Laila Ekchouchou15 mei 2006 – 02:15

Laten we een kat een kat noemen. De heersende xenofobie in onze samenleving heeft bijgedragen tot een klimaat van vijandigheid en wantrouwen ten opzichte van burgers met een ‘vreemde achtergrond’. Deze werd steeds opgevoerd door een aantal politici met de stelling dat de islam bijvoorbeeld een bedreiging zou vormen voor onze samenleving. Het ironisch aan de zaak is dat juist die politici vandaag met een beschuldigende vinger wijzen naar het Vlaams Belang! Deze uitspraken van alle mensen die een mandaat hebben gekregen van alle burgers zorgen er juist voor dat Islamofobie, racisme, facisme en uitsluiting toenemen en algemeen aanvaard worden in alle de hoekstenen van onze samenleving. Met alle gevolgen vandien!

Mijn broer heet Mohamed

Een andere tragedie vond de dag voordien ook plaats in Antwerpen toen jonge fietsers woensdagmorgen (10 mei 2006) aan de Schelde het lichaam vonden van de 23-jarige Mohamed Bouazza. Volgens het Antwerps parket stierf Mohamed Bouazza de verdrinkingsdood. Wat er de bewuste nacht van 30 april 2006 op 1 mei 2006 nu juist gebeurde wordt nog onderzocht.

‘Ik heb de afgelopen dagen als een zot zitten zoeken achter verklaringen over de verdwijning van mijn broer Mohamed, vertelt Omar Bouazza die een heuse zoekactie op poten heeft gezet. Ik heb gezocht naar ooggetuigen en heb hen zelfs begeleid naar het politiecommissariaat. Deze ooggetuigen verklaren dat mijn broer wel degelijk werd achtervolgd door een groep blanke jongeren.

Tijdens die bewuste nacht was mijn broer gaan stappen met mijn jongere broer en neef. Toen het onrustig werd in de discotheek Red & Bleu verliet mijn broer de discotheek. Hij bestelde een taxi en stapte samen met mijn jongere broer en mijn neefje in. Een paar meter verder stapte hij uit omdat hij naar de Fortis bank moest. De taxi reed zonder hem verder. Een zekere Yannick, die vrij bekend is als een ‘zware jongen’, stapte naar mijn broer Mohamed toe en beschuldigde hem van het inslagen van zijn autoruit. Tijdens een vechtpartij buiten, waar mijn broer niet bij betrokken was, werd er een autoruit ingeslagen. Mijn broer maakte hem duidelijk dat hij niets te maken had met die ruzie. ‘Makak’, je gaat er aan, klonk het uit de mond van Yannick!! Vervolgens werd hij achtervolgd door Yannick en andere blanke jongeren, te voet én met de auto! Mohamed liep richting Schelde en sprong op een boot om hulp te vragen. Door de onrust in de discotheek was de politie al aanwezig en werd er degelijk doorgegeven dat er twee mensen van de loods iemand in de Schelde zagen vallen!

Zoals de procedure het vraagt hebben we 48 uren gewacht tot we Mohamed als vermist hebben opgegeven. Dit dossier heeft vanaf het begin geen prioriteit gekregen noch voor politiediensten noch voor de media! We hebben zelf het hef in eigen handen genomen en een zoekactie op poten gezet, de media gecontacteerd en op zoek gegaan naar getuigen. Toen achteraf één van de ooggetuigen me vertelde dat de ze niet werden ondervraagd omdat de agenten moesten gaan lunchen kon ik mijn ogen niet geloven! Dit is een grove fout en het lijkt alsof de politiediensten deze zaak gewoon in de doofpot wensen te steken!! Ik heb ondertussen zelf klacht ingediend bij Comité P en mijn familie denkt er aan om een gerechtelijke procedure in te spannen.

Feit blijft dat de zoekactie vanuit de politie veel te laat van start ging! De dader werd nog steeds niet opgepakt, terwijl al de verklaringen naar zijn richting wijzen! Ik twijfel aan het feit dat mijn broer gesprongen zou zijn. Waarom zou hij dan eerst zijn kleren uit doen en dan pas springen terwijl een groep jongeren hem achtervolgen?? We zitten nog met vele vraagtekens en we hopen dat de waarheid snel aan het licht komt.

Op 26 mei 2006 roepen wij iedereen op om mee stappen tijdens een vreedzame betoging tegen zinloos geweld en discriminatie! Ook de familie van de slachtoffers van donderdagmiddag en familieleden van vermisten.

Wij voelen ons in de steek gelaten door de politiediensten en door de media! Dit kan niet meer door de beugel! Niemand verdient het om zo behandeld te worden, ook mijn broer niet die Mohamed heet! Elke mens heeft recht om op een rechtvaardige manier behandeld te worden. Voor mijn broer Mohamed is het te helaas te laat.’

Samen met de familieleden van Mohamed Bouazza roepen wij iedereen op om deel te nemen aan de mars op 26 mei 2006. Wij roepen ook al onze beleidsverantwoordelijken op om hun verantwoordelijkheid op te nemen en niet alleen een halt toe te roepen aan Islamofobie, racisme, facisme en uitsluiting maar daadwerkelijk iets te doen! Zolang het beleid vandaag geen positieve signalen geeft, zullen racisme en discriminatie blijven bestaan.

Met dank aan Omar Bouazza voor zijn getuigenis

Laila Ekchouchou

Namens het platform Blijf van mij hoofddoek!