De kapel biedt aan 30 personen een slaapplaats. Er is een kleine slaapzaal voor 8 vrouwen en de mannen slapen samen in de grote zaal. De overnachtende bezetters worden dagelijks afgelost. Overdag staan ze klaar om nieuwelingen uitleg te geven over hoe alles is zijn werk gaat.
Af en toe kunnen ze een hapje krijgen in het daklozenrestaurant Camiano dat naast de kapel ligt. E is een uitdrukkelijke vraag aan de stad Antwerpen om hen te voorzien van eten, drinken, vuilzakken, lakens, wasproducten en speelgoed.

Austin uit Nigeria verliet zijn land om politieke redenen. Zijn asielaanvraag loopt al ongeveer drie jaar. In Nigeria heerst een gewelddadig conflict tussen de verschillende gemeenschappen. Austin volgt in België Engelse taallessen en eenmaal geregulariseerd wilt hij een opleiding volgen. Dan kan hij beginnen met een zoektocht naar werk met als enig doel 'een goed leven te leven'. Op de vraag of de huidige actie het risico vergroten dat hij en zijn lotgenoten bij de politiediensten meer zullen opvallen en dus meer kans maken om teruggestuurd te worden, antwoordt hij dat "de actie dient om bij de overheid meer aandacht te vragen voor onze situatie".(opgewonden en geïrriteerd..) Als er een inval komt, nemen ze mij mee terug naar mijn land en dan moet ik weer helemaal opnieuw beginnen. Dat zou de psychische pijn die ik nu al voel enkel nog vergroten omdat ik dan, gezien mijn leeftijd, nutteloos zou zijn. Ik wil enkel dat de criteria voor regularisatie die nu al in de wet staan worden nageleefd".

Krasnov (links op foto) en zijn familie komen uit Kazachstan en zijn in België sinds 1999. Hij is hier met zijn vrouw en is de fiere vader van 2 zonen. Hun integratieproces wordt tegengehouden omdat hun aanvraag voor regularisatie telkens werd afgewezen. Eén van zijn zonen speelt met veel enthousiasme in een basketbalploeg waar hij niet kan doorgroeien omdat hij niet aan alle wedstrijden kan deelnemen. Hij kan niet mee naar het buitenland als zijn ploeg op verplaatsing speelt. Krasnov heeft een hele tijd vrijwilligerswerk gedaan in Wereld Missie Hulp. Tijdens de vakanties gingen de zonen hun vader bijstaan." Ik wil heel graag gewoon werken maar ik mag niet" zegt Kraznov.

Ludmilia (rechts op foto) Kameneva komt uit Oezbekistan ze verblijft al zes jaar in België en is lid van UDEP. Ze is samen met haar drie kinderen en kleindochter naar België gekomen. Eén van haar dochters is enkele jaren geleden overleden bij een auto-ongeluk. "We zijn naar hier gekomen omdat er in Oezbekistan een dictator is. We konden er niet meer buiten komen" aldus Ludmillia.

Een Congolese bewoner heeft een heel eigen visie over de problematiek: "De politieke minderheden , de keizers van de catastrofe, zijn wereldwijd bezig met een nieuw soort van slavernij. Het is een wereldwijd probleem dat enkel een minderheid die macht en wapens heeft, de ellendige situatie waarin de meerderheid van de bevolking moet leven in stand houdt. Democratie bestaat niet, zelfs niet in België of Frankrijk. Door onderhandelingen en betogingen moet er oplossing komen, niet door een hongerstaking".

In het kerkgebouw woont ook een Nepalees koppel dat sinds de negatieve beslissing over hun uitwijzingsdossier niet meer buiten durft te komen uit schrik voor de politie. In de periode daarvoor hadden ze een job en hadden ze het relatief gezien goed in België. Ze willen wel terug naar Nepal als de situatie daar zou verbeteren.

Volgens de meeste kerkbewoners steunen de buurtbewoners de actie. Een dertiger uit Bangladesh die zijn land verliet vanwege het religieuze conflict tussen hindoes en moslims en het daarbij behorende moslimterrorisme, is daar echter niet volledig van overtuigd. Hij getuigt dat er personen voor het kerkgebouw scandeerden dat de bewoners ervan hier niet welkom zijn en dat ze het land moeten verlaten. Maar hij is blij met de grote hulpvaardigheid en de steun van UDEP en andere organisaties.

De politie-actie in Sint Gillis waarbij woensdagavond een twaalftal mensen zonder papieren die in hongerstaking waren afgevoerd werden, noemt hij "onmenselijk omdat die personen nu verplicht naar hun land van herkomst zullen moeten gaan". De man zegt verder niet te geloven dat de politiek in zijn land ooit een oplossing voor het religieuze conflict zal vinden.

Hij doet zoals alle actievoerders in het kerkgebouw een oproep aan de Belgische politiek om voor een massale regularisatie van alle mensen zonder papieren in België te zorgen. 'We willen gewoon Belgen zijn', zo zegt hij nog.