Stefan Brijs11 maart 2008 – 15:09

Woensdag 26 maart 2003
KAARSEN BRANDEN

Gij, meneerke brys, schreeft eergisteren dat god in uw eigen tuin zat, alhoewel gij eigenlijk niet in god gelooft, behalve als het heel slecht met uw geliefden en vrienden gaat, dan wilt gij wel eens een kaars branden, doch dat doet gij dan ook maar om achteraf te kunnen zeggen dat god niet bestaat want ziet ge wel het heeft allemaal niets geholpen. En nu vraagt gij u af hoeveel rijkemensen in amerika op dit ogenblik kaarsen branden voor hun geliefden die naar het front zijn gegaan om te vechten. En gij ziet alles altijd veel zwarter en dus ziet gij nu de plastieken zakken met lijken… en de huilende rijkemensen… en misschien hebben die allemaal kaarsen gebrand en peinzen die nu van ziet ge wel het heeft allemaal niets geholpen. En gij hoort ze god vervloeken en ook hun ganse vaderland en die godganse oorlog… Maar een paar dagen later ziet gij die lijken in zakken in kisten met vlaggen liggen en plots heeft onzelieveheer in zijn oneindige rechtvaardigheid genomen wat nodig was en terwijl klaroenen en kanonschoten klinken peinzen diezelfde rijkemensen dat het niet iedereen is gegeven om in echte eik begraven te worden en dat het toch wel een schone vlag is zo met die sterren en strepen. En dan peinst gij dat het leven toch veel gemakkelijker is als ge in god gelooft en in amerika woont. Doch almeteens begint het in uw hoofd te knagen en is er een stem die u vraagt of de armemensen in irak ook kaarsen branden.

meneerke brys  

Vrijdag 4 april 2003
RATTEN VANGEN

Gommaar de rattenvanger komt weeral eens naar uw vijver kijken waar muskusratten meer gangen in hebben gegraven dan soldaten in de grond van de westhoek binst de oorlog van 14-18. Met gummibotten tot aan zijn kruis in het water staand zegt hij: gij, meneerke brys, maakt u druk omdat de mensen zich niet druk maken over de oorlog in irak, maar kijk eens rondom u, de wolken schuiven voorbij gelijk ze altijd voorbij zijn geschoven, de boeren haasten zich om te gieren omdat de mais in de grond moet, de ringmussen broeden in uw nestkast en uw kippen geven u elke ochtend zoveel eieren dat ge ze van ellende aan iedereen moet uitdelen... alles gaat hier gewoon zijn gang, oorlog of geen oorlog, zegt gommaar verder terwijl zijn arm tot aan zijn oksel in de pijp van een muskusrat verdwijnt... en smorgens hoor ik ook over 7 vrouwen en kinderen die zijn neergeschoten maar ik denk dan, al maar goed dat het zover van hier is... en ik luister verder naar het weer en als ze de godganse dag regen geven dan vloek ik g.v.d. want ik zit de hele dag buiten, ziet ge... maar weer of geen weer, ik vertrek, en wat mij bezighoudt als ik zo in mijn eentje van klem naar fuik rij, is hoeveel ratten ik die dag zal vangen want dat is het beleg op mijn boterham... bij wijze van spreken vaneigens... weet ge wat het is, meneerke brys... met glinsterende ogen kijkt gommaar u aan terwijl gij met uw handen in uw zakken naast de vijver staat... gij als schrijver hebt gewoon teveel tijd om aan de oorlog te peinzen.

meneerke brys

Woensdag 9 april 2003
DE BEVRIJDING

Gij ziet een jongetje van 6 dat nooit meer een vinger in de klas zal opsteken omdat hij geen 1 van al zijn vingers meer heeft en bijgevolg daar ook nooit meer tot 10 op zal kunnen tellen. Gij ziet een aardig meisje van 8 dat een schone vrouw van 20 had kunnen worden met volle borsten waar alle jonge en oude mannen uren in de omtrek nachtenlang van wakker zouden liggen, maar waar die volle borsten moesten komen hangen nu als versleten vodden vele repen zwartgeblakerde huid. Gij ziet een man naast een huis dat hij helemaal zelf, van de eerste tot de laatste steen en met veel bloed, zweet en tranen heeft gebouwd en waarvan nu alleen nog het bloed overblijft... van zijn 3 kinderen die onder het puin bedolven liggen. Gij ziet een moeder die de machteloze handen in de lucht steekt en daar die handen tot al even machteloze vuisten balt en vervolgens al haar pijn uitschreeuwt die geen vleeswond ooit kan veroorzaken en nog door geen 100 dokters ooit genezen zal worden. En dan komen morgen de amerikanen en die zeggen tegen die jongen en dat meisje en tegen die vader en die moeder dat ze eindelijk bevrijd zijn en dat het nu allemaal afgelopen is, gedaan, en dat ze nu mogen gaan en staan waar ze willen en kijk eens hier, kauwgum en sigaretten en ook cola... en ge zult zien, dan gaan die amerikanen nog verwonderd zijn dat die armemensen niet eens dank u zeggen.

meneerke brys

Donderdag 17 april 2003
EEN EINDE

De oorlog in irak is afgelopen en dus hangt gij, meneerke brys, uw pen waarmee gij uw hoekjes in de gazet schreeft aan de wilgen. Ook gommaar de rattenvanger komt niet meer langs nu de muskusratten uit uw vijver verdwenen zijn en daardoor kunt gij eindelijk weer helemaal wegkruipen in de wereld van uw Roman waarin gij zelf god speelt en vaneigens uw personages een flinke portie GRUWEL en ELLENDE bezorgt, want alhoewel gij fictie schrijft blijft de werkelijkheid gelijk een havik boven uw schrijfkamer cirkelen. Een maand lang hebt gij de oorlog met argusogen gevolgd en intussen hebt gij weeral genoeg mensenleed gezien voor een gans mensenleven, u gebracht vanuit alle mogelijke perspectieven, zonder met breedhoek, zonder met infrarood, maar vooral live, door reporters die gelijk baron von munchhausen bovenop de kanonskogels mochten plaatsnemen en zo gedwongen werden om maar 1 waarheid te verkondigen. Gij hebt geprobeerd u niet te laten misleiden door die ene waarheid die eerst luidop beweerde dat het eigenlijk al afgelopen was voor het begon en die vervolgens riep dat het niet lang meer zou duren voor het afgelopen was en die nu verkondigt dat het echt afgelopen is… gedaan… voorbij. En gij, meneerke brys, gelooft ook ditmaal die waarheid niet, want afgelopen is het alleen maar voor wie dood en begraven is. Alleen voor die mensen is het echt gedaan… voorbij… voorgoed. En straks als we allemaal dood zijn, dan is het pas voor iedereen gedaan. Maar nu… NU IS HET NOG MAAR PAS BEGONNEN

meneerke brys

(Stefan Brijs)

Bericht aan de Bevolking is een initiatief van Het beschrijf, in samenwerking met het B/Russell/s Tribunal. Een aantal auteurs van deze teksten treedt ook aan op de Literaire Wake n.a.v. 5 jaar oorlog in Irak, op woensdag 19 maart van 20 u. tot 24 u. in Literatuurhuis Passa Porta, A. Dansaertstraat 46, 1000 Brussel. Zie www.passaporta.be

Link naar het overzicht