Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

[Opinie] Bahar met bazooka: een boomerang voor Delmulle?

[Opinie] Bahar met bazooka: een boomerang voor Delmulle?

Op 13 september herbegon voor het Hof van Beroep te Antwerpen het proces tegen de Turkse revolutionaire organisatie DHKP-C, beter bekend als het « proces Fehriye Erdal ». De volgende zittingen zijn gepland op 27 en 28 september. Het proces in Antwerpen leek aanvankelijk in een serenere sfeer van start te gaan dan in Brugge en Gent het geval was geweest, maar dat bleek uiteindelijk buiten de waard gerekend : Federaal procureur Delmulle legde een paginagrote kleurenfoto van « Bahar Kimyongur met een bazooka op zijn schouder » op de tafel van de rechters.

Op een andere pagina een getuigschrift over de authenciteit van de foto (een begeleidende brief van het hoofd van de staatsveiligheid, de heer Winants, die de foto ter beschikking stelde aan de federaal procureur « voor eventueel nuttig gevolg ») en elders een begeleidend commentaar van Delmulle die stelde dat « deze foto goed de persoonlijkheid van Bahar Kimyongür typeert ». De foto werd een paar uur later vertoond op alle avondjournaals van de VRT, zonder wederwoord van Bahar of een advocaat. Voor Delmulle leek de zaak nu gewonnen nog voor ze moest beginnen: Bahar die zich altijd had voorgesteld als een slachtoffer van een aanval op de vrije meningsuiting stond hier als een volbloed terrorist met een bazooka op de foto.

Maar de pers en diegenen in de publieke opinie die deze zaak volgen reageerden globaal niet zoals Delmulle had verwacht : VTM bracht een objectief verslag van de zitting ; zowel De Morgen als Le Soir drukten het protestcommuniqué van Bahar af, waarin hij uitleg gaf over de foto: “Het gaat om een foto gemaakt tijdens een bezoek aan Libanon in september 2002 (…) De foto is genomen in het kamp Ayn al Hilwe. Voor de grap heb ik daar een bazooka, een roest museumstuk, dat daar aan de muur hing in een huiskamer even vastgenomen. (…) Er zijn honderden mensen die voor de grap met wapens hebben geposeerd (hierbij ook een foto van mij als soldaat in walibi). Dat dergelijke foto als bewijsmateriaal tegen mij wordt gebruikt, is hallucinant. (… ) Heeft de Belgische staat in zijn strijd tegen het echte terrrorisme niets beters te doen?” Bahar was in Libanon met een delegatie Europarlementairen en NGO verantwoordelijken ter gelegenheid van de 20° herdenking van de slachtpartij in Sabra en Chatila in september 1982. Daar werden toen enkele duizende Palestijnse mannen, vrouwen en kinderen afgemaakt door een Christelijke Fallangistische militie, in een sector die werd bezet en gecontroleerd door Israël, de beste bondgenoot van de VS. De Algemene Vergadering van de UNO bestempelde nadien deze gebeurtenis als « een daad van genocide ». Het lijkt erop dat Delmulle uiteindelijk geen bazookaschot heeft afgevuurd maar alleen maar de boomerang heeft gegooid. Hopen nu dat de rechtbank in Antwerpen voldoende waarde zal hechten aan deze foto. Want dan zou het Hof tot het besluit kunnen komen dat de publicatie van deze foto als ultiem bewijsstuk niét de persoonlijkheid van Bahar typeert, maar wel die van Delmulle. De rechtbank zou uit de publicatie van de foto precies het gevaar van de antiterroristenwet voor de ernstige rechtspraak kunnen afleiden en er des te scherper de afwezigheid aan enige concrete aanklacht tegen Bahar inzien.

