Blijkbaar is Joke meer geinspireerd door een P en een A dan door Wannes zelf. Wannes was geen blijver daarvoor stond hij te dicht bij de harde werkelijkheid. De illusie van eeuwig blijven is meer iets voor Egyptenaren die Piramides bouwden om voro eeuwig te blijven. Of in de moderne A versie, beton en bruggen die voro de eeuwigheid de glorie van de leider moeten spiegelen.

Een Wannes had meer liefde voor wat zulke mensen haten zoals hoeren, mansardes, een nachtelijke stadssfeer. Zaken die waarschijnlijk ook bij de piramidebouw moesten wijken voor de eeuwige vooruitgang.

mor de vooruitgang is zo wried
die houdt gin rekening met een kiejt
lak mâân mansarde

‘k wor deur ontââigening geplaagd
lak ne zigeuner weggejaagd
van mâân mansarde

ik zal stoan vloeken in de kou
als ik de ondergang aanschouw
van mâân mansarde

maar ‘k gon oep zuuk door weer en wind
totda ‘k veurgoe beschutting vind
oep een mansarde

P en ander strevers van vooruitgang zullen de mansarde veurgoe van Wannes niet kunnen vinden en nooit kunnen afbreken hoeveel beton ze ook kunnen storten. Of Wannes nog vloekt zou ik niet weten maar zijn klak zal niet meer nodig zijn om de kou van A-ers te kunnen verdragen.

Ik ben 66, getrouwd, gepensioneerd, bezig met theater.
Wannes heb ik leren kennen in 1963 in Het Pannenhuis op de Conscienceplaats.
In 1968 kwam hij wat dichter bij mij in de volksdansgroep 'De Lange Wapper', waar hij dikwijls als muzikant met zijn groep mee optrad. We deden zelfs samen optredens. Maar daar was ook Dirk Van Esbroeck.
Wannes, Dirk, Renaat Van craenenbroeck, allemaal wijlen.
In 1994 zag ik hem laatst optreden in 'De Nieuwe Gounod'.
We zaten toen weer allemaal samen in de BSV. Daar heb ik trouwens mijn vrouw leren kennen.
Begin 2002, Peter Strynckx was al dood, ging ik in de Lange Leemstraat wonen en zag Wannes terug alle dagen. Hij zei dat hij ziek was, maar scheen nog goede hoop te hebben.
Wannes was soms stug, maar vriendelijk en vergat nooit iemand die hij van vroeger kende.
Wannes was 100% atheist en geloofde niet in een leven na de dood.
We hebben zijn 60° verjaardag gevierd in de Arenberg, zijn 65° ook. Zo wou Wannes het hebben, net zoals ik.
Mijn laatste zinnen uit mijn 'Belachelijk Mannetje' zijn:
En als er iemand is, die om mij zou kunnen geven, om iemand die zo belachelijk is als ik, doe het dan gauw, want ik heb niet lang niet meer te leven. Maar als ik dood zijn, doet u zelf dan geen pijn, maar laat me gaan (7X!)
Eerst stond daar: vergeet mij dan, maar mijn lief vrouwtje heeft dat veranderd.
De atheist Wannes heeft zoveel geschreven over zijn dood, heel lang geleden al, o.a.
'En als ik sterf, wil mij begraven, onder de bruggen van een haven, tussen de Grieken en Skandinaven.'
Wat ik wil, voor mezelf is duidelijk: doet het terwijl ik nog leef. Later heb ik er toch niets meer aan.
Hartelijke groeten voor iedereen, behalve de fascisten.