Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

[Opinie] Het Sienjaal van de Gravensteengroep

[Opinie] Het Sienjaal van de Gravensteengroep

Het kon niet lang uitblijven. Periodiek krijgen we een Vlaamsgezind manifest vanwege 'progressieve intellectuelen'. En periodiek staat er het zelfde in te lezen: dat het betreurenswaardig is dat de Vlaamse zaak als het terrein van Rechts wordt gezien, dat de linkse intelligentsia haar kop in het zand steekt, dat men een grondige analyse moet aandurven, enzovoort. Een dik decennium na 'Het Sienjaal' krijgen we het Manifest van de Gravensteengroep.

Het patroon is telkens hetzelfde: er ontstaat een bondgenootschap tussen mensen uit de politieke Vlaamse Beweging en de sociaal-democratie, breed geïnterpreteerd. Bij het Sienjaal werd de kar getrokken door de Volksunie éminence grise Maurits Coppieters en SP.A steunbeer Norbert De Batselier. Bij de Gravensteengroep zien we Eric Defoort (NVA) opduiken, ditmaal verzekerd van de steun van Vlaanderens intellecteel-nummer-een en ooit aspirant-socialist Etienne Vermeersch. Beide groepen beroepen zich op een 'moedige' positie: ze hebben namelijk de moed om in te gaan tegen wijd verspreide beelden van Vlaamsgezindheid als een rechtse thematiek, en ze hebben de moed om tegen de linkse (anti-nationalistische) stroom in te roeien. Ze zetten zich zo af tegen 'zelfverklaarde' (die denigrerende term duikt steeds weer op in dit soort acties) linkse intellectuelen die hun kop in het zand steken, taboes hanteren en de realiteit niet onder ogen willen zien.

De groep rond Het Sienjaal zowel als de Gravensteengroep roept zichzelf uit als 'progressief', en herhaalt vervolgens standpunten van de moderne Vlaamse Beweging - die rechts was en steeds rechtser wordt. Ik heb de analyse al eens eerder gedaan: door de radicalisering van de Vlaamse Beweging door toedoen van het Vlaams Belang worden eertijds uiterst radicale standpunten plots 'gematigde' standpunten, want er bestaat een radicaler versie van. Een verregaand confederalisme was decennialang een standpunt van de radicale rechterzijde, terwijl het nu een 'gematigd' (dat is: NVA) standpunt is omdat het Vlaams Belang niets minder dan onafhankelijkheid nastreeft. De argumenten voor dat confederalisme zijn ongewijzigd en berusten op een weigering tot solidariteit met Franstalig België. Die weigering tot solidariteit wordt, in een 'progressieve' bocht, dan vergezeld van oproepen tot internationale en interculturele tolerantie: Vlaanderen zal een tolerant en multicultureel land worden als het van die vervelende Walen af raakt. Die paradox wordt dan als 'rationeel' voorgesteld, en wie hem weigert te volgen is een 'zelfverklaard' links intellectueel die de realiteit ontkent.

Veel inhoudelijke kritiek verdient dit type manifesten dus niet. Het gaat hem overigens niet echt om inhoud. Die inhoud is welbekend: het Vlaams Belang juicht op z'n website het Manifest toe, met als enige inhoudelijke opmerking dat het vergeet op te roepen tot onafhankelijkheid en dus 'niet ver genoeg gaat', inhoudelijk. Men kan dus beter de teksten van Vlaams Belang en NVA lezen dan die van de Gravensteengroep om te weten waarover het gaat.

Het gaat hem niet om inhoud maar om de geste. Zelfverklaarde progressieve intellectuelen (ik speel even met plezier leentjebuur) stellen een gebaar dat hen wat profiel geeft: ze zijn moedig, zo moedig dat ze als progressieven ook rechtse standpunten bepleiten. Ze proberen daarmee de asthmatische NVA wat meer adem te geven, duidelijk te maken dat de Vlaamse intelligentsia zoals vanouds ook een Flamingantische fractie heeft, en dat die fractie ook weet wat zeggen.

