Er is wel tientallen malen gezegd en uitvoerig toegelicht dat er geen sprake is van een jongerencultuur. Dit oa om de reden dat er niet 1 strekking / cultuur is van hoofddoekjes maar dat er een tendens is die zich uitstrekt over de complete Islam wereld.
Dit betreft niet enkel jongeren maar ook hun moeders en zelf grootmoeders maken mee deel uit van dit modeverschijnsel.

Daarom had een hoofddoek in het pannel waarschijnlijk niet veel bijgedragen tot zelfs een nog meer verkeerd beeld opgewekt. Het had steeds een beperkt en verkeerd detail van het geheel geweest. Bvb een klasieke dracht met bijhorende opvattingen of het omgekeerde een hallal mode-queen met compleet andere opvattingen. Wat wel voorzien was maar niet doorgegaan is wegens gebrek aan vrijwilligers was een collectie van verschillende opvattingen als ilustratie van het debat.

Wat het zeker ook niet is is een dwang van de arme geplaagde man 'die bang is om aan de bak' te komen. Evenmin is het een exclusief strijdwapen in eender welke strijd. Er zijn vrouwen die het dragen als een politiek-religieus statement maar er zijn er ook die er zelfs elke politiek uit weg willen houden.

Voor wie om dwang bezorgt is er is wel 1 dwangfactor in dit verhaal en dat is de sociale dwang die altijd bij mode hoort.
Of men nu klasiek of de laatste mode volgt naast de gekende haat tegenwerking is er nu nog een dwang om comform de mode of niet te zijn. Het eene kan mogelijk het andere compenseren maar ook versterken.

Vrijheid van religie en vrijheid van zijn moet er zijn ongeacht of men in een burgelijke plaatje van eender welke aard past. Een mode-tendens kan dat mogelijk wel bevorderen maar het blijft de vrouw die de mode draagt de men als mens moet (h)erkennen niet omdat haar kleding van de juiste ontwerper komt.