cliche. We cannot defend Western civilization without defending its Jewish component, without which modern Western culture would have been unthinkable." Iemand die zoiets poneert leeft nog in de 19e eeuw. Overigens zal je de joodse cultuur niet helpen door de staat Israel te verdedigen. Als er reden bestaat voor joden uit de diaspora om zich zorgen te maken, en die bestaat, dan zouden ze beter aansturen op een fundamentele regimewissel in Tel Aviv dan in Amman, Caïro enz.

Lees meer / 1 comment(s)

Een waarschuwingssysteem tegen genocidestokers

De Nederlandse professor communicatiewetenschappen Cees Hamelink wil een wereldwijd monitoringsysteem uitbouwen dat massamedia die bijdragen tot haat tussen de volkeren signaleert bij het internationale strafhof in Den Haag. Hij denkt daarmee een belangrijke bijdrage te leveren in het vermijden van genocides. Mensenrechtenorganisaties vinden het een goed idee, maar vrezen dat het systeem kan worden misbruikt om de vrijheid van meningsuiting aan banden te leggen.

Het zal inderdaad niet evident zijn om dit in de praktijk uit te bouwen. Wellicht kan zo'n systeem een belangrijke bijdrage leveren aan het vroegtijdig opsporen van broeiende conflicten mits aan een aantal basisvoorwaarden voldaan wordt. Eerst en vooral moet het systeem beheert worden door een internationale instelling die boven alle politieke en privébelangen staat en dan komt er maar één instelling in aanmerking: de VN. Die instelling moet bevolkt worden door communicatiespecialisten uit alle hoeken van de wereld. Het lijkt duidelijk dat ze de lat best hoog leggen. Als rechtstreekse oproepen tot haat en geweld al worden gesignaleerd - en die laten meestal aan duidelijkheid niets te wensen over (denk aan Radio Mille Collines destijds) - dan zijn we al een hele stap verder.

Lees meer / 0 comment(s)

Klaagzang van een vrt-journalist

De laatste MO-paper is gewijd aan de media. Auteur Guy Poppe analyseert waarom 'de wereld' steeds meer buiten beeld blijft in de media. Op twee maand voor zijn pensionering bij de vrt kan hij het zich veroorloven om de gang van zaken keihard op de korrel te nemen. Een voorspelbare maar onontkoombare klaagzang is het geworden van een begenadigd journalist die steeds in hart en nieren gewerkt heeft om de wereld, en dan vooral de Afrikaanse wereld met de nodige diepgang in de Vlaamse ether te brengen.

Het ergste van de zaak is dat zijn analyse niet overdreven is en de bestaande hoopgevende initiatieven zijn daar paradoxaal genoeg een illustratie van. Want er is niet alleen de commodificatie (alles is koopwaar) en de googlificatie, de impact van het internet op de media. Er is de onvoorstelbare versnippering van nieuwsbronnen waarbij weinig mensen nog een zicht hebben op welke bronnen of welke stemmen nu precies waarvoor staan. Wat is de geloofwaardigheid van deze of gene website? Wie behoudt nog het overzicht en waar kan je terecht voor degelijke duiding bij fenomenen die je niet kan begrijpen als je uitsluitend het binnenland als referentie hebt? Door hun nieuws almaar 'luchtiger' te willen brengen ondermijnen de traditionele nieuwsmedia hun geloofwaardigheid.

Lees meer / 0 comment(s)

VB de ecologische tour op

Gisteren kreeg ik een persbericht van het Vlaams Belang onder ogen en ik geloofde mijn ogen niet. Onder de titel "Vlaams Belang wil lager BTW-tarief voor de bouw van passiefhuizen" gaan Frank Creyelman en Anke Van dermeersch helemaal de ecologische tour op. Ze bepleiten in het persbericht een serieuze daling van het geldende BTW tarief voor de bouw van de zg. passiefhuizen. Nog sterker: ze doen een keer niet laatdunkend over een voorstel van Bart Martens (sp.a) om een fiscale bonus te geven voor (ver)nieuwbouw en renovatie. Ze noemen het zelfs "een stap in de goede richting."

En dat voor een partij die tot voor kort het woord ecologisten meestal in één adem uitsprak met "fundamentalisme." Zou het kunnen dat ze de laatste maanden niet genoeg in het nieuws zijn naar hun zin? Dat ze het gevoel krijgen een achterhoedegevecht te leveren? Tijd om onze eieren niet allemaal meer in dezelfde mand te laten liggen, is ongetwijfeld de idee van enkele backbenchers in het parlement die het beu zijn in de schaduw van de top te zitten maar de lef niet hebben om er tegen in te gaan op de aloude thema's.

Of ze hier nu mee de media gaan halen of hun publiek zullen charmeren dat lijkt me nogal onwaarschijnlijk. Voor de pers blijft hun thema hetzelfde, zeker na de recente terugkeer naar een harder programma. Wellicht zal deze schuchtere poging om mee op de ecologische trein te springen hoogstens een 2 regels schampere commentaar opleveren van één of andere commentator zonder inspiratie.