Die fractie is echter wel heel klein. Als we de Gravensteengroep en haar Manifest vergelijken met Het Sienjaal, dan zien we dat het dit keer wel een echt mager beestje is. Het Sienjaal was een ruime groep van intellectuelen die thematisch te werk ging en uiteindelijk een heel boek - een lezenswaardig boek - produceerde. De teksten waren grondig en (niet altijd maar vaak) genuanceerd en het overdenken waard. Dat boek had een invloed op de nieuwe koers van de sociaal-democratie in Vlaanderen, het was dus een belangrijk boek. De Gravensteengroep is, in vergelijking hiermee, een klein amateur-toneelgezelschap, en haar manifest overstijgt nergens de kwaliteit van een doordeweeks NVA communiqué. Het feit dat het desondanks toch wat media-aandacht krijgt, en ook deze auteur in de pen doet kruipen, heeft te maken met de geste, niet de inhoud, en die geste is een bekend, periodiek terugkerend fenomeen. Er is niets nieuws, vernieuwend of stimulerend aan het Gravensteenmanifest. En er is uiteraard ook niets in terug te vinden dat de 'zelfverklaarde linkse intellectuelen' die hun 'kop in het zand steken' op andere gedachten zou moeten brengen. Diep in dat zand zitten immers heel andere analyses dan degene die in Het Sienjaal of het Gravensteenmanifest worden geproclameerd, en die analyses zijn - minstens - even zinnig.

Wat biedt België

Volledig terecht stelt Jules dat elk jaar België een verdere verrechtsing van Vlaanderen (en Wallonië) heeft veroorzaakt en nog steeds veroorzaakt.

Wie zijn (Belgische) geschiedenis kent weet dat dit land gevormd is door de onwil van de Franstalige bourgeoisie zich neer te leggen bij het gezag van de Nederlandse koning. De nazaten van deze adellijken eigenen zich nog steeds meer toe dan hen toekomt en blijven de baas spelen in dit land. Ik vind dit zeer onrechtvaardig en dus anti-links. Ik zal nooit België vernoemen als land waar iedereen gelijke rechten bezit, zolang de Franstalige burgerij de plak blijft zwaaien en de arbeiders uitmelkt.

Desalniettemin ben ik niet mordicus voor een onafhankelijk Vlaanderen, mijn stelling is en blijft "liever een links België dan een rechts Vlaanderen." Alleen heb ik grote twijfels bij dat linkse beeld van België.

In een sociaal, milieuvriendelijk, gelijkverdeeld Europa is er geen plaats voor op geldgewin en winstmaximalisatie gebaseerde constructies als België. Evenmin is er plaats voor extreem rechtse deelstaten die veel meer macht opeisen dan nodig en die geen respect hebben voor minderbedeelden.

Blommaert verbloemt

Jan B zegt : "1. rechtse Flaminganten gaan eveneens terug tot 1830 en zijn altijd volkomen dominant geweest. Lees er de geschiedenis nog eens op na, ik heb al verwezen naar het 'Van Clovis tot Happart' van Lode Wils - een zeer goed boek geschreven door een Flamingant."

google "Lode Wils" en zie als eerste resultaat een interview met studentenblad Veto:

Veto: De heisa rond de Ijzerbedevaart toont misschien aan dat de Vlaamse Beweging tenonder gaat aan interne konflikten, dat de strijd gestreden is?
Wils: «In mijn ogen is de strijd gestreden. Wat nu de Vlaamse Beweging heet, wordt in beslag genomen door de Vlaamse nationalisten, terwijl zij daar vroeger maar een vrij klein onderdeel van waren. De bedoeling van de Vlaamse Beweging was de volkstaal te gebruiken als bestuurs -en kultuurtaal. In heel mijn leven ben ik voorstander geweest van de Vlaamse Beweging en niet van het Vlaamse nationalisme, dat zichzelf nu dé Vlaamse Beweging noemt. Waar komt die Vlaamse Beweging vandaan? De Verlichting en de Romantiek hebben tweehonderd jaar geleden een beweging doen ontstaan in Europa om van andere talen af te stappen en de volkstaal te gebruiken als bestuurs -en kultuurtaal, en dat is het begin van de Vlaamse Beweging. Die beweging heeft haar doel bereikt.»

