[Opinie] ACW vraagt dringende aanpak van sociaal-economische uitdagingen

ACW15 juli 2008 – 12:42

Onmiddellijk na de verkiezingen in juni heeft het ACW als sociale beweging de noodzaak onderlijnd van een krachtig sociaal beleid en erop gewezen dat een dringende aanpak nodig was om de armoede te bestrijden, de sociale zekerheid te versterken en de strijd tegen de klimaatopwarming op te voeren.

De huidige situatie is er – ook omwille van de internationale context – niet op verbeterd: stijgende energieprijzen, toenemende inflatie, afnemende economische groei en de kredietcrisis stellen vooral problemen voor degenen die het moeilijk hebben.

We kunnen dus niet genoeg benadrukken dat vele mensen ongerust zijn over de huidige politieke situatie. Het sociaal-economisch akkoord dat binnen de regering Leterme vorig weekend was afgesloten en het aangekondigde meerjarenplan was een betekenisvolle aanzet. Ook het dossier asiel en migratie was in een ultieme fase van onderhandelingen en vraagt een zeer urgente aanpak.

Het ontslag van de regering Leterme valt vanuit dit oogpunt sterk te betreuren.
De sociaal-economische uitdagingen: de verzwakking van de koopkracht, de toenemende armoede, de kosten van de vergrijzing, het asiel- en migratiebeleid, de noodzaak om pensioen en invaliditeit, werkloosheidsuitkeringen en kinderbijslagen te verhogen vergen een sterk sociaal-economisch beleid.

Daarom is hoe dan ook continuïteit nodig om op deze problemen een antwoord te geven.

Maar om zo’n krachtig sociaal beleid te voeren en de financiering ervan in de toekomst te waarborgen is ook een akkoord over verdere stappen in de staatshervorming noodzakelijk. Wij blijven herhalen dat een staatshervorming gestoeld moet zijn op het behoud van de interpersoonlijke solidariteit tussen alle burgers in ons land.

Het ACW heeft het afgelopen jaar steeds de dialoog blijven promoten en een visie op langere termijn blijven voorhouden. Als sociale beweging moeten wij hard werken voor verdraagzaamheid en sociale samenhang en tegen verrechtsing. Wij weten wat op het spel staat bij verdere polarisering.

Hier ligt voor de politici, voor de media en voor alle actoren van de samenleving een zware verantwoordelijkheid. Wij doen niet mee aan de stroom van onverdraagzaamheid, van verdachtmakingen, van simplisme en dus van polarisering.

Wij blijven erop rekenen dat langs beide kanten van de taalgrens politici hun verantwoordelijkheid nemen om de situatie niet verder te laten escaleren en dat zij meer inspanningen leveren om tot een echte dialoog te komen over een oplossing voor de institutionele problemen, inzonderheid ook voor een regeling inzake Brussel-Halle-Vilvoorde.

Het afwijzen van een verdere dialoog tussen de gemeenschappen en gewesten van dit land onder leiding van de respectieve minister-presidenten is zeer betreurenswaardig.

De Christelijke Arbeidersbeweging blijft ijveren voor een constructief klimaat dat nodig is om een goed sociaal beleid te kunnen voeren.

Politieke vertegenwoordiging acw

Soli, 15/07/2008 – 18:12

Het is allemaal goed en wel om dergelijke persberichten de wereld in te sturen nadat het kalf verdronken is maar waar zaten en zitten de ACW vertegenwoordigers binnen de CD&V tijdens de onderhandelingen? Heeft het ACW nog iets te zeggen binnen CD&V of niet? Op basis van de communautaire en socio-economische koers van de partij heb ik eerder de indruk van niet. Welke conclusies trekt het ACW daar uit.

Idem overigens voor ABVV ten opzichte van SP.a. SP.a houdt ook helemaal geen rekening met de standpunten van de partij. Waar zitten de politieke vertegenwoordigers van de vakbond in deze discussie?

Never ending story,?Het nieuwe begin!

