han26 september 2006 – 16:55

Ik open mijn voordeur.
Het is een grijzige dag in september,
maar mijn buurvrouw draagt haar
zonnigste sjaaltje vandaag
en haar kinderen lachen me toe.

Goeiemorgen Yunus, goeiemorgen Zehra!
Ezra toont me een boek van Paul Klee –
ze heeft vandaag een spreekbeurt.

Ik fiets naar mijn werk in de
Europese wijk, teksten vertalen over
eenheid in verscheidenheid: je had het niet
gedacht, maar zelfs in die grote kantoorblokken
wordt soms gefantaseerd.

En ik denk – wie zou vandaag
niet hier willen wonen, in de
Vanderlindenstraat, wie
zou hier ooit een geweer opnemen
in plaats van lachend
door de straten te gaan,

de greep afschudden
van grijzige dagen,
mooie woorden
in de praktijk zetten,
opgaan in de kleuren
van bloemetjesstoffen en Paul Klee.

Op 7 mei 2002 viel in de Vanderlindenstraat in Schaarbeek een racist binnen in de woning van een Marokkaanse familie, doodde beide ouders en verwondde de kinderen.

Jo Govaerts