Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Walgelijke scéne in Antwerpse Districtraad

Walgelijke scéne in Antwerpse Districtraad

Mijn fitte buurvrouw Georgette is 78. Ze werkte haar hele leven in volkscafés. Ze kan dus tegen een stootje. Ze kan niet meer slapen. Wat doe je dan? De dokter schreef haar slaappillen voor en tranquillisers. Gevaarlijk. Wanneer Georgette versuft van de trap valt en haar heup breekt is het met haar gedaan. Waarom kan ze niet slapen? Wegens de nachtelijke herrie in ons straatje, de Luikstraat. Wegens de overlast. Wonen wij middenin de Stationsbuurt? Aan de “rafelige rand” van de stad? Neen, wij wonen in sociale appartementen op het “chique” Antwerpse Zuid. Die zogenaamd “bruisende” geherwaardeerde wijk waar mensen met wat meer geld dure appartementen kochten “met zicht op ’t Scheld”. Onze sociale woningblokken staan er al vanaf de jaren twintig van vorige eeuw. Ook met “zicht op ’t Scheld”. Dit Zuid bruist vooral door de cocaïnesporen in de riolering. De grootste hoeveelheid in geheel Vlaanderen. (http://www.indymedia.be/nl/node/29135 ) “De Luikstraat wordt opstandig...”)

“Jef Banan” van de Vismarkt

Dit Zuid was een levendige volkswijk. Met haar Vismarkt en beruchte jongerenbendes die gingen knokken tegen die van “Schoolplak” in het Noorden van de stad. Midden jaren zestig opende ik er aan de Schelde kaaien samen met mijn vriendin en de Kommunistische Jeugd van de KP zowat de eerste jeugdclub in Vlaanderen; “De Duizend Appeltjes”. Het was de periode van “Provo” en de “seksuele revolutie”. De meisjes en hun vrijers van de Vismarkt kwamen er dansen op muziek van de Beatles. We verdeelden er gratis “onder de toog” condooms aan deze jongeren, en riskeerden een proces wegens “aanzetten tot ontucht van minderjarigen”. We kenden de weg naar abortuscentra in Groot Brittanië. Wat eveneens strafbaar was. Het was de periode toen de linkse gynaecoloog Dr. Willy Peers uit Namen vijf weken in de gevangenis belandde wegens zijn verdediging van anticonceptiva en het uitvoeren van abortus. (www.rosadoc.be/site/nieuw/kantklaar/affiches/affiches66.htm).

Dit Zuid met haar 19°eeuwse open dokken voor de binnenvaart is wijlen. De dokken zijn gedempt, de pakhuizen werden lofts en slechts het Wereldculturencentrum het Zuiderpershuis, een voormalige waterkrachtcentrale, herinnert aan de glorierijke dagen van het straatvechtertje “Jef Banan” en zijn maten. In onze Luikstraat zijn de opvolgers van “Jef Banan” niet te vinden, ze werden met hun volkse families naar het Noord verdreven. Naar armzalige kamertjes en krotten. Samen met hun eigen drugs. Alcohol, cannabis, heroïne,… Op het “chique” Zuid gaat het om alcohol, cocaïne, xtc,… Het resultaat is hetzelfde. Vechtpartijen, nachtlawaai, bloed en tranen, revolverschoten, sluikstort,… Tussen hoe de politieke overheid en de politie dit aanpakken op het Zuid en het Noord ligt een wereld van verschil. Een klassenverschil. Op het De Coninckplein in het noorden wordt onder het mom van een jacht op dealers de ene razzia na de andere gevoerd. Grote dealers pakt men niet, wel kleine gebruikers en mensen zonder papieren.( http://www.indymedia.be/nl/node/25108 - “Antwerpse politieagenten racistische nietsnutten”). Op het Noord en rond het opnieuw aan te leggen Astridplein wordt “visuele overlast” zogenaamd door “het gepeupel” veroorzaakt, geviseerd met “opkuisacties”. Gazet van Antwerpen hield zopas via haar site een enquéte met de vraag: “Vormen daklozen in het straatbeeld overlast?”. Het resultaat was 56,27% ja en 43,73% neen. De gemailde reacties waren eerder neen.

