christophe05 april 2006 – 11:39

Net als enkele van haar VLD collega’s (zie het hoofddoekendebat) probeert Turtelboom hier opnieuw onder het mom van het emanciperen van allochtone vrouwen enkele repressieve maatregelen voor te stellen. We stellen vast dat Turtelboom niet terugdeinst voor het weergeven van een vertekend beeld van de cijfers en dat in deze discussie moslimvrouwen (nogmaals) misbruikt worden uit politieke profileringsdrang.

Als Steunpunt allochtone meisjes en vrouwen willen we graag een debat voeren over de positie van allochtone vrouwen op de arbeidsmarkt, maar dan wel vertrekkende van correcte cijfers en gegevens. Eerst en vooral willen we er op wijzen dat de cijfergegevens die Turtelboom hier poneert, enkel en alleen van toepassing zijn op de bevolking die de Belgische nationaliteit nog niet heeft verworven. Het gaat dus slechts om een klein deel van de allochtone vrouwen. Driekwart van alle Marokkaanse vrouwen en Turkse vrouwen zijn intussen Belg geworden. Dus deze cijfers gaan niet over hen ! In het onderzoek (Marc Van den Cruyce), waaruit Turtelboom citeert, wordt heel duidelijk aangehaald dat bij de Marokkaanse en Turkse vrouwen die Belg zijn geworden 49% beroepsactief is, waarvan 42% werkend. En deze cijfers zijn niet zo spectaculair verschillend van de autochtone vrouwen, waarvan 54% een baan heeft.

Gemakshalve ‘vergeet’ Turtelboom de vele structurele problemen aan te kaarten als reden waarom vele allochtonen werkloos zijn, met name racisme op de arbeidsmarkt en een algehele sociaal-economische achterstelling en uitsluiting. Een groot deel van de Marokkaanse en Turkse vrouwen waarover Turtelboom het heeft, vallen buiten de actieradius van de VDAB. Daarnaast ijveren diverse allochtone organisaties al geringe tijd voor een erkenning van buitenlandse diploma’s die kansen kunnen creëren voor de vele hooggeschoolde nieuwkomersvrouwen die in ons land zélfs met een diploma van arts en ingenieur geen job kunnen vinden. We onderschrijven ook de aanbeveling van de onderzoekers, dat er nood is aan doelgerichte acties om deze problemen het hoofd te bieden.

Als gelijke kansenorganisatie die de emancipatie van allochtone vrouwen als hoogste doel heeft, willen we nog een laatste kanttekening maken bij de éénzijdige visie van Turtelboom op emancipatie. De manier waarop het Westerse feminisme arbeid verheft tot enige middel om te emanciperen, heeft vrouwen niet altijd ‘vrijer’ gemaakt. We pleiten dan ook voor een erkenning van diverse wegen tot emancipatie, waarbij allochtone vrouwen de keuze hebben om al dan niet buitenshuis te gaan werken.
Als we Turtelboom moeten geloven, zijn alle thuiswerkende vrouwen niet geëmancipeerd !
We kiezen ervoor om vrouwen geen keurslijf op te dringen waarbij ze alle functies, zowel binnenshuis als buitenshuis moeten opnemen. Dit klassiek model, dat de man als kostwinner ziet is trouwens niet eigen aan allochtonen, maar is tevens bij vele ‘autochtone gezinnen’ van toepassing. De meeste halftijdse betrekkingen worden nog steeds door vrouwen ingevuld, en ook bij autochtonen zijn het vooral vrouwen die thuisblijven om voor de kinderen te zorgen.
Dit neemt niet weg dat we ons blijvend moeten verzetten tegen al de manieren waarop vrouwen belet worden om als volwaardige burgers deel te nemen aan het maatschappelijk en politiek leven. Het veralgemenen en stigmatiseren van Turkse en Marokkaanse vrouwen werkt, ons inziens, echter contraproductief en draagt geenszins bij tot het verhogen van de emancipatiemogelijkheden voor allochtone vrouwen.

Khadija Aznag (ondervoorzitster)
Namens het Steunpunt allochtone meisjes en vrouwen