Bahar wordt niet vervolgd voor een terroristisch misdrijf : niet voor het plannen of het plegen van een gelukte of mislukte aanslag, niet voor een bom, niet voor het bezit van wapens of wat dan ook, niet in België en evenmin in Turkije. De enige politieke activiteit die Bahar heeft ondernomen gedurende de voorbije 10 jaar is het ronselen van steun voor de politieke gevangenen in Turkije : eerst tegen de folteringen en moorden, de volgende 7 jaar specifiek tegen de Type F- foltergevangenissen in Turkije. Iedereen wist dat Bahar zijn activiteiten ontplooide vanuit het informatiekantoor van de Marxistische partij DHKP-C in de Europese wijk in Brussel. Maar dat stoorde toen niemand : het was een partij die men in de jaren negentig, jaar na jaar, officieel en onder luid applaus van het publiek, in elke 1 mei stoet van de SPa te Antwerpen zag opstappen.

Tot nine/eleven. Toen werd de organisatie op de lijst van eerst de Amerikaanse en nadien ook Europese lijst van terroristische organisaties geplaatst, zonder mogelijkheid tot beroep tegen die beslissing door die organisatie en boven de hoofden heen van alle nationale parlementen. In het proces tegen de DHKP-C maakte Delmulle van de bovengenoemde legale activiteiten van Bahar het bewijs dat hij « een leider was van een terroristische organisatie ». In democratische middens was die stelling onaanvaardbaar: Delmulle kon Bahar alleen een opinie en een engagement verwijten, niets meer. Het is hier dat de foto met de bazooka op de proppen komt, die moet suggereren wat Delmulle niet kan aantonen of bewijzen. Delmulle verspreidt een foto die zowel wat de datum, de inhoud als de plaats betreft volkomen buiten dit proces valt, maar die de suggestie wekt dat de Belg Bahar een echte (tenminste potentiële) terrorist is en leider van een Turkse terroristische organisatie !

Het is de anti-terreurwetgeving ten voeten uit. In de VS is vandaag iedereen die uit een Arabisch of moslimland afkomstig is een potentiële terrorist (met de « ethnic profiling » zijn in de VS sinds 11/9 93000 mensen door de politiediensten opgeroepen om foto’s en vingerafdrukken te laten nemen, 5000 van hen werden in preventieve hechtenis gezet !). Daarnaast is er de « schuld door associatie»(« guilty by association ») van kracht : het lidmaatschap of het sympathisant zijn van een organisatie, maar ook de ideeën en de beelden die iemand kunnen associëren met terrorisme volstaan voor een vervolging. Deze werkwijze sijpelt ongemerkt ook bij ons binnen. Wie de rechtstaat genegen is en wie niet wil dat deze rechteloosheid zich ook hier installeert, moet wakker schieten en zowel de antiterrorismewet als de methodes van de federaal procureur afwijzen.

Namens het Platform voor Vrije Meningsuiting.
Luk Vervaet, Clea
Caroline Copers, Algemeen Secretaris Vlaams ABVV
Ludo De Brabander, vzw Vrede
Prof dr. Lieven De Cauter, filosoof Kuleuven/RITS
Peter Desmet, directeur Greenpeace Belgium
Stephan Galon, vakbondsecretaris Algemene Centrale ABVV
Guy Gypens, artistiek directeur Kaaitheater
Eric Goeman, woordvoerder ATTAC Vlaanderen
Prof. dr. Rudi Laermans, socioloog, Kuleuven

Medeondertekend door:
Anne Provoost, auteur
Prof dr. Eric Corijn, VUB
Prof dr. Ludo Abicht, filosoof, UG
Paul Buekenhout, Het beschrijf - Passa Porta
Manu Claeys, publicist
Anne Teresa De keersmaeker, choreografe
Prof. dr Michiel Dehaene, urbanist, TU Eindhoven
Patrick Deboosere, demograaf, VUB
Luc Pien, filmmaker
Frank Vercruyssen, acteur, TG Stan
Karel Arnaut, antropoloog, UGent
Jean-Pierre Rondas, Klara