so there you go... de basis van het gravensteengroepmanifest én de -kill your idols!! - ondergraving van Jans stelling in een hyperactueel interview van mijn eerste studentenjaar in lang vervlogen tijden.
En, niet te vergeten, een aanzet tot een antwoord op mijn vraag of de Vlaamse beweging nog waarachtige eisen heeft op meer bevoegdheid in zake taal en cultuur, zonder uit te wijden over de legitimiteit van zo'n uitspraak als individu en dus niet als instituut(univ, partij, vakverbond, raad der wijzen, ...).(-->ja, dit is een verwijzing naar mijn eerste -eenvoudig opgestelde- reactie, waarop ik een infantiel, minachtend antwoord kreeg, zo kende ik direct mijn plaats in deze maatschappij)

Franstalig zijn is een recht

Bij het lezen gisteren van het artikel in DS "Franstalig zijn is een recht" van Georges Clerfayt en Christian Van Eycken, rezen mijn haren ten berge bij zoveel manifeste onjuistheden die zij gebruiken ter argumentatie en staving van hun wankel standpunt.
Wat beide heren, beweren is moedwillig kromdenken en -spreken en getuigt m.i. van kwade trouw. Het is immers zo eenvoudig hun argumentatie te ontkrachten. Ik beperk mij tot slechts één fout argument (het zou teveel tijd vragen het gehele artikel uit elkaar te halen).
Taalgrenzen zijn geen staatsgrenzen volgens GC & CVE en de Franstaligen hebben de grenzen van 1962-'63 nooit aanvaard, etc. ... Dat is absoluut onjuist. Het zijn precies de Franstaligen die voorafgaand aan de taalwetten van 1962-'63 in 1932 al historische opties hebben gelicht. I.p.v. de tweetaligheid in Vlaanderen (en dus sowieso niet in Franstalig België) werd eentaligheid het uitgangspunt. Dat correspondeerde met de Waalse keuze om voor alles de taalhomogeniteit van Wallonië veilig te stellen en daarbinnen geen Vlaamse minderheden met taalrechten te dulden. Daarnaast diende volgens de Waalse eis te worden afgestapt van het principe van de tweetaligheid in de centrale administratie (bestuurswet van 1921) en moest de kennis van de tweede landstaal tot een minimum aantal topfuncties beperkt blijven. Deze voorgangers van GC en CVE introduceerden zo zelf het door hen vervloekte en verguisde territorialiteitsbeginsel (terwijl ze het andersom nooit hebben willen respecteren maar naargelang het hen uitkomt, ofwel hoog van de toren blazen over het 'ius sanguinis' (het personaliteitsbeginsel) of toch maar het 'ius soli' inroepen). Met de door de Franstaligen op die manier gewenste taalwetgeving van 1932 (de taalhomogeniteit van Wallonië), zetten ze eigenlijk toen zelf al de deur open (met nadien de taalwetten van '62-'63), naar federalisering. Maar in eerste instantie naatuurlijk een naar hun hand gezette ondemocratische federalisering die de steeds bewuster wordende Nederlandstalige Belgen (de Vlamingen dus) op de duur niet meer wilden en nu zeker niet meer willen pikken. Een echt democratische federalisering (met dezelfde rechten voor beide gemeenschappen en dus geen 2 maten en 2 gewichten naargelang de situatie) stuit op Franstalig verzet. Vandaar de impasse. Dus wat mij betreft, zoals in het manifest o.a. ook staat: "met onze Franstalige vrienden als het kan, zonder hen als het moet". En dat laatste hangt alleen maar af van hun vermogen de spelregels van de democratie te aanvaarden en correct na te leven. Verder was de titel van hun artikel slecht gekozen: natuurlijk is Franstalig zijn een recht. Maar daar gaat het niet om.

