Nu het stof neerdaalt in de zaak van de steekpartij in Gent, begint de discussie onder journalisten over de manier waarop de media de zaak behandeld hebben. “Natuurlijk was het incident in Gent verschrikkelijk, maar ik begrijp niet goed waarom dit naar Belgische normen wereldnieuws is…. Op zo’n moment schaam ik me dat ik journalist ben”, zei Gui Polspoel in De Morgen.

VRT-journalist Chris Van den Abeele reageert geprikkeld. “Dat hij ongelijk heeft, heel (sic) Gui Polspoel! Nu ik eindelijk ook mijn gedacht mag zeggen zal ik het hem eens onder de neus wrijven zie… Dat ik ook liever op café zit of naar een jazzke luister, jaja, maar dat ik, als ik een journaal wil horen of zien, eerst en vooral alles wil weten over die steekpartij daar aan die school. Weet je waarom Gui? Omdat ik vind dat zo’n steekpartij naar Belgische normen wel degelijk wereldnieuws is. Omdat mij dat gerust stelt, dat het wereldnieuws is. Omdat al die media-aandacht impliceert dat het absoluut niet normaal is, een steekpartij op school. En dat het nooit normaal zal worden.”

Dus zolang journalisten dagenlang postvatten aan schoolpoorten, alle gegeneerde leerlingen met spreekverbod een microfoon onder de neus duwen en er op los speculeren over motieven en redenen, zolang nieuwsuitzendingen meer en meer op afleveringen van Witse lijken, mogen we op ons twee oren slapen: het valt allemaal nog wel mee met dat geweld in België.

De manier waarop alle media berichten over de steekpartij begint steeds meer te lijken op de Amerikaanse aanpak. Herinnert u zich nog de de zaak van O.J. Simpson? Toen Simpson zich moest aangeven bij de politie als verdachte van de moord op zijn ex-vrouw en haar nieuwe vriend stonden meer dan 1000 journalisten hem op te wachten. Maar Simpson kwam niet opdagen. Diezelfde avond werd zijn witte Ford Bronco opgemerkt waarop de politie de achtervolging inzette. Een achtervolging die live werd uitgezonden op tv. Net geen 100 miljoen Amerikanen keken naar de achtervolging en de daarop volgende arrestatie. Ook tijdens het proces dat 133 dagen duurde zou de media-aandacht geen moment verslappen. Niet omdat moorden godzijdank niet veel voorkomen in de VS, maar omdat het zo'n lekker verhaal was en ook omdat het de raciale kloof in de VS nog eens blootlegde.

Met helicopters vluchtende verdachten achtervolgen, doen de tv-zenders nog altijd met evenveel gretigheid. Je stapt niet zomaar af van een succesvolle format. Vorige maand botsten de helicopters van twee concurrerende zenders tegen elkaar tijdens een achtervolging in Phoenix. De helicopters storten neer en de twee cameramannen en de twee piloten kwamen om het leven. De autodief die het doelwit was van de achtervolging werd later gearresteerd. Twee andere helicopters waren in de buurt die onmiddellijk beelden konden schieten van de brandende brokstukken. Vier helicopters dus en acht mensen die hun leven wagen voor één ordinaire autodief. Impliceert al die media-aandacht dat de Amerikanen autodiefstal nooit normaal zullen vinden?