Didi de Paris11 maart 2008 – 14:29

Oorlog is als literatuur: de belangstelling ervoor is niet groot.
Schrijvers hebben oorlog nodig.
Oorlog is een constante. Oorlog is een zekerheid. Oorlog loopt als een vuurlijn door ons leven. Dynamiteert ons alfabet.
Altijd werd ik geïnspireerd door de oorlog.
Bewapening, raketten, landmijnen, mijn literaire carrière liep parallel met, mooi in de pas van - Oorlog, oorlog, oorlog!
Kleine oorlog, koude oorlog, biologische oorlog - Oorlog, oorlog, oorlog! - doet het hartje sneller slaan! Het klavier ratelt als de mitrailleur. Een polyfoon divertimento – meer is het niet.
Als kind speelden wij oorlogje. En nooit “Vrede”.
Teksten over oorlog verliezen hun actualiteitswaarde niet, en - in schril contrast met ons – ze verouderen nooit.
Bedenk vooraleer gij nog een keer een boekenbeurs binnenstapt dat het avontuurlijke verhalen zijn zoals "De Bello Gallico" die na tweeduizend jaar nog worden herdrukt.
“Gebed om geweld”, “Oorlog en Vrede”… Ik heb tien keer meer plezier beleefd aan “Mijn kleine oorlog” dan aan “De kleine Johannes. “ Orchis militaris, geen literatuur zonder – Oorlog, oorlog, oorlog!
& Liever Mars dan Milky Way!

En neem nu dat gezeik in Irak.
It’s a writer’s goldmine.
Eerst was er de oorlog met Iran. Daarna de eerste Golf oorlog en nu sinds vijf jaar -Bushhhhhhhhhhhhhhhh.
(Bombardeert gerust op uw gemak Irak, zak.)

WOI, WOII, etc. etc. Oorlog is een soap.
In al die tijd heb ik nooit één syllabe geschreven over vrede. Vrede is saai. Dodelijk saai. Collateral damage.
Ongeacht wat hun motieven zijn, altijd brengt oorlog mensen nader tot elkaar. Ik ben opgegroeid tussen mensen die allemaal minstens één oorlog hadden meegemaakt en het moet fantastisch geweest zijn: ze konden er maar niet over zwijgen. Het is dankzij de oorlog in Irak, dat ik, die totaal geen reiziger ben, nu toch ook al een hele resem Irakezen heb mogen leren kennen.
Voor mij geen flauwe kul zoals wapenstilstand. Neen, de oorlog in Irak moet doorgaan. Geef oorlog een kans! De oorlog in Irak is gewoon een onderdeel van de War on Poverty. Hoe langer de oorlog in Irak duurt hoe meer de armen verdwijnen uit het Amerikaanse straatbeeld.
Armloos, beenloos, oorlog is goed voor onze economie. En wat goed is voor onze economie is goed voor de mensen. Oorlog, het is, zo het geen krater is, dan toch wel een gat in de markt.
Oorlog is goed voor de sociale contacten en voor onze economie. Oorlog is sociale economie.
Nog even en de Perzische Golf wordt herdoopt in Blackwater.

Didi de Paris
auteur en dichter

Bericht aan de Bevolking is een initiatief van Het beschrijf, in samenwerking met het B/Russell/s Tribunal. Een aantal auteurs van deze teksten treedt ook aan op de Literaire Wake n.a.v. 5 jaar oorlog in Irak, op woensdag 19 maart van 20 u. tot 24 u. in Literatuurhuis Passa Porta, A. Dansaertstraat 46, 1000 Brussel. Zie www.passaporta.be

Link naar het overzicht