Jan Blommaert on 25

Jan Blommaert on 25 februari, 2008 - 18:31.
"Beste Smithson, ik stel jou de vraag die ik altijd weer stel aan mensen met jouw gedachtengoed. Wat zijn de garanties dat een onafhankelijk Vlaanderen een betere samenleving is dan Vlaanderen-in-België? Dat de welvaartstaat er beter beschermd wordt dan nu? Dat het er beter wonen is voor mensen van allerhande slag en pluimage? Dat er een groter ecologisch bewustzijn is dan nu? Dat men humaner staat tegenover vluchtelingen en asielzoekers? Dat men er kordater optreedt tegen uitbuiting, discriminatie en racisme? Dat men een krachtiger verweer optrekt tegen extreem-rechts?"

Beste heer Blommaert,

de vragen die u hier aanhaalt en gebruikt als argument tegen separatisme, zijn onzinnig. U kunt evengoed vragen wat de bescherming van de buizerd bijdraagt aan de bestrijding van racisme. Het antwoord is immers hetzelfde: helemaal niets. Het heeft er dan ook niets mee te maken.
Het voordeel van Vlaamse onafhankelijkheid is tweeledig. Enerzijds is er het economisch/financiële aspect dat, om het simpel uit te drukken, onze economie en portemonnee ten goede komt; anderzijds zouden wij de mogelijkheid hebben voor het eerst sinds mensenheugenis een halt toe te roepen aan de decimering van ons taalgebied.

Noch de welvaartstaat, noch het milieu, noch de jaarlijkse barbecue van de boerinnenbond zijn gekoppeld aan een Vlaamse onafhankelijkheid, op dezelfde manier als ze onbepaald zijn door het voortbestaan van België. Want welke garantie heeft u dat, bij het behoud van de huidige communautaire situatie, de welvaartstaat beter beschermd wordt of extreem-rechts beter bestreden wordt? Het antwoord is, alweer, hetzelfde: geen enkele, want dat heeft er niets mee te maken. De vragen die u gebruikt als argument tegen een onafhankelijkheid van Vlaanderen, houden een drogreden in.

Meer zelfs, het lijkt wel alsof uw communautair standpunt (en, naar mijn mening, het standpunt van vele anderen aan de linkerzijde) bepaald wordt door de materies die u daar opsomt, maar die er dus niet mee verbonden zijn. U laat zich leiden door uw eigen drogreden. Want omdat u begaan bent met de welvaartstaat, het milieu, verdraagzaamheid en (terecht) de teloorgang daarvan vreest, kiest u voor een status-quo. De onzekerheid over de toekomst van de maatschappij leidt ertoe dat u een conservatief standpunt inneemt in een dossier dat er niets mee te maken heeft en dat bovendien de meest progressief mogelijke beleidsdaad omvat, namelijk de creatie van een nieuwe staat, met alle perspectieven van dien.

De creatie van die staat impliceert niet dat de bevolking plots rechtser gaat stemmen, dat de samenleving minder hartelijk zal worden, dat het milieu verder zal verschrompelen, dat de sociale zekerheid afgebouwd wordt of wat dan ook. Er is geen enkele reden om dat te veronderstellen, net zomin als er reden is om aan te nemen dat de Belgische staat daartegen een dam is. En een ontbinding van de Belgische staat kan perfect op een ordelijke manier gebeuren, zonder agressiviteit of onverdraagzaamheid, mocht u daar nog aan twijfelen.

vriendelijke groeten,
Rogge

Het argument van het behoud

Het argument van het behoud van het taalgebied houdt geen steek, want als men het echt consequent wil doorvoeren, dan moet Vlaanderen niet onafhankelijk worden, maar zich aansluiten bij Nederland.

Maar misschien heeft Kris Peeters net daarover gesproken met Balkenende?

Waarmee men alweer aangeeft

dat het om Neoliberaal project gaat.

Men probeert linksen te overtuigen van een Vlaams project maar vind dat de linkse verzuchtingen: "onzinnig".

Waarom moeten we voor meer Vlaanderen zijn als het project dat voorligt er één is op maat van het VOKA, als we weten dat het sociale bewegingen (als vakbonden) zal verzwakken, dat het werknemers tegen over elkaar zal plaatsen (regio's die op basis van lonen concureren),... etc etc.