Succesvol burencomité

In mijn “bruisende” Zuid kan alles. In het 200 m lange Luikstraatje van Georgette, mijzelf en onze buren opende de ene nachtbar, dancing en café. Het zijn er nu zeven! Let wel, deze omgeving is ingekleurd als woonbuurt! Waar sociale huurders wonen en eigenaars van appartementen die hun centen uitgaven in zowat de duurste wijk van de stad, gelokt door PR praatjes van “het Stadhuis”. Nu wonen er in onze buurt een paar Antwerpenaars– zowel “armen” als “rijken” – die van wanten weten en zich niet laten intimideren. Noch door “het Stadhuis”, noch door de horeca bazen. “De Patrick” ging veiligheidshalve aan de andere kant van het Zuid wonen. Rond de Luikstraat ontstond een burencomité. Zo eentje dat Burgemeester Patrick Janssens (sp.a en verantwoordelijk voor Openbare Orde) en Schepen Leen Verbist (sp.a en verantwoordelijk voor Wonen) liever kwijt dan rijk zijn. Een comité dat niet “geregisseerd” en gemanipuleerd wordt door het beleid. Dat onafhankelijk is en zal blijven. Met haar op zijn tanden.

Er werd een burenbijeenkomst georganiseerd in het Zuiderpershuis. Dat op basis van slechts 300 verdeelde pamfletten rond de Luikstraat. Er waren 22 aanwezige buren en 5 verontschuldigingen. Dat is een succes. De ergernis van de mensen is dan ook groot. Bovenop waren er ondermeer het politie wijkteam, buurtwerkers van het Wijkoverleg Zuid, PASH (Platform Antwerpse Sociale Huurders), Groen! en de PVDA. Wie opvallend ontbraken, zonder enige verontschuldiging, waren Burgemeester Janssens en Schepen Verbist, of iemand uit hun kabinet. Zij stuurden onbeschoft hun kat en dat wordt hen kwalijk genomen. Het was een meer dan geslaagde bijeenkomst, er komen er meer en er zullen 1000 bewoners rond de Zuiderdokken uitgenodigd worden. Zij die in het Zuiderpershuis waren weten het nu; “’t Stad is van iedereen”, maar niet deze Antwerpenaars die de dames/heren van “het Schoon verdiep” niet zinnen. En dat zijn er veel. Ondermeer de St(R)atengeneraal en haar actie tegen de Oosterweelverbinding. (http://www.indymedia.be/nl/node/26049 - “De bijzondere “visie” van Patrick Janssens op democratie). Na de vergadering telefoneerde ik met de kabinetten van Janssens en Verbist. Derderangs ambtenaars wisten te melden niet “aan politiek te doen”! Ik mailde beide sp.a-ers. Geen reactie. Zo gaat dat hier aan een bocht van de Schelde.

“Vuile politiek”…

Ik was eertijds twaalf jaar verkozen in de Antwerpse Districtsraad (Agalev-Groen!), ergerde me daar dood maar verwierf ook heel wat kennis over het reilen en zeilen van de plaatselijke politiek. Van “normen en waarden” gesproken. Moesten de reglementen en de wetten rond de Luikstraat en het Zuid correct toegepast worden, dan was het hele probleem voor de buren zo opgelost. Dan kon de politie ook hier eens komen “opkuisen”. Dan moesten in de Luikstraat drievierde van die jup kroegen sluiten. Zoals men elders in de Stad cafés voor veel minder sluit en zelfs tegen de wet in. Het beroemde/beruchte ’t Keteltje in de Oudemanstraat, met haar publiek van Afrikaanse vrouwen (Schipperskwartier) werd tijdelijk gesloten. Het ging duidelijk om discriminatie. De Raad van State herzag dat bevel. Op het Zuid kan echter alles en het verbaast niet dat de mensen over corruptie praten.

