Als het weer het toegelaten had waren we met zijn allen wat langer blijven pekken. Helaas koude snijdende wind, pijnlijke hagelstenen vergezelden ons ahw op een symbolische manier. De uitgetekende cirkel op de grond door middel van kaarsjes, die met moeite het vuurlicht konden vasthouden in deze barre weersomstandigheden, wisten synchroon het beeld neer te zetten waar onze medemensen zonder papieren in verzeild geraakt zijn. Iedereen nam achteraf een kaarsje, de kinderen hopen kaarsjes, mee naar huis om deze bij hen thuis verder te laten branden.

Een van de vele symbolische handelingen om op die manier het licht brandende te houden voor de velen wiens verblijf in ons land bedreigd wordt. Een fijne toespraak van onze burgemeester die het eerste akkoord met hoop tegemoet ziet, daar ze ervan overtuigd is dat de burgemeesters inspraak zullen krijgen, doet reeds samen met haar aanwezigheid en dat van andere stadsbestuursleden deugd. Djembé, vuur, poëzie, kindertekeningen, de officiële in ontvangstname van een brief door de burgemeester, verhalen van vluchtelingen... we vallen stil en hier en daar vallen tranen zowel van vreugde, verdriet als onmacht.

www.laatonzevriendenblijven.be
Een goed jaar terug is in Roeselare onder impuls van Frank Wauters (Spirit) de organisatie ‘Laat onze vrienden blijven’ opgestart. Een tijd ervoor waren er kort na elkaar 2 gezinnen opgepakt, families die hier al meer dan 7 jaar waren en toen werd aan de alarmbel getrokken door het startsein te geven van deze organisatie. Op 30 maart vorig jaar hadden ze een grotemanifestatie waarvan alle info terug te vinden is op hun site.
En http://www.papieren-papiers.be