Dat zijn toch wezenlijke vragen?

De kritiek op het Hele Vlaamse project is dat het precies gaat om sociale achteruitgang en het veel moeilijker zal worden om sociale vooruitgang te realiseren (lees af te dwingen). Het huidge Vlaamse project zal sociale bewegingen verzwakken en sociale zekerheid (verder) uithollen.

Raskolnikov on 4 maart, 2008

Raskolnikov on 4 maart, 2008 - 17:23.
"Het argument van het behoud van het taalgebied houdt geen steek, want als men het echt consequent wil doorvoeren, dan moet Vlaanderen niet onafhankelijk worden, maar zich aansluiten bij Nederland."

Dat slaat nergens op. Vlaanderen kan ook zonder Nederland linguistische beslissingen nemen om te vermijden dat het Nederlands verder verdrongen wordt door het Frans. Maar niet binnen België, want dan is er telkens een staatshervorming, en pak geld en wat de Walen betreft liefst ook territorium nodig. En daarmee geef je dus je taalgebied op in plaats van het te beschermen.

Beste Han, met uw commentaar

Beste Han,

met uw commentaar geeft u enkel de noodzaak aan dat links meestapt in een sociaal project voor een onafhankelijk Vlaanderen. Ik ben daar volledig mee akkoord.

mvg

Sociaal

Welk sociaal project voor een onafhankelijk Vlaanderen? De discussie is al jaren bezig en ik heb nog van geen enkel Vlaams sociaal project gehoord en als een aantal Vlaamsgezinde linkse intellectuelen dan eens de moeite nemen om iets op papier te zetten dan is het voor 99% een herhaling van wat we al maanden van de Vlaamse rechterzijde horen. Meer nog. Voor Vermeersch is neoliberalisme helemaal geen probleem. Waarop wachten ze nog bij de NVA om de man erelid te maken (behalve dat de man als "linkse intellectueel" voor hen nuttiger is?)

"Links" beschikt in België laat staan in Vlaanderen al niet de kracht om de welvaartsstaat te behouden laat staan te verbeteren en het is een illusie of zelfs een leugen te beweren dat "links" in een onafhankelijk Vlaanderen dat wel zou hebben. Integendeel. Dan pas zullen Voka, Unizo en heel de kliek die de communautaure eisen vorm hebben gegeven en het huidig klimaat hebben geschept pas echt ongestraft hun ding kunnen doen. Je denkt toch niet dat die Kortrijkse tapijtboeren van Voka met een Vlaamse vlag zwaaien zodat een paar verdwaalde links nationalisten hun sociaal project kunnen uitvoeren zeker? Het eerste wat ze zullen eisen is een return op hun investering in de Vlaamse onafhankelijkheid.

Taalgebied

Ergens in deze thread werd gesproken over het respecteren van taalgrenzen. Als men dan toch zo staat op taalgebieden, dan zeg ik, wees consequent en sluit aan bij Nederland. Maak een nieuw koninkrijk der nederlanden.

Vlaanderen kan trouwens nu al niet zonder Nederland linguïstische beslissingen nemen zoals je beweert. Je hoeft maar te onderzoeken hoe een nieuwe spelling wordt vastgelegd.

ons kat

Als ik s'morgens ons kat binnenlaat zeggen we elkaar goeie morgen.
Ik in mijn taal,zij in de hare.
Er bestaan geen woordenboeken kattentaal.
Toch begrijpen we elkaar.
Ze lust ook wel melk.
Soms krijgt ze een toemaatje.
Haar potje is wit en van plastiek.
Een symbool.
Dat herkend ze, het is HET signaal.
"Nu gaat het gebeuren."
Als ik haar vraag wat ze wil, antwoord:"melk".
Denk niet dat ik het niet begrepen heb.
We doen dan wel beiden ons best.
Ondanks onze verschillende cultuur.
Zij is een carnivoor.
De drempel nemen s'morgens is ook geen probleem.
Vooral in de winter.(waar is de tijd)
De warmte doet haar genieten .
Langgerekt en behaaglijk vlijt ze voor de kachel.
Ze is trots en gelukkig om zoveel gastvrijheid ten opzichte van allochtonen.
Ze zal hier blijven tot het einde van haar dagen.
We gaan elkaar steeds beter begrijpen.
We doen ons uiterste best.
Ik,zij en wij doen gewoon voort zonder woordenboek.
Dat is het leven zonder franjes.
Dat van elke dag samen met mijn vrienden.

