% van vreemde afkomst en % misdrijven

De vaststelling van Jos Verhulst (http://www.brusselsjournal.com/node/977) dat het Belga-bericht niet beantwoordt aan de stelling zoals door ons naar voorgebracht is correct. Uit de verdere tekst van het Belga-bercht kan wél opgemaakt worden wat bedoeld wordt en de voorbeelden zijn illustratief, maar bij eenvoudige lezing van de beginalinea gaat men meteen de mist in.

Op de website http://www.npdata.be/BuG/22 is wel alle info aanwezig om het 'verrassende maar logische verband' te begrijpen.

Het gestelde verband zegt NIETS over de mate waarin inwoners van vreemde of Marokkanse afkomst meer voorkomen in misdrijfstatistieken, in voorhechtenis zitten of in een gevangenis. Wel wordt een aanduiding gegeven van de mate waarin er geen lineair verband bestaat tussen misdrijf en vreemdeling (en bij uitbreiding van vreemde afkomst).

Als in Brussel 17 misdrijven per 100 inwoners vastgesteld worden (5 per dag per 10.000 inwoners) en in Brussel wonen 57% Brusselaars van vreemde afkomst dan kan, naast het feit dat het om een grote stad gaat, ook het aspect 'van vreemde afkomst' meespelen. Om het eventueel samengaan van "vreemde afkomst" en "misdrijven" te onderzoeken kan de eenvoudige oefening beuren om op gelijke noemers het % inwoners van vreemde afkomst te berekenen in Brussel tav het totaal in België en het % misdrijven in Brussel op het totaal in België. Bij een volledig lineair verband zouden er dan door de 33% vreemdelingen 33% van de misdrijven gepleegd worden. In de mate een meer specifieke groep bekeken wordt als zijnde meer of minder aanwezig in de misdrijfstatistiek, kan deze berekening toegespitst woden op de 51% van alle Marokkanen in België die in Brussel wonen, telkens afgemeten aan de 17% van alle misdrijven die in Brussel plaatsvinden.

Met deze analyse wordt niet gezegd dat de 'allochtonen' minder of autochtonen 'meer' terug te vinden zijn in de misdrijfcijfers. Wel dat misdrijven een zaak zijn van de gehele bevolking waarin, zoals blijkt uit de cijfers van Van San van 2001 die ik uitdrukkellijk aanhaal - http://www.npdata.be/Data/Misdrijven/Analyse/, vreemdelingen meer voorkomen, maar niet op de absolute, stigmatiserende, veralgemenende en op een vooroordeel gebaseerde wijze en 'lineaire' wijze. Elke maat zegt maar iets over wat gemeten wordt. Met de cijfers die ter beschikking gesteld worden kan de misdrijfgraad en het onderscheid allochtoon/autochtoon op geen enkel punt gemeten worden. De berekeningen van Jos Verhulst en de zoektocht naar de hertogenverhouding zijn dus noodwendig zonder voorwerp.

Het voorbeeld van Mechelen zegt hetzelfde op een andere wijze: 8 x meer Marokkaanse inwoners dan het gemiddelde in Vlaanderen, en een misdrijfgraad van 10 i.p.v. 8 gemiddeld in Vlaanderen. Tav 8x hogere aanwezigheid van Marokkanen in Mechelen staat een verhoging van de misdrijfgraad met een kwart. Uit de tabel op de site en de grafiek over het aantal diefstallen in Mechelen (http://www.npdata.be/Data/Misdrijven...-2001-stad.htm) is af te leiden dat in Mechelen 8,7 % van alle Marokkanen in Vlaanderen wonen terwijl er 2,5% van alle diefstallen plaatsgrijpen. Diefstal en Marokkaan zijn dus niet inwisselbaar. Voor Antwerpen is in deze grafiek vast te stellen dat 49% van alle Marokkanen in Vlaanderen er wonen en dat er 15% van de diefstallen geregistreerd worden. In Mechelen zijn de inwoners van Marokkanse afkomst geen kleine minderheid, zijn tellen voor 14,4% mee in de Mechelse bevolking.

Het enige wat hiermee duidelijk wordt is dat vreemdeling en misdrijf ongelijk verdeeld zijn in de bevolking en dat de vaststelling vanuit de misdrijfstatistiek er niet mag toe leiden om misdrijf en criminaliteit aan een ganse bevolkingsgroep te verbinden.