Lees meer / 3 comment(s)

Het Islamitische 'vooroordeel'

Volgens 'wereldwatcher' Dominique Moïsi zagen moslims in Europese reacties op de oorlog in Libanon hun "vooroordeel" bevestigd dat het Westen altijd Israël steunt. Dat zegt hij in een interview met Tom Vandyck in De Morgen. Dat zogenaamde vooroordeel is nochtans heel terecht. Of heeft hij soms over de flauwe en eeuwig laattijdige oproepen tot gematigdheid vanwege Europa wanneer Israël het weer eens te bont maakt?

Al meer dan 60 jaar schendt Israël alle internationale rechtsregels en legt opeenvolgende VN-resoluties naast zich neer. Bij het ontstaan van Israël werd er door de VN een verdelingsplan opgemaakt, dat wees 47% van het oorspronkelijke Palestina toe aan de Palestijnen. Het Oslo-akkoord (1993) bepaalde dat slechts 22% van de oorspronkelijke 100% voor de Palestijnen mocht overblijven. Het zg. "vrijgevige aanbod" van Barak beloofde 80% van deze 22% aan de Palestijnen. Sharon zijn "vredesplan" in 2000: "we geven jullie 42% van de 80% van de 22%¨, en deze 42% blijft onder voortdurende avondklok. De zg. "Road Map" van Bush: als jullie alle verzet tegen de bezetting opgeven (wat wij terrorisme noemen) en jullie vluchtelingen geven al hun aanspraken op terugkeer op; als jullie alleen leiders kiezen die wij acceptabel noemen; als jullie alle verzetsstrijders opsluiten; als jullie enkel rijden op de wegen die Olmert voor jullie overlaat; als jullie akkoord gaan met de bouw van de muur; als jullie Jeruzalem opgeven als hoofdstad; als jullie ermee akkoord gaan jullie kinderen alleen boeken en lessen te geven die gekeurd zijn door Israël; als jullie niet meer dan 3 kinderen per familie krijgen; als jullie stoppen met klagen over de nieuwe wet die Israëlische Arabieren verbied te huwen met Palestijnse Arabieren; als jullie met al deze voorwaarden deemoedig instemmen, dan zal Bush overwegen druk te zetten op Olmert om de 42% van de 80% van de 22% van de 100% land die oorspronkelijk van jullie was toe te staan.

De Verenigde Staten gebruikt systematisch haar veto in de Veiligheidsraad wanneer er een veroordeling van Israël dreigt gestemd te worden. En Europa? Dat is huilen met de pet op, of liever: eerst de zaken, dan de principes. Eén voorbeeld: het associatie-akkoord. Sinds juni 2000 geeft dit akkoord Israël gunstige handelsvoorwaarden voor Europa. In de bepalingen van het akkoord staat onder meer dat goederen uit de bezette gebieden niet in aanmerking komen voor preferentiële invoer. Israël schendt systematisch de territorialiteitsregel en staat erop de nederzettingen in de bezette gebieden te behandelen alsof ze onder het territoriale bereik van het akkoord met de EG vallen. De Israëlische regering heeft reeds toegegeven dat routinematig oorsprongscertificaten worden verstrekt voor goederen uit de nederzettingen. Ze beweert dat Israël daarmee het Associatieakkoord niet overtreedt; aangezien "de nederzettingen een deel van Israël zijn."
Deze expliciete schending laat Europa gewoon begaan. Nochtans zou het opzeggen van het akkoord, wegens niet nakomen van de bepalingen, een perfect legitiem middel zijn om Israël te dwingen haar bezettingspolitiek te veranderen.

Vooroordeel? Welk vooroordeel?

Lees meer / 0 comment(s)

Kennis versus informatie, de rol van verhalen

"Kennis is niet belangrijk. Je kunt tegenwoordig alles opzoeken." Dat zei De Morgen journaliste Kim Herbots tegen cultuurfilosoof Ad Verbrugghe. Ik vindt dat een uitermate choquerende uitspraak die hopelijk sarcastisch bedoeld was. Gelukkig had Verbrugghe een goed antwoord klaar: "kennis mag je niet verwarren met informatie" en "zonder gedegen kennis van de context ben je niets met informatie." Helaas wordt in het hele éénzijdige debat over 'kennis tegenover vaardigheden' iets heel fundamenteels over het hoofd gezien. En dat is het feit dat een mens essentieel functioneert op verhalen: zijn sociaal functioneren is erin ingebed, hij haalt er zijn hoogstpersoonlijke zingeving uit, verhalen vormen de houvast waaraan de menselijke psyche zich vast klampt. Hoe rijker en complexer die verhalen zijn, hoe meer mogelijkheden de mens heeft om andere verhalen als dusdanig te herkennen, aan te voelen, eruit te leren en vooral: respect te tonen voor die andere verhalen.

Van kindsaf groeit elk mens op met verhalen van de mensen die hem of haar voor waren. Wat in het begin spontaan gebeurt via ouders en familiekring gaat zeer snel over in een gestructureerde vorm van kennisoverdracht. Die kennis voorstellen als losse blokjes in een trommeldoos geeft blijk van een totaal gebrek aan inzicht in het functioneren van de menselijke psyche. Al hebben de grote religieuze verhalen van weleer hun glans verloren, het proces van structurele kennisverwerving is niet veranderd.