Op de burenvergadering in het Zuiderpershuis waren twee Districtsraadsleden van Groen! aanwezig. Raadslid Ilse Van Dienderen zou interpelleren in de Raad en een advies aan het Schepencollege voorstellen. We gingen met vijf buren Ilse steunen. Buurman Tim kon aan het begin van de Raad zijn mening kwijt, een te weinig gekende en gebruikte democratische mogelijkheid. Nadat Van Dienderen haar advies had verdedigt ontstond één van de vele walgelijke politieke scénes uit die ik in dit provinciestadje meemaakte. Nadat Van Dienderen haar advies had verdedigd brak de hel los. Ik had mijn medebewoners wijsgemaakt dat zo’n Raad best interessant kan zijn. Dat was het, maar hoe. Ons groepje van vijf ging zowat kotsend buiten. Alle verhalen over “vuile politiek” werden bevestigd. Wat een eenvoudig advies moest zijn over een samenlevingsprobleem dat werd aangekaart door de bewoners, werd onderwerp van een machtsspel en voluit weggestemd.

Wat geschiedde? Onder leiding van Chris Anseeuw (sp.a en”miniburgemeester” van het District) werd door de meerderheid (sp.a, VLD, CD&V) een resem “argumenten” uit de kast gehaald die nergens op sloegen en een alibi moesten zijn om “neen” te stemmen. “Men” zou bezig zijn de problemen op te lossen. Het was niet “het geschikte moment”. De bewoners moesten geduld hebben. Er werd over en weer geschreeuwd. Toppunt, dit advies zou niet tot de “bevoegdheden” van de Raad behoren! Bij de oprichting van de Districtraden na de fusie van de voormalige gemeenten werd er op gehamerd dat die “dicht bij de mensen” zouden staan. Dat ze zelfs het politieke verlengstuk van buurtcomités zouden worden, een doorgeefluik naar de politiek. Ze zouden voor een soort basisdemocratie staan.

Schoothondje

Fons Borignon (VLD) en voorzitter van de Berchemse Raad: “Ik heb zelf nog meegewerkt aan de oprichting van de Districten in Antwerpen en blijf de gedachte aan een bestuursniveau dicht bij de mensen trouw”. Ikzelf liet in de Raad adviezen stemmen die niet direct tot haar bevoegdheden behoren. Over extreme armoede, over archeologie,… Dr Mie Branders (PVDA) bekwam enkele jaren geleden als Raadslid in Hoboken dat deze een brief schreef naar het bedrijf Lemmerz, waar 50 afdankingen dreigden. Een probleem van een straat, een buurt interesseert de huidige Antwerpse Raad niet, onder aanvoering van de sp.a. De enige partij die op een hypocriete wijze Groen! steunde was het…VB. Ze rook haar opportunistische kans om een verhaaltje af te steken en dan…eveneens tegen het advies te stemmen. Dit staaltje “vuile politiek” mankeerde er nog aan.

Wat is de dubbele agenda van dit verhaal, van deze walgelijke scéne? Waarom holt deze Districtraad haar eigen democratische mogelijkheden uit? Waarom zet ze een bewonersgroep die zélf het initiatief neemt, daar waar Burgemeester en Schepen hun kat sturen, voor schut? Het antwoord is simpel. Omdat deze Raad onder aanvoering van haar voorzitter Chris Anseeuw aan een touwtje hangt van “het stadhuis”. Laf is en de bevelen van de grote Manitou Janssens angstig uitvoert. De Raad is het schoothondje van het “Schoon verdiep”. Deze Antwerpse Raad moet niet meer klagen dat hij niet “ernstig genomen wordt”. Hij zet zichzelf buiten spel. Mijn buren zagen het gebeuren. Over hun hoofden en nachtrust heen werd een vuil politiek spelletje gespeeld. Het woord “corruptie” zal blijven klinken.

Dit met succes gestarte burencomité zal niet plooien. Het zal zich evenmin laten inpakken door “de Stad”. Wanneer de politieke meerderheid in Antwerpen de bewoners in de steek laat en de kant kiest van een agressieve horeca, dan weet het waar de echte vijand zit en hoe hij heet. Die van de Luikstraat en de omgeving van de Zuiderdokken zijn het spuugzat. En, Janssens, op het Zuid wonen duizenden kiezers…

http://luisinpels.wordpress.com