Rechtse flaminganten in 1830?

Jan Blommaert zegt dat rechtse flaminganten ook terug gaan tot 1830. Dat kan best zijn, maar we weten allemaal hoe sterk bijvoorbeeld het Vlaams Belang is in het recupereren van historische figuren: Adolf Daens, Herman van de Reeck, ... de reeks is eindeloos. In kringen van rechtse flaminganten slaagde men er inderdaad in om het linkse en democratische karakter van veel flaminganten te verzwijgen en weg te zuiveren.
Wie gaat graven in de historische bronnen en geen genoegen neemt met Lode Wils - de man die geen oog heeft voor de linkse aspecten van de Vlaamse strijd - komt voortdurend voor verrassingen te staan. Recent werd bekend dat de godsvruchtige, getormenteerde Vlaamse dichteres Alice Tahon er een gepassioneerd liefdesleven op nahield met linkse flaminganten. Wie er de Vooruit voor de Eerste Wereldoorlog op naleest kan vaststellen hoe radicaal Vlaamsgezind onze socialisten waren, totaal in tegenspraak met de huidige denkbeelden! De lijst met gelijkaardige voorbeelden is lang.
Ik ben benieuwd welke flaminganten je rond 1830 in rechtse hoek kunt plaatsen? Welke conservatieve katholieken en liberalen waren in die beginperiode flamingantisch?
Voor mij is Lucien Jottrand (inderdaad een geboren Waal) voor die periode heel belangrijk: hij is links, republikeins en democratisch en heeft achter de schermen een enorme invloed gehad op de Vlaamse en sociale beweging.

soli on 4 maart, 2008 -

soli on 4 maart, 2008 - 22:11.
""Links" beschikt in België laat staan in Vlaanderen al niet de kracht om de welvaartsstaat te behouden laat staan te verbeteren"

Beste soli,

u heeft daarmee uw eigen argument ondergraven: volgens u gaat het blijkbaar zowiezo de slechte toer op, of Vlaanderen nu onafhankelijk wordt of niet. Dat sociale aspect kan dus geen argument tegen onafhankelijkheid zijn.

mvg

Alice Nahon

Jan Van roost: ik dank dat de dicheteres die u bedoelt Alice Nahon is.
Nog een boodschap voor onze vrienden de belgicisten: 't is goed in 't eigen hert te kijken...

Professor Blommaert, zin in een debat?

Geachte professor,

Al sinds begin deze week probeer ik u via alle mogelijke kanalen te bereiken, maar blijkbaar zit u ergens in Ierland. Dus stel ik maar de vraag via deze weg.

Op 16 april zouden wij graag een debat organiseren met Jong N-VA UGent omtrent het Gravensteenmanifest en wij willen u erbij. Sprekers die tot nog toe al bevestigd hebben zijn:

- Eric Defoort (KUL)
- Eric Corijn (VUB)
- Peter De Graeve (UA)

Aanvang 20.00 u, Auditorium E, Blandijnberg

Gelieve me te contacteren via smithson@telenet.be

Dank,

Smithson.

rommelen

waar rommelt Verwilt eigenlijk in.In de extreem-rechtse beerput waar hij zijn mosterd haalt ?

belgicisme

Verwilt,uw opmerking slaat nergens op.Het gros van uw tegenstanders hier zijn solidaire internationalisten.Mocht het wel zo zijn,dan toch veel liever een belgicist dan al die extreme TAK, bruin blok of NVA flaminganten van uw soort.

niveau...

