Peter Mertens, voorzitter PVDA19 maart 2009 – 23:06

De crisis woedt, de dogma’s van het neoliberalisme zijn als een kaartenhuisje in elkaar gestuikt, maar de politieke trein der traagheid dendert voort op het neoliberale spoor: meer flexibiliteit, minder ontslagbescherming, meer steun aan de grote bedrijven, meer lastenverlaging. In de crisis precies dezelfde recepten als voor de crisis. Alsof er geen crisis zou zijn. In ons land verwacht men dit jaar 100.000 nieuwe werklozen. Maar volgens Denys bestaat de “socialistische oplossing” erin met z’n allen langer te werken. Doe dat maar eens als je je hele leven aan de band bij Ford of Daf of Opel staat. Zou het niet beter zijn het recht – niet de plicht – op brugpensioen te erkennen om jongeren een kans te geven?

Maar terug naar het andere aspect van de financiering van de sociale zekerheid. Het aspect waarvan meneer Denys beweert dat ik het vergeet. In mijn boek schrijf ik: “Ook de crisis zorgt voor minder inkomsten: er zijn minder werkenden die bijdragen. Tegelijk worden de noden, en dus ook de uitgaven, groter. Volgens Pieter Timmermans van het VBO moeten de uitkeringen ‘op een realistische manier worden aangepast’. Dat is het jargon om te zeggen dat de uitkeringen voor pensioenen, werkloosheid en gezondheidszorg naar omlaag moeten.” Dat kan de manager van Randstad lezen in mijn boek. Ik had er kunnen bijschrijven dat... ook Jan Denys vindt dat de uitkeringen “te weinig selectief” zijn. (DM 17 december 2008) Pieter Timmermans en Jan Denys moeten weten: voor de PVDA+ kan het niet dat de slachtoffers de crisis moeten betalen. Nu al leeft één op vier gepensioneerden onder de armoedegrens. Nu al stelt één op tien landgenoten medische verzorging uit om financiële redenen. Het is waar, de sociale zekerheid moet geherfinancierd worden, maar dan door de sterkste schouders. Het kiwimodel voor de beste geneesmiddelen van dokter Dirk Van Duppen is zo’n maatregel. Het kiwimodel levert de gezondheidszorg jaarlijks 1,5 miljard euro op. Er zijn dus wel degelijk sociale oplossingen. Maar die wuift Denys weg: als “gratuite beweringen”.

Ons land staat op de derde plaats in de hitlijst van fiscale paradijzen voor de rijksten. Het telt het grootste aantal euromiljonairs per inwoner van Europa. Een handvol mensen floreert, ook in tijden van cholera. Mijnheer Denys meent te weten dat ik niet “op een ernstige manier wil kijken naar de inkomsten van de sociale zekerheid”. Maar in mijn boek stel ik voor een heel klein beetje van de grote vermogens te activeren. Frère, en Lippens zullen er geen boterham minder voor moeten eten. Een miljonairstaks is geen belasting op de spaarcentjes of op de erfenis van de gewone man. Neen, enkel de werkelijk grote fortuinen worden geviseerd. Een belasting van 2 procent op het vermogen boven de 1 miljoen euro. Dat komt jaarlijks neer op 6,8 miljard euro, die rechtstreeks naar onze schatkist vloeit. ‘Ik stel voor dat de opbrengst van de fortuinenbelasting voor de helft (3,4 miljard euro) gaat naar het creëren van openbare tewerkstelling. Dat zou voor 100.000 werkplaatsen kunnen zorgen in de sociale sector, de openbare diensten, de welzijnssector en het onderwijs. Er is een tekort aan investeringen in milieuprojecten, in openbare werken van sociaal nut, in de bouw van sociale woningen. Ik stel voor dat de andere helft (3,4 miljard euro) naar de herfinanciering van de sociale zekerheid gaat.’ Zo staat te lezen in mijn boek. Die miljonairstaks is geen slogan, maar een rechtvaardige oplossing. Hij zal de socialistische beweging veel meer punch en dynamiek geven dan de oudbakken voorstellen uit het neoliberale tijdperk.

Peter Mertens,
voorzitter PVDA, auteur van het boek ‘Op Mensenmaat. Stof voor een socialisme zonder blauwe plekken.’