KoenCalliauw08 februari 2008 – 11:17

“Terroristische criminelen…”

Het Openbaar Ministerie dat zware straffen eiste, ging op zijn bek. Het federaal parket werd vernederd. Het was de derde keer dat dit zogenaamde “terrorismeproces” voor een rechtbank kwam. Eerst werd in duistere omstandigheden in Brugge een rechtbank gefabriceerd. Strafrechter Freddy Troch werd speciaal van uit Dendermonde naar West Vlaanderen gedetacheerd. Zogenaamd omdat de voorziene Brugse vrouwelijke rechter teveel… angst had voor de DHKP-C. Zowel in eerste aanleg als in beroep werden buitenmaatse straffen uitgesproken. De affaire kwam voor Cassatie, die dat soort uitzonderingsrechtbanken ontoelaatbaar vond. Het Federaal Parket kreeg een eerste opdonder. Het proces werd overgedaan voor het Hof van Beroep in Antwerpen.

Opnieuw eiste de Openbare Aanklager een zeer zware veroordeling in deze professioneel opgeklopte rechtszaak. Duidelijk een politiek proces, dat voor Assisen haar beslag had moeten krijgen, maar waarop ook de Antwerpse rechtbank niet inging. Het zou om een “terroristische en criminele” organisatie gaan. Tegen de “leiders” Karatas en Asoglu eiste federaal procureur Johan Delmulle eventjes tien jaar effectief. De ondergedoken Erdal hing vijf jaar boven het hoofd. De in België geboren Bahar Kimyongür werd naast Erdal een symboolfiguur. De nog jonge intellectueel was verantwoordelijk voor het openlijk werkende secretariaat en informatiecentrum van de DHKP-C in Brussel, en schreef persmededelingen. Daarvoor riskeerde hij…zeven jaar effectief. (http://www.indymedia.be/nl/node/1414 - Interview met Bahar ).

Ook voor de andere leden – het gaat om zeven verdachten in totaal -van de Belgische DHKP-C die van terrorisme en bendevorming beschuldigd werden, eiste het openbaar ministerie jarenlange effectieve gevangenisstraffen. Niemand durfde op voorhand een uitspraak doen over het te verwachten vonnis. Deze rechtszaak was niet alleen voor de DHKP-C belangrijk, maar ook voor alle democratische organisaties, zoals vakbonden,actiegroepen en linkse partijen. De openbare aanklager vernoemde trouwens herhaaldelijk de politieke band tussen de DHKP-C en de Belgische Partij van de Arbeid (PVDA) als zeer bezwarend. Bij uitbreiding zit men dan zeer snel bij vakbonden en Greenpeace, die nu al in het kader van de door Busch naar Europa gemuteerde “war on terror” geviseerd worden door de Belgische veiligheidsdiensten. (http://www.indymedia.be/nl/node/25740 - Vlaamse advocaten over anti terrorisme wetgeving ).

Grote overwinning

Het Hof van Beroep op het Antwerpse Zuid had een verrassing in petto. Na het bijna een hele dag voorlezen van het gedétailleerde en helder gemotiveerde arrest, brak het moment suprême aan. De uitspraak. Wie het arrest goed beluisterde had al vermoedens. Maar de wegen van een rechtbank zijn soms ondoorgrondelijk…Nu niet. Vier van de zeven beklaagden werden over de hele lijn vrijgesproken, waarbij Bahar Kimyongür, tegen wie zeven jaar effectief geëist werd voor het schrijven van volkomen legale persteksten.

De drie anderen kregen voorwaardelijke celstraffen voor een periode van vijf jaar, met aftrek van hun voorarrest. Dit voor bewezen wapenbezit, het vervalsen van paspoorten en valse naamdracht. Niemand moet de cel in en wanneer Erdal het wenst, kan ze uit de verborgenheid komen zonder dat iemand haar mag arresteren. De voorzitter van de rechtbank raadde haar aan politiek asiel te vragen en wanneer ze van uit Turkije zou bedreigd worden, de Belgische politie in te lichten… Hij wees er ook op dat zelfs al is ze met een valse naam het land binnengekomen, de Raad van State besliste dat dit geen argument voor de Dienst Vreemdelingenzaken mag zijn haar te weigeren. De rechtszaal bulkte van het blauw en gluiperig glurende figuren uit het wereldje van de vele inlichtingendiensten. Terwijl de honderd sympathisanten luidruchtig triomfeerden, kon er bij deze “onopvallende” mannetjes geen glimlachje af…

De zeven DHKP-C leden kunnen voorlopig opgelucht ademen, maar het openbaar ministerie kan naar cassatie gaan. “De zeven” behaalden een overwinning. Ook dank zij de advocaten van “Progress Lawyers Network”, als Raf Jespers, Jan Fermon en Axel Bernard. Uiterst belangrijk is de totale vrijspraak voor de betichting van het vormen van een criminele organisatie en een terroristische groepering. Rechter Libert verwees in het arrest naar het belang van de burgerlijke vrijheden, zoals het recht op vereniging en vrije meningsuiting. Dit vonnis kan historisch genoemd worden. Men zal het nu moeten bestuderen en het kan wellicht als jurisprudentie aangewend worden.