observator en Noël,

ik had het kunnen weten, dat jullie de subtiliteit van mijn woordspeling niet zouden vatten. Google eens wat op het trefwoord 'Alice Nahon' en dan zullen jullie zien wat de beginregels van haar bekendste gedicht zijn ("'t is goed in 't eigen hert te kijken...".
Waar halen jullie het trouwens om mij een extremist te noemen...? Erger nog, te suggereren dat ik inspiratie zou halen uit een "extreem-rechtse beerput"? dit bewijst dat jullie geen enkele van mijn posts grondig hebben gelezen.
Wie mij ook maar enigszins kent weet dat ik een diepe afschuw heb van alles wat neigt naar extremisme, van welke richting dan ook.
Eens te meer bewijzen jullie scheldtirades jullie onvermogen inhoudelijk iets aan het debat toe te voegen.

extremist

Ik suggereer niets ,maar stel vast dat uw standpunten getuigen van een eng extremisme. Over schelden gesproken.Lees uw eigen kommentaren en u leest genoeg.Gedichten interesseren mij trouwens niet,net als uw zogenaamde subtiliteit.Eigen lof stinkt meneer Verwilt.Aan uw reactie te zien mikken we blijkbaar recht in de roos .U zingt het liedje dat we al zo dikwijls gehoord hebben o.a ivm racisme."Ik ben geen racist maar .....

betweter

Hoe kan men nu een vruchtbaar debat hebben met Verwilt.Van De rode ridder over Jan Blommaert tot Jan Van Coppenolle die hier een sterk stukje neerschreef.Het belerende en denigrerende vingertje van Verwilt is er altijd.Hij heeft gelijk en de anderen ongelijk.Komt hier ook nog met een tweeslachtige figuur als Abicht opdraven om Jan Blommaert te schofferen.Onverbeterlijk toch die TAK extremisten.Mijn vrouw heeft gelijk.Geen woorden meer aan vuilmaken.

Und kein ende...

observator en Noël,

het is heel gratuït om mensen zomaar voor 'racist' en 'enge extremist' uit te schelden. Geef dan concreet aan waarom ik dat zou zijn, dan ben ik daar iets mee.
Jullie zeggen dat ik zelf zou schelden, geef dan eens aan waar. Als je onder schelden argumenteren op het scherp van de snede, maar steeds met argumenten, feiten, echter zonder scheldwoorden, verstaat, dan pleit ik schuldig.
Lees jullie stukjes eens na, het eerste argument moet daarin nog geschreven worden. Verder dan het eindeloos herhalen van hetzelfde refreintje (tak-extremisten etc...)komen jullie niet.
Blijkbaar kunnen jullie het niet verkroppen dat er woord en wederwoord is. Zonder tegensprekelijkheid echter verzandt een debat in intellectuele zefbevrediging onder gelijkgezinden.

schelden en de echt belangrijke zaken

Ja Verwilt,in uw brouwsels noteer ik bvb het volgende aan het adres van Jan Blommaert.simplisme, het leveren van achterhoedegevechten,intellectueel oneerlijk,niet democratisch invullen enz .Dat heet dan bij u argumenteren.Kern van de zaak blijft de solidariteit die jij en uw kompanen in alle bekrompenheid niet willen opbrengen .Zogenaamde taaltegenstellingen zijn uiteindelijk onbelangrijke,belachelijke zaken . De meeste mensen zijn met de echte problemen begaan,die van elke dag zoals het duurdere leven,de stijgende armoede,de sociale uitsluiting edm.Ongeacht het landsgedeelte waar ze wonen of taal die ze spreken.

doveman

Noël,
bekrompen, dat kan er nog wel bij hoor. Voor een belediging meer of minder laat ik mijn slaap niet.
U hebt het over taaltegenstellingen. Het gaat hier wel niet over tegenstellingen hé. Ik heb hoegenaamd niets tegen de mooie Franse taal, integendeel.
Waar het om gaat is wederzijds respect voor taal en cultuur, niet meer maar ook niet minder.
Het staat u vrij dit triviale zaken te vinden, per slot van rekening leven we in een democratie. M.i. zijn dit elementen die het wezen van een samenleving aangaan. Waarom slagen sommigen toch in een kramp al het over identiteit, taal of cultuur gaat? Mens zijn en functioneren in een samenleving behelst niet alleen het materiële, maar heeft ook een geestelijk/culturele component.
Verder vind ik het jammer dat u steeds in mijn plaats tracht te denken. Een intentieproces noemen ze dat. Waar haalt u het dat ik met Franstalig België niet solidair zou willen zijn? Voor mijn part mag de sociale zekerheid federaal blijven, liefst zie ik ze Europees geregeld.

