Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Een andere WTO is mogelijk?

Een andere WTO is mogelijk?

De mislukking van de Doha-ronde als probleem
De WTO zit met een probleem. Sinds Seattle (1999) laten de landen van het Zuiden zich niet meer als gewillige lammetjes naar de slachtbank leiden. Dat betekent o.m. dat de Doha-onderhandelingsronde geen akkoord over verdere liberalisering heeft opgeleverd. Een overwinning voor het Zuiden en de andersglobalisten.

Maar ook de andersglobalisten zitten met een probleem. Want hun 'overwinning' heeft serieuze beperkingen. “We have helped to smash a symbol of power. We have done nothing to prevent the exercise of power,” vatte George Monbiot het al in 2003 samen.
Integendeel zelfs: “The European Union and the US have discovered that in fact they are better off without the WTO”.
Want een wereld zonder internationaal handelssysteem opent voor de rijke landen de weg naar bilaterale en multilaterale akkorden die nog veel destructiever zijn dan wat ze probeerden af te dwingen via de WTO...
(lees George Monbiots artikel The Age of Consent)

Een 'oud' idee van Keynes als oplossing?
'Niks' in de plaats stellen voor de WTO is dus geen goed idee. Van dat uitgangspunt vertrekt ook Susan George. Ze geeft ons in Le Monde diplomatique van deze maand een interessante les geschiedenis. ('Une autre organisation du commerce international était possible… Le projet inabouti de John Maynard Keynes'.)

Susan George leert ons dat de wereld er helemaal anders had kunnen uitzien als na Wereldoorlog II het voorstel van Keynes het had gehaald (en dat heeft eigenlijk niet zo heel veel gescheeld) i.p.v. wat echt het licht zag: de Bretton Woods-instellingen, de als voorlopig bedoelde GATT, uiteindlijk de WTO.

Keynes had tijdens de oorlog twee instellingen uitgedacht om de wereldhandel zo te re-organiseren dat zij in dienst zou staan van een sociale ontwikkeling van alle landen – een Internationale Handelsorganisatie (IHO) en een Centrale Bank der Centrale Banken.

In Keynes' wereld bleef het kapitalisme overeind, maar zouden reusachtige tekorten (zoals nu de in VS) of overschotten (zoals nu in China) op de handelsbalans onmogelijk zijn. Net zoals de schuld van de Derde Wereld (en dus de SAP's) er nooit zou gekomen zijn, aldus George.

De verschillen met de WTO zijn inderdaad groot. Vooral omdat, anders dan de WTO, de IHO zaken zoals volledige tewerkstelling en sociale vooruitgang tot haar doelstellingen rekende, en het VN-charter erkende. En omdat er een verplichte samenwerking voorzien was met de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO). En omdat arme landen volgens de IHO het recht op protectionisme hadden, om hun landbouw en industrie te beschermen.

(Details over hoe de IHO volgens George zou hebben gefunctioneerd, vind je in haar artikel.)

Hoe?
Vooral de praktische les is volgens Susan George interessant. Als we de wereld willen veranderen, kan het voorstel van Keynes nog steeds als leidraad dienen. “We moeten het wiel van de wereldhandel niet heruitvinden.”

Goed zo, maar hoe dwingen we dit af? Heeft het Zuiden daarvoor genoeg macht? Misschien wel. George Monbiot stelt voor dat het Zuiden - om de oprichting van een rechtvaardig handelssysteem af te dwingen - haar schuld van 26.000 miljard dollar gebruikt... - als “een soort 'nucleaire dreiging' tegen het financiële systeem”.

Marc-Antoon

Gepost door Marc-Antoon
04.01.2007

Tags