Er zijn wetenschappelijke proeven geweest die hebben vastgesteld hoe de verwerving van kennis in ons brein zorgt voor nieuwe zenuwverbindingen, wat een grotere hersenactiviteit toelaat. Met andere woorden, we worden er slimmer van. Er is slechts één eenvoudige maar logische voorwaarde: je moet iets kunnen met die kennis: wat ben ik met de observatie dat er paaslelies bloeien in februari als ik niet weet wat paaslelies zijn? Verhalen dat zijn referentiekaders en die zijn essentieel om de wereld om ons heen te begrijpen.

Door laatdunkend te doen over kennisverwerving ontzeg je mensen bovendien één van de grootste 'kleine' vreugdes in het leven: die kleine 'aha-erlebnis' die je ervaart wanneer een puzzelstukje op zijn plaats valt. Eén klein stukje kennis dat zijn weg heeft gevonden naar de grote verhalenbank in je hoofd.

http://koenstuyck.blogspot.com

Lees meer / 1 comment(s)

De beweging voor een andere globalisering krijgt er een belangrijke steunpilaar bij

Amnesty International staat voor een grote uitdaging. De grootste mensenrechtenbeweging ter wereld heeft recent beslist haar oude 'mandaat' uit te breiden. De traditionele focus op burgerlijke en politieke rechten blijft, maar nu komen daar de 'Economische, Sociale en Culturele rechten' bij.
Tijdens een interview met voorzitster Eva Brems van Amnesty Vlaanderen bleek dat de gevolgen van deze - in mensenrechtenkringen lang aangekondigde - beleidswijziging niet min zijn. Ten eerste voor de supertanker Amnesty zelf, ze zullen immers verplicht zijn hun tien miljoen vrijwilligers wereldwijd klaar te stomen en te vormen voor de nieuwe opdracht. Maar vooral zal dit op termijn een belangrijke versterking betekenen voor de hele andersglobaliseringsbeweging.

Wanneer een organisatie zoals Amnesty zich gaat bezig houden met het armoedeprobleem - het campagnethema van 2008 luidt: "armoede als schending van mensenrechten" - dan heeft dat belangrijke implicaties voor het dominante economische discours. Tot nu toe waren zg. ESC-rechten het domein van een aantal ontwikkelingsorganisaties die het armoedeprobleem definieerden als een schending van mensenrechten. Een arme Afrikaan die verstoken blijft van een degelijke gezondheidszorg, die nergens een deftig onderwijs kan genieten en die bovendien belet wordt in zijn economische ontwikkeling, deze Afrikaan wordt geschonden in zijn basisrechten. Amnesty onderschrijft die stelling nu.

Nog belangrijker echter is het onontkoombare feit dat Amnesty zich zelf nu ook verplicht om standpunt in te nemen over de oorzaken van deze massale schending van mensenrechten. En dan kan je niet anders als het in vraag stellen van de neoliberale hervormingen die in de jaren '90 werden opgedrongen door Wereldbank, IMF en de Westerse donoren. Privatisering en deregulering, het vleugellam maken van de reeds armlastige staat enz. Dergelijke recepten hebben hun failliet bewezen. Een economisch paradijs bouw je nu eenmaal niet op een sociaal kerkhof. (Cynici en mensen die dat beleid van dichtbij hebben gevolgd zeggen overigens niet zonder reden dat het belang van de arme landen nooit een bezorgdheid was. In werkelijkheid ging het om het openbreken van de markten in het zuiden voor Westerse multinationals...)

Ondanks die analyse blijft het 'marktdenken' als paradigma het economisch beleid op internationaal vlak domineren - de Europese en Noord-Amerikaanse delegaties op de besprekingen binnen de wereldhandelsorganisatie blijven koppig hun belangen voorop stellen. Maar stilaan komen ze alleen te staan met hun bekrompen voorstellen. Op termijn zal de koerswijziging van Amnesty, een organisatie met raadgevende bevoegdheid bij de VN, helpen om het armoedeprobleem uit de ideologische sfeer te halen en de analyse van veel groepen uit de andersglobaliseringsbeweging a.h.w. legitimeren.

Armoede kán pragmatisch aangepakt worden met een beleid dat uitgaat van basisrechten van mensen. Landen moeten kunnen gestraft worden als ze de basisrechten van hun bevolking schenden. Maar diezelfde landen moeten ook de middelen krijgen om hun bevolking te voeden, te huisvesten, te laten ontwikkelen enzovoort. Al die zaken volgen uit elkaar. Het erkennen van economisch, sociaal en culturele rechten voor alle mensen op deze wereld is een definitieve stap om onze mondiale beschavingsgraad op te krikken.

Het interview waarvan sprake verscheen in het maart nummer van Amnesty Nieuws, het ledenblad van Amnesty Vlaanderen. De uitgebreide versie daarvan is ook terug te vinden onder http://www.amnesty.be/amnestynieuws

Lees meer / 2 comment(s)