Kenneth RUMES20 januari 2006 – 18:51

Afgelopen maandag trokken 2000 Belgische havenarbeiders naar Straatsburg. Samen met hun collega's uit heel Europa betoogden zij tegen de nieuwe regeling, die in het Europees parlement besproken werd en woensdag verworpen, die hun jobs ernstig bedreigde.

Volgens deze regeling zou de afhandeling van boten door het scheepspersoneel gebeuren, wat natuurlijk de jobs van de havenarbeiders rechtstreeks bedreigt. Logisch dat deze mensen voor hun job opkomen. Maar daar hebben de heren in het Europese pluche geen boodschap aan natuurlijk. En zoals gewoonlijk als het volk op straat komt, schakelden zij hun repressie-apparaat in.

En natuurlijk moesten de betogende, boze arbeiders met traangas nog wat opgejut en uitgedaagd worden... Met alle gevolgen vandien. Logische reactie en een bestorming van het paleis van de rijke heren...

Na afloop werden vooral Belgen opgepakt. En nadien, op basis van de snelrechtwetten, veroordeeld.
Ja, die wetten, gemaakt om de rellen in de Parijse voorsteden van oktober-november 2005 te bestrijden. Juist daarom konden de rechters in Straatsburg éxtreem zware straffen uitspreken tegen de havenarbeiders. En het mooie Europa kon hier niet een oplossing brengen. In plaats van de arbeiders uit te leveren, zodat ze hier in België konden gestraft worden, worden ze meteen in de cel geworpen. En meteen celstraffen. Ja, toe maar... Een arbeider die zijn job verdedigt, wordt meteen in de cel geworpen... Het doet me denken aan lang vervlogen tijden en griezelig rechtse regimes. De afbraak door het neoliberale Europa van de sociale rechten bereikt stilaan dramatische vormen. Men komt aan een punt waarop de klok in de jaren '30 nog niet eens stond. Arbeiders worden totaal genegeerd en tellen niet meer voor het verslindende monster van het kapitalisme; en áls de arbeiders zich dan verzetten, zijn er geen grenzen aan de brutaliteit waarmee de heersende klasse zich verzet tegen de werkende klasse. Hiertegen is geen protest luid genoeg. Als we nu ons niet verzetten, kan het wel eens definitef te laat zijn. Want de machthebbers zullen bij elk verzet steeds driester te werk gaan. Daarom moeten de veroordeelde arbeiders ONMIDDELLIJK vrijgelaten worden door de Franse regering en ONVERWIJLD naar huis gestuurd worden... De vakbonden moeten zich achter deze eis scharen en desnoods mobiliseren voor een nieuwe betoging in Straatsburg, ditmaal aan het gerechtshof. Ik ga alvast mee.