Enkel de klassenstrijd als analyse-instrument is ontoereikend en ééndimensioneel.
Natuurlijk zijn er veel belangrijker zaken, om die 'echte problemen' adequaat te kunnen aanpakken is er een staatshervorming nodig, maar dat is een andere discussie.

Erg jammer toch dat vele begicisten in hun loopgraven blijven zitten. Ik vermoed zelfs dat de helft van de schreeuwlelijkerds op het forum de tekst van het manifest nog niet eens hebben gelezen. Om een open debat te hebben moet je er trouwens voor open staan om een aantal vooronderstellingen te kunnen verwerpen of ze minstens bij te schaven.

respect

Toevallig ben ik ook nog lid van een nationale sportfederatie . 4 nationale wedstrijden op 1 jaar.Netjes verdeeld,2 in nederlandstalig België en 2 in franstalig belgië.De meeste franstalige belgen doen hun best om nederlands te spreken,wij ons frans.Mooi voorbeeld van wederzijds respect zou ik zo zeggen.Gewone mensen aan de basis liggen zeker niet wakker van taal .We mailen in 2 soms 3 talen want er zijn ook nog engelstaligen aangesloten.En de petitie red de solidariteit werd verspreid onder de leden met weinig of geen negatieve kommentaren .De meesten beseffen het gevaar dat een splitsing kan inhouden .Wederzijds respect en vriendschap is in onze federatie aanwezig.In fabrieken is dat ook meestal zo .Daar heeft men hetzelfde klaasebelang. Identiteit ? Met een franse grootmoeder ben ik ook een beetje fransman dacht ik zo.Vind dat ook niet belangrijk die identiteit en van Vlaanderen krijg ik de kriebels .

Een paar ideeën

Als voorstander van democratie lijkt het me zinloos voor een splitsing van bhv te pleiten.

Ok, het is democratischer ten opzichte van de huidige situatie, als men bhv zou splitsen, maar als echte voorvechter van democratie zou ik geen genoegen nemen met deze beperking.
Ik zou voorstander zijn van wat men zou kunnen zien als het omgekeerde van een splitsing;
bij federale verkiezingen overal in vlaanderen franstalige partijen laten opkomen, en vlaamse in wallonië, weg met de beperkingen van democratie;
en dat is waarom ik het pleiten voor een splitsing van BHV nooit als progressief zal zien.

Dat er problemen zijn wanneer twee gemeenschappen die verschillende talen praten samenkomen, is evident, het lijkt me dan ook nuttig om over concrete oplossingen te praten, en niet dromen dat een autonoom vlaanderen (met stevig gesloten grenzen, want daar komt het dan toch op neer) de oplossing is.
Ik lees veel dat meer autonomie deze problemen zou oplossen (wat in sommige gevallen zeker zou kunnen), maar men vermeldt er wel nooit of zelden bij hoe dat dan zou gebeuren, en wanneer men iets leest over de reële mogelijke gevolgen van doorgedreven autonomie (lees opsplitsing sociale zekerheid, want daar gaat het doorgaands over) blijken de vooruitzichten zelden rooskleurig. Laten we over de specifieke problemen praten en dan specifieke oplossingen zoeken.

En als men wil discussiëren over hoe we tot meer decentralisatie van de macht en meer democratie kunnen komen, iets waarvan, zo vermoed ik, degene die naar onafhankelijkheid, autonomie streven doorgaands niet zo'n fervent voorstander zijn;
tenzij misschien in het geheim, want publiekelijk reppen ze er geen -er zijn mogelijk uitzonderingen maar die heb ik nog niet gehoord- woord over,
dan hoeven we ons echt niet te concentreren op België als gevaarlijk machtcentrum.