Pol Van Camp30 september 2008 – 09:47

De 9 hongerstakers die zich nog in het huis america-latina te Elsene bevinden zijn aan hun 84 ste dag hongerstaking toe. De toestand is angstaanjagend. De verklaring van de dokters laat niets aan de verbeelding over: "...Sinds enkele dagen vrezen we elk ogenblik een overlijden. Het feit dat we dagelijks passeren om hen te onderzoeken en de eerstelijns zorgen toe te dienen waarover we beschikken, geeft geen garantie meer op veiligheid...." ( zie volledige verklaring op de website www.rechtopmigratie.be.)

Niet iedereen is er even erg aan toe maar sommigen kunnen nu elk ogenblik bezwijken. Het is een wonder dat deze mensen zo lang overleven zonder eten. Veel is waarschijnlijk te verklaren door de toestand waarin ze zich bevonden toen ze begonnen aan hun actie, door de inname van suiker in de thee, door de medicatie en de dagelijkse steun van de dokters en de zorgen en infuus die ze kregen telkens dat ze werden opgenomen in het hospitaal. Ook de goede accommodatie waar ze zich bevinden evenals de begeleiding en eigen motivatie spelen een grote rol.

Ondertussen worden ze dagelijks ingelicht over hun toestand, zowel door mezelf als door de dokters. Die verklaarden daarover:".. Ondanks het feit dat we deze mensen op de hoogte stelden van de risico's die ze lopen, blijven ze vastbesloten hun actie verder te zetten zolang er geen politieke beslissing genomen wordt...." Ik kan dit alleen maar bevestigen.

Deze mensen hebben na 84 dagen hongerstaking recht op eenzelfde oplossing als deze van de hongerstakers van de Begijnhofkerk na 55 dagen te meer dat deze 9 mensen deel uitmaakten van de groep in de Begijnhofkerk en na 15 dagen hongerstaken vertrokken omdat er te veel volk aanwezig was.

Gezien de ernst van hun toestand hebben hongerstakers hun laatste wilsbeschikking meegedeeld aan een vertrouwenspersoon voor het geval ze niet meer in staat zouden zijn om die mee te delen als ze bijvoorbeeld in coma komen.

De minister, de regering, de politieke partijen en de parlementsleden dragen een enorme verantwoordelijkheid in dit menselijk drama dat zich onder hun ogen afspeelt. Slechts enkelen nemen het op voor de rechtvaardige eis van de hongerstakers. De meerderheid zal door hun laksheid en laffe houding mee schuldig zijn aan een eventuele dood. Ook het F.A.M, Vluchtelingenwerk, de kerk, de vakbonden en andere organisaties en allen die invloed hebben in Belgie en die dit laten gebeuren zonder hun stem publiekelijk te verheffen zijn mee verantwoordelijk.

We roepen nogmaals iedereen die iets te zeggen heeft in dit land op om eindelijk tussenbeiden te komen bij de minister om onmiddellijk de rechtvaardige eis van de hongerstakers in te willigen en om nadien een beleid te voeren dat hongerstakingen voorkomt. Eerst moet de regering nochtans de gevolgen van haar non-beleid dragen en de hongerstakers regulariseren. Dit niet doen om politiek-electorale redenen is wraakroepend.

Pol Van Camp
woordvoerder hongerstakers Elsene