EllenVC16 maart 2009 – 18:35

Toen Roderik Vandervennet uit Dilbeek vader werd van een tweeling, ontving hij twee pakketjes van Uitgeverij Dupuis in zijn brievenbus. Daarin zaten een kinderboek en een speelgoedje voor de kersverse ouders en de tweeling. Hoewel ze hier niet om gevraagd hadden hielden ze de kadeautjes bij. Enkele dagen later kregen ze echter een betalingsbewijs van de uitgeverij met de oproep om de pakketjes via een overschrijving te betalen.

Het ging toen over een bedrag van tien euro, vijf euro per pakketje. Ze hadden ook de mogelijkheid om alles terug te sturen naar de uitgeverij. “Dat hebben we dan ook gedaan”, vertelt Vandervennet, “maar enige tijd later ontvingen we een betalingsherinnering van Dupuis. Ik heb toen contact opgenomen met de uitgeverij. Ze vertelden me dat ik dat kon negeren, omdat ik de pakketjes had teruggestuurd.” Maar het bleef niet bij deze ene herinnering, na drie of vier verwittigingen waren de kosten opgelopen tot dertig euro door administratieve rompslomp. “Ik heb Dupuis dan opnieuw gecontacteerd, omdat ik ongerust werd. Ik zei dat de betalingsherinneringen bleven komen en dat het bedrag zelfs verhoogd was, maar twee maanden later stond de deurwaarder bij ons thuis. De gevraagde som bedroeg toen 160 euro.”, aldus Vandervennet.

Door het optreden van de deurwaarder voelde het koppel zich geïntimideerd. Ze kregen het gevoel dat ze de som moesten betalen, het bedrag liep immers steeds verder op. “Ookal hadden we nergens om gevraagd, we redeneerden dat het beter was om nu te betalen in plaats van het risico te nemen dat de kosten nog groter zouden worden.”

Vandervennet kwam via het internet bij Verbruikersateljee terecht. “Nadat ik mijn verhaal uit de doeken deed, vertelde men mij dat ik het slachtoffer was van een afgedwongen aankoop”, zegt Vandervennet, “wat Dupuis doet is een verboden praktijk.” Ze kregen de raad om alles te negeren en niets te betalen, de pakketjes zelf moesten ze niet eens terugsturen. Ze hadden deze immers niet zelf besteld. “Toen ik dat vernomen had, belde ik de uitgeverij nogmaals op”, vertelt Vandervennet, “Ik liet hen ook weten dat ik contact had opgenomen met Verbruikersateljee en sindsdien heb ik niets meer van hen gehoord. Maar als deze mensen mij niet verteld hadden wat te doen, dan zou ik het bedrag betaald hebben.”