Het is opvallend hoe, na de vernieuwingsoperatie bij Radio 1 begin september, de kritiek weer eens aanzwelt over de berichtgeving op de VRT. En bij uitbreiding de hele media. Er wordt steen en been geklaagd over de 'verkleutering' van de programma's en de verschraling van het nieuwsaanbod. Gisteren was ik op een conferentie van het Vlaams Vredesinstituut. Met als basis het onderzoek dat het instituut bestelde bij M2P, de onderzoeksgroep van Stefan Walgraeve (UA), ging het over "Vrede in Vlaanderen," opinies en engagementen van Vlamingen inzake vrede en geweld. Meer daarover één van de komende dagen. Maar ook hier weer waren weinig mensen te spreken over de media. Zo had voorzitster van het Vlaams Vredesinstituut Nelly Maes het over de "totale afwezigheid" van de Vlaamse media in de Europese instellingen waar nochtans het grootste deel van alle beleidsbeslissingen die ons dagelijks leven bepalen worden genomen.

De maandag ervoor, bij de uitreiking van de Noord-Zuidpersprijs, gooide oud-vrt journalist Guy Poppe een flinke knuppel in het hoenderhok met zijn gelegenheidstoespraak. De man is op pensioen en dat geeft hem de vrijheid om zijn gedacht te zeggen. De sappigste uittreksels zijn te lezen op de portaalsite van 11.11.11 onder de titel "Afrika buiten beeld in de media."

Zelfs de Europese commissaris voor mensenrechten Thomas Hammarberg houdt op zijn website een vurig pleidooi voor diversiteit in de media.

Ondertussen leest Vlaams Minister Bourgeois (o.m. van media) tot twee maal na elkaar tijdens de boven beschreven gelegenheden de triomfantelijke vaststelling voor dat "op het vrt en het vtm journaal resp. één derde en één vierde van de items buitenlands nieuws waren." Hij voegde er wel aan toe dat het enkel een kwantitatieve analyse betrof. Ik vrees dat het allemaal geen zier zal uithalen. Al zou het goed zijn dat ze tenminste op de VRT Siegfried Brakke en zijn companen uit het top-management (waar geen enkele journalist in zetelt) eens desnoods hardhandig zouden bijsturen.