Een mooie illustratie van deze benadering wordt recent nog gegeven door het 'dalend' misdrijfcijfer in Antwerpen voor het derde opeenvolgend jaar terwijl het aantal inwoners van vreemde afkomst in Antwerpen gestegen is van 111.001 (24,9%) in 2001 tot 135.927 (29,7%) in 2005. Dat wil helemaal niet zeggen dat bij telling van aantal misdrijven door allochtonen en autochtonen er bv geen relatieve groter aandeel en zelfs stijging zou kunnen zijn bij de
allochtonen, maar wel dat er andere factoren spelen en zoals gezegd, de verstedelijkingsgraad en alle kenmerken van het stedelijke leven zijn vooralsnog de belangrijkste verklarende factor voor 'criminaliteit'. Intussen stellen we vast dat dus bij stijgend aantal vreemdelingen in Antwerpen ook de feitelijke en getelde misdrijvigheid daalt, en niet alleen haar % op het totaal (gesteld dat het totaal niet sneller gedaald is dan in Antwerpen).

En hiervoor is misschien enige hersengymnastiek nodig om tot een juist begrip te komen. Misschien kan Jos mee helpen om de geest te masseren zodat de openheid van denken meer kan samengaan met het ernstig nemen van de werkelijkheid.

Jan Hertogen
www.npdata.be

zie:
http://www.brusselsjournal.com/node/986

Hallo,

Ik heb mijn bedenkingen bij het artikel verschenen op 12/04/2006 in GvA.

De auteur stelt: "Van de 1,7 miljoen inwoners van vreemde afkomst in België wonen er 33 procent in Brussel. Van alle misdrijven in België vinden er evenwel maar 17 procent in Brussel plaats. In Vlaanderen gaan 34 procent inwoners van vreemde afkomst samen met 49 procent van de misdrijven. In Wallonië vinden we 33 procent inwoners van vreemde afkomst en 34 procent van de misdrijven, stelt Hertogen. Hieruit moet volgens hem geconcludeerd worden dat er geen lineair verband bestaat tussen het percentage vreemdelingen in een gewest en het aantal vastgestelde misdrijven. "

Maar de 33 % mensen van "vreemde afkomst" in Belgie, die in Brussel wonen, maken daar wel 56 % van de populatie uit.
Afgaande op de cijfers van de auteur kan je hetvolgende berekenen:
De 1,7 miljoen inwoners van "vreemde afkomst" in Belgie maken 16,9 % uit van de totale bevolking. Deze 16,9 % mensen zijn als volgt verspreid over de drie gewesten: 5,7 % in Vlaanderen, 5,6 % in Brussel en 5,6 % in Wallonie.

Dit vertaald naar zijn stelling geeft:
In Brussel woont er 5,6 procent van de Belgische populatie, welke mensen van "vreemde afkomst" zijn. Van alle misdrijven in België vinden er 17 procent in Brussel plaats. In Vlaanderen gaan 5,7 procent van de Belgische populatie, welke mensen van "vreemde afkomst" zijn, samen met 49 procent van de misdrijven. In Wallonië vinden we 5,6 procent inwoners van "vreemde afkomst" en 34 procent van de misdrijven.
Zoals je hier ziet, is het totaal onzinnig om een verband te zoeken tussen de spreiding van vreemdelingen en het aantal vastgestelde misdrijven.

Laten we de cijfers van die studie nog eens bekijken:

In Vlaanderen leeft 57% van de bevolking en gebeuren 49% van de misdrijven.
In Brussel leeft 10% van de bevolking en gebeuren 17% van de misdrijven.
In Wallonie leeft 33% van de bevolking en gebeuren 34% van de misdrijven.

Als ik ervan uitga dat crimininaliteit onafhankelijk is van woonplaats of afkomst, dan stel ik het volgende vast:
In Vlaanderen gebeuren 15% minder misdrijven dan dat te verwachten valt.
In Brussel gebeuren 71% meer misdrijven dan dat te verwachten valt.
In Wallonie gebeuren 4% meer misdrijven dan dat te verwachten valt.

Het aandeel van mensen van "vreemde afkomst' per gewest bedraagt::

In Vlaanderen: 10%
In Brussel: 56%
In Wallonie: 17%

Of er een verband is of niet , en zo ja welk verband, dat laat ik aan anderen over.
Feit is dat de auteur, bewust of onbewust, de verkeerde cijfers vergelijkt en dus tot een verkeerde conclusie komt.
Hij vergelijkt de verdeling van de criminaliteit over de gewesten, t.o.v. de verdeling van mensen van "vreemde afkomst" over de gewesten, i.p.v. het aandeel dat zij uitmaken van de bevolking per gewest.

Met vriendelijke groeten.