Rein Remaut02 oktober 2009 – 04:40

De tango is ontstaan, volgens velen, in de wijken van de havenarbeiders in Buenos Aires en Montevideo (Uruguay) in het begin van de 20ste eeuw. Deze sensuele dans is vooral bekend om zijn ingewikkeld en geraffineerde benenwerk. De muziek groeide van straatmuziek uit tot echte concertmuziek. Het is synomiem voor latijnse passie. De dans en de muziek ontstond uit de mixed van europese migranten en zwarte slaven die in deze havens aanmeerden. Het kreeg door de jaren heen een eigen culturele identiteit, eigen aan de streek rond de rivier Rio de la Plata, vandaar de naam: Tango rioplatense.

Tango is niet alleen de dans, het is een samenspel van de muziek, met zijn typische instrumenten, de tekst, met zijn eigen taal: het lumfardo, en de dans. Tango vormt de ontwikkeling van de streek aan de oevers van de Rio de la Plata. Het geeft een overzicht van zijn geschiedenis en van zijn culturele vorming. Nog steeds houdt het heel veel mensen in zijn ban, van jong tot oud, van latino tot in Japan.

Voor de UNESCO brengt de tango de wereld bij elkaar, zonder aan culturele identiteit te verliezen, dit is een belangrijk criterium om in de lijst te worden opgenomen:

- originaliteit
- eigen aan de streek zijn
- eigen karakter kunnen doordrukken in andere culturen
- positief bijdragen aan de wereldcultuur

Tango is meer dan een 'volksdans' uit een streek, het IS de streek, het is de adem die door Buenos Aires waait, het is de passie van mensen die hun cultuur en geschiedenis willen doorgeven aan de volgende generatie, tango is een manier van leven, een manier van zijn.

Het Carnaval van Zwarten en Blanken, typisch voor Colombia is ook op de lijst van traditionele culturen opgenomen en moet nu bewaard blijven voor de toekomstige generatie over heel de wereld.

Dit carnaval is het belangrijkste en grootste feest in het zuiden van Colombia. Het wordt gevierd in de eerste week van januari samen met de drie koningen. Het werd voor het eerst terug ingevoerd in 1912, dit om de vriendschap tussen de mensen te vieren. De kreet: "leve de zwarten, leve de blanken" hoort men in de straten. De mensen worden met witte poeder bestuift.