christophe30 april 2009 – 14:48

In plaats van tijdelijke werkloosheid voor bedienden komen er drie nieuwe formules: een systeem van collectieve tijdelijke arbeidsduurvermindering, een systeem van tijdelijke deeltijdse arbeid met aanvullende uitkering en een nieuwe tijdelijke regeling van volledige of gedeeltelijke schorsing van het arbeidscontract.

De maatregelen zijn tijdelijk en gelden alleen voor het jaar 2009. Ze kunnen verlengd worden tot 30 juni 2010, maar die verlenging is afhankelijk van de evolutie van het debat over de harmonisering van het bedienden- en arbeidersstatuut en kan er ook pas komen na het advies van de Nationale Arbeidsraad (NAR).

Collectieve tijdelijke arbeidsduurvermindering
Dit is een tijdelijke aanpassing van een bestaand systeem. De arbeidstijd kan met 1/5 of ¼ verkort worden. De werkgever geniet dan van een lastenverlaging van respectievelijk 600 en 750 euro per trimester. Dat wordt 1000 en 1150 euro als de arbeidsduurverkorting gepaard gaat met de invoering van de vierdagenweek. Drie vierde van dat bedrag moet gebruikt worden om het loonverlies van de getroffen werknemer te compenseren. De werknemers blijven wel beschouwd worden als voltijdse werknemers.

Tijdelijke deeltijdarbeid met aanvullende uitkering
Dit is een individuele formule. De arbeidstijd kan met 1/5 of de helft verminderd worden. De werknemer krijgt van de RVA een aanvullende uitkering van respectievelijk 188 euro (of 248 voor werknemers ouder dan 50) en 442 euro. De werkgever kan daar zelf iets aan toevoegen.

Deze maatregel geldt ook met terugwerkende kracht voor werknemers die de voorbije zes maanden tijdskrediet opnamen. Zij genieten dan ook van die grotere toelages en er wordt niet geknabbeld aan het aantal maanden tijdskrediet waarop ze recht hebben tijdens hun loopbaan.

Tijdelijke regeling van volledige of gedeeltelijke schorsing van het arbeidscontract
De arbeidsduurvermindering moet minstens twee dagen per week bedragen. Een gedeeltelijke opschorting kan maximum 26 weken duren, een volledige 16. De RVA betaalt 70 of 75 procent van het geplafonneerd salaris. De extra toelage komt op rekening van de werkgever. Over de hoogte van die toelage moet de werkgever afspraken maken met de werknemers. De toelage moet wel minstens even hoog zijn als die voor de tijdelijk werkloze arbeiders in het bedrijf.

Alleen bedrijven in moeilijkheden kunnen van de twee laatste maatregelen genieten. In moeilijkheden betekent in dit geval ofwel dat het zakencijfer met minstens 20 procent gedaal ofwel dat 20 procent van de werknemers tijdelijk werkloos is.

Bij de drie maatregelen krijgen de vakbonden hun zeg. Bij de eerste maatregel is er een bedrijfscao nodig. Bij de twee andere maatregelen is er een sectorakkoord nodig. Als dat er niet is, moet er een bedrijfscao zijn. Als de werkgever en de vakbonden er niet in slagen een bedrijfscao af te sluiten, kan er een bedrijfsplan goedgekeurd worden door een tripartiet orgaan met vertegenwoordigers van de werkgevers, de werknemers en de regering.