GAS, BIM, BOM, BIN en Boon

De opluchting na het urenlang aanhoren van juridische taal, was in de stampvolle zaal enorm toen het vonnis weerklonk. Om de vrijspraak of straf met uitstel voor “de zeven”. Om de slag die de terrorismewetgeving werd toegebracht. Ook omdat de rechtbank zich onbevoegd verklaarde inzake de burgerlijke partij, de staat Turkije. Een staat waar gemarteld en gemoord wordt, die weinig democratisch is en waar de ook in België actieve fascistische Grijze Wolven samen met de maffia een grote invloed hebben. ( http://alertafa.nl/ - “Onderzoeksgroep Turks extreem rechts ). Een systeem waartegen de DHKP-C samen met andere democratische bewegingen, zoals vakbonden, vecht. De Antwerpse rechtbank weigerde zich uit te spreken over zaken die zich niet in België afspelen. Zonder het te zeggen, was dit Hof van Beroep niet zinnens het voor de democratie gevaarlijke spelletje mee te spelen dat voortvloeit uit de anti terrorismewetgeving en de afspraken die België in dat kader heeft met de NATO en de USA van Bush. Een spelletje dat men terugvindt in de “Gemeentelijke Administratieve Sancties” (GAS), de “Bim” en de “Bom” (“Bijzondere Inlichtingenmethoden” en “Bijzondere Onderzoeksmethoden”). Er zijn ook nog de “BIN” (“Buurt Informatie Netwerken”) die buurtbewoners aanzetten elkaar te bespioneren, in samenwerking met de politie. In dezelfde familie hoort ook de weer opduikende censuur vanwege de overheid thuis, zoals het verbieden van de “Fenomenale Feminatheek” van Louis Paul Boon door het Antwerpse provinciebestuur. En het discriminerende verbod voor Moslima om een hoofddoekje te dragen in sommige gemeentelijke Diensten, zoals weer in Antwerpen. Het Antwerpse hof van beroep geeft gelukkig wat tegengas. (http://www.indymedia.be/nl/node/25740 - Vlaamse advocaten over gevaren anti terrorisme wetgeving ).

De DHKP-C leden bleven in hun verklaringen tijdens het onderzoek zeer consequent, beriepen zich op hun zwijgrecht of verklaarden dat guerrilla, gewapende strijd in bepaalde situaties onvermijdelijk is. De DHKP-C is géén terroristische beweging en was in België nooit bij geweld betrokken. De door “de zeven” openlijk geuite mening, het “denken” over de noodzaak van de gewapende strijd werd door de federale procureur aangegrepen als argument om hen als terroristen te bestempelen. Ook in de USA, Engeland en andere staten wordt het bezit van literatuur, zelfs het schrijven van poëzie over dit thema als “bewijs van…” aanvaard. Zo niet in Antwerpen, waar de rechtbank de vrijheid van gedachte nadrukkelijk erkende en opnieuw de Federale Procureur blameerde.

De “Liga”

De voorzitter van de Liga voor Mensenrechten, Jos Vander Velpen, is blij met de uitspraak. Hij had vertrouwen in dit Hof van Beroep, omdat het bekend staat om haar onafhankelijkheid tegenover het Federaal Parket.

Vander Velpen: “ Deze uitspraak heeft de overkill van het Federaal Parket afgewezen en misschien aangetoond dat er in het parlement reflectie nodig is over de terreurwetgeving en de antiterreur maatregelen”. Een aantal daarvan vormen volgens Vander Velpen een ernstige inperking van het grondrecht en de burgerlijke vrijheden. Over het Antwerpse Hof van Beroep:” De rechtbank heeft buitengewone inspanningen gedaan om de grenzen nauwkeurig vast te leggen wat betreft de antiterreurwetgeving. Die grenzen zijn door het Federale Parket duidelijk overschreden”. (http://www.mensenrechten.be/ )

Minister van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael (Open VLD) kon na het vernemen van het vonnis niet echt lachen. Wanneer de door deze “interim regering” gevoerde politiek een voorafbeelding is van een “echte” regering die er wie weet ooit komt, dan is het opletten geblazen. Minister De Crem van Landsverdediging (CD&V) ziet het als zijn christelijke plicht om gevechtsvliegtuigen en honderd extra van “onze jongens en meisjes” naar Afghanistan te sturen. Hij werd wel heel snel een schoothondje van Bush. Dewael zegt naar aanleiding van de uitspraak in het proces DHKP-C dat hij “de scheiding der machten respecteert.” Lees deze politieke, diplomatieke taal als: “Wanneer ik de macht had, dan lapte ik die zwans aan mijn broek…”. Dewael vroeg onlangs nog dat de politie- en veiligheidsdiensten meer bevoegdheden zouden krijgen in “de strijd tegen de terreur”. Hij wil in het parlement het debat lanceren rond het buiten de wet stellen van organisaties als de DHKP-C. Het Antwerpse Hof van Beroep dacht er even anders over.

Het was een fijne februari dag. Men ziet niet zo dikwijls een Federaal Parket en een extreem rechtse Turkse staat zo vernederd worden door een onafhankelijke rechtbank en door een organisatie die deze staat bestrijdt: de “Revolutionaire Partij voor de Bevrijding van het Volk”, de “ DHKP-C .”