Dr Ramzi vertelde over de onmacht die hij voelde na het zien van de televisiebeelden bij het begin van de bombardementen eind december. Hij voelde een drang om iets te doen. Tijdens de eerste betoging in Brussel sprak hij met iemand van de ngo Geneeskunde voor de Derde Wereld met de vraag of hij als dokter naar Gaza kon gaan om te helpen. Van het één kwam het ander. Geneeskunde voor de Derde Wereld stuurde hem naar Gaza na contact met de Noorse ngo Norwa die als eerste met een chirurgenteam Gaza was binnengeraakt.

Het was de eerste keer dat hij als arts ging werken in een crisissituatie. "Werken als dokter in Gaza is onvoorstelbaar," zegt hij. "Ik had veel steun van de Palestijnse dokters en ook van de Noorse chirurgen. Zij hadden reeds veel ervaring opgedaan in conflictgebieden."

"Toen ik er was waren er reeds twee hospitaals in Gaza gebombardeerd. Waarvan één zelfs tweemaal en met gebruik van fosforbommen. Er was geen tijd om na te denken over het gevaar dat we constant liepen. Je hoorde de bombardementen en patiënten kwamen met tientallen tegelijk binnen," zegt Dr Ramzi. "Het Shifa hospitaal was één van de grootste hospitaal in Gaza. In de operatiekamers werd 24 uur op 24 geopereerd. We moesten soms operaties in de gang uitvoeren. Op bepaalde momenten moesten we drie mensen tegelijk opereren. Er waren niet genoeg bedden waardoor we mensen met twee in een bed moesten leggen of op de grond. We moesten werken met het basismateriaal dat we hadden. Er was een enorm tekort aan medicijnen."

"Mijn collega verplegers en dokters werkten non stop. Ze zagen hun familie enkele dagen tot een week niet. Ze namen elke keer afscheid van elkaar omdat ze niet wisten wat er kon gebeuren. Verschillende onder hen kregen tijdens het werk bericht dat hun kinderen, partner of andere familieleden overleden of gewond zijn tijdens de Israelische bombardementen. Ook ambulanciers worden door de Israëlisch onder vuur genomen. Er zijn er verschillende gedood. Tijdens mijn verblijf zijn er 6 ambulanciers gedood. De ambulanciers zijn voor mij de helden. Ondanks het gevaar zijn ze blijven werken om gewonden naar de ziekenhuizen te brengen."

"Wat ik heb daar heb gezien is gewoon verschrikkelijk. Ik heb nooit gedacht dat de mensheid tot zoiets in staat was. Zelfs mijn Noorse collega's die ervaring hadden in conflictgebieden zeiden dat ze nooit zoiets hadden gezien. De verwondingen waren vaak zo erg dat er weinig te redden was. Veel mensen kwamen binnen met hun beide benen geamputeerd, kinderen en ouderen met zware en diepe brandwonden. Gewonden die binnenkomen en getuigen hoe hun huizen zijn gebombardeerd en heel de familie is gedood. Een hoogzwangere vrouw die binnenkwam met geamputeerde benen. Via een keizersnede hebben we de baby kunnen redden. Een gewond jonge meisje met een stukje fosforpartikel op haar huid toen we die probeerde te verwijderen onstond er een diepe brandwonde. Ik kan nog tientallen voorbeelden geven," zegt Dr. Ramzi.

Op de vraag of hij vindt dat de pers die gruwelijke beelden hier ook had moeten tonen antwoordt hij dat het de plicht is van de journalist om de realiteit te tonen hoe shokerend die ook is.

"Ik ben een dokter en geen politieker," zegt dr Ramzi "maar wat ik weet is dat de artisanale raketten die Hamas vanuit Gaza afvuurt en die in de afgelopen jaren 13 doden hebben gemaakt waarvan 3 burgers, totaal niet in verhouding staan met de meer dan 1300 doden en meer dan 5000 gewonden die Israël de afgelopen 3 weken heeft gemaakt."

Denkt hij terug te keren? "Nee niet onmiddelijk er is veel werk aan de winkel op lange termijn. Er is nood aan dokters, psychologen en vooral aan plastische chirurgen voor reconstructie van schedelbreuken e.d. Er zijn veel gewonden patiënten die nu pas na de terugtrekking van Israel uit hun huizen durven te komen.

Dr. Ramzi blogde over zijn ervaringen in Gaza zie http://www.intal.be/fr/blogs/ramzi
Geneeskunde voor de Derde Wereld : http://www.g3w.be/nl/index.php

Hieronder een aantal foto's getrokken door Dr. Ramzi (Een aantal foto's zijn niet voor gevoelige kijkers!)

Dr. Ramzi en zijn Noorse collega's van ngo Norwa