Leop, 16/07/2008 – 10:45

“De volgende regering moet werk maken van een betere verdeling van de lusten en lasten”, zo stelt ACW-voorzitter Jan Renders in zijn speech ter gelegenheid van Rerum Novarum

(voor de verkiezingen van 2007 wel te verstaan)

Het ACW, de koepel van de christelijke werknemersbeweging, toont zich bij monde van voorzitter Jan Renders tevreden met de goede scores van ACW-gezinde CD&V'ers als Inge Vervotte, Yves Leterme en Jo Vandeurzen. “Zij hebben een duidelijke sociale agenda vooropgesteld en werden daarop beloond. Het is belangrijk dat die sociale agenda bij de regeringsvorming aangehouden wordt,” aldus Renders.

Na een jaar geleuter;zal iedereen vaststellen de de ACWer geen triomftocht te vieren hebben.
Dat heb met woorden zonder daden.
De fanfare van honger en kou.
Een ander wereld is mogelijk.
Als naïeveling mag ik dit zeggen.
Politiekers niet.
Ingewikkeld doen en kop in het zand,ondertussen,...?

leo

ACW DENK EINDELIJK COMMUNAUTAIR MEE!

reinout, 19/07/2008 – 15:43

Klimaatopwarming, sociaal - economische problemen. Alles is goed om het niet over democratie te hebben. Ik ben lid van het ACV, de vakbond die onder de ACW - koepel valt, dus ik meen het recht te hebben mijn bezorgdheid te uiten over de huidige communautaire stellingname van deze zuil.

Klimaatopwarming is uiteraard niet te minimaliseren en sociaal - economische problemen zijn de moeite waart om aan te pakken, maar daarvoor kritiekloos democratische mistoestanden onder de mat vegen is voor mij onaanvaardbaar.

Kan het nog in de 21ste eeuw dat een minderheid de meerderheid de wet moet spellen? De meerderheid die dan ook nog in staat voor het financiële welzijn van die minderheid? Dat op de koop toe die minderheid denkt zich niet aan de grondwet te moeten houden.
Er is een fundamentele mistoestand in ons land op vlak van democratie.

Democratie betekent "wil van het volk". Maar zo'n miljoen Vlaamse kiezers worden verkiezing na verkiezing in de wind geplaatst. Niet dat ik het eens ben met het merendeel van de standpunten van de formatie waarover ik hier spreek. Ik eigen mij niet het recht toe hen het recht te ontzeggen van regeringsdeelname. Of zijn die andere partijen op democratisch vlak een haar beter? De meerderheid in dit land wordt dus al op een manier gekortwiekt. Daarnaast krijgt een minderheid in dit land ook nog grondwettelijk verankerde "voorrechten". Waar de Vlamingen aan de andere kant van de taalgrens niet moeten op hopen, laat staan dat ze daar al ooit voor opgekomen zijn.
Alsof dat alles nog niet genoeg is, kunnen ze ook nog stemmen op eigen lijsten. Wanneer de meerderheid dan vraagt om de grondwet toe te passen en een discriminatie weg te werken, dan is dat teveel gevraagd en meent men daartegenover onredelijke tegeneisen te stellen. Annexatie van een aantal verfranste gemeenten bij Brussel. Is dat de normale gang van zake in een democratie? Ergens een meerderheid verwerven en dan overgaan tot gebiedsroof en dus annexatie?

Van een sociale beweging, als ACW, zou ik toch wat meer weerbaarheid verwachten. Maar in plaats van die weerbaarheid te tonen stapt men mee in het verhaal dat gelieerden aan het establishement ophangen. De echte problemen van de mensen moeten aangepakt worden. Alsof democratie geen echt probleem vormt voor de mensen.

Het wordt dus de hoogste tijd dat de ACW - koepel kleur bekend. Wenst men verder mee te heulen met de gevestigde machten in dit land, die mee het democratisch deficit in de hand werken of durft men een andere weg in te slaan? Ik biedt hen nog kansen om te veranderen. Iedereen heeft tijd nodig. Maar wat mij betreft mag het niet te lang meer duren.