Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Belgische politici en vertegenwoordigers middenveld geschokt door situatie in Palestina

Belgische politici en vertegenwoordigers middenveld geschokt door situatie in Palestina

BRUSSEL -- Van 3 tot 7 november bezochten Belgische politici uit meerderheid en oppositie en vertegenwoordigers van vakbonden en NGO's de Palestijnse gebieden en Israël. “De gevolgen van Israëls beleid op het dagelijkse leven van Palestijnen dringen in Europa nauwelijks door”, staat te lezen in het rapport van de missie.

muurmissie.jpg

In vijf dagen tijd bezocht de Belgische delegatie verschillende steden in Palestina en Israël en sprak er met politici, diplomaten en vertegenwoordigers van mensenrechtenorganisaties en NGO's. De politici (Nahima Lanjri, Hilde Vautmans, Dirk Vandermaelen en Bart Staes) en de vertegenwoordigers van vakbonden en NGO's (met onder meer ACW-voorzitter Jan Renders, ABVV-voorzitter Rudy De Leeuw en Eva Brems, voorzitter van Amnesty International Vlaanderen) keerden danig onder de indruk terug.

“Wat ons treft, is hoe slecht de situatie in de Palestijnse gebieden daadwerkelijk is. De nederzettingen, de wegblokkades en de Muur schenden de basisrechten van de Palestijnen op het vlak van mobiliteit, werk, voedsel, toegang tot water en de gezondheidszorg”, schrijven ze in een rapport.

Over de Muur die Israël bouwt diep in het Palestijnse gebied, schrijft de missie: “De constructie snijdt mensen af van hun werk, kinderen van de school en patiënten van ziekenhuizen.”

In Hebron zagen de missieleden een “spookstad”. “De situatie in Hebron schokt ons. Hier wonen 800 Israëlische kolonisten in een stad van 166.000 Palestijnen. Duizenden Palestijnen moesten vertrekken uit het centrum van de stad. Honderden winkels werden opgedoekt en Palestijnse huizen staan nu leeg. Gezien de Palestijnen bepaalde wegen, en zelfs de hoofdstraat niet mogen gebruiken, is het centrum uitgestorven.”

Gaza
De missieleden kregen niet de kans om de situatie in Gaza met eigen ogen te onderzoeken. De Israëlische regering gaf geen toestemming om het gebied te betreden. “De blokkade van de Gazastrook is de meest extreme uitwas van Israëls afsluitingsbeleid.[...] Het onderwerpt de 1,5 miljoen Gazanen nog steeds aan een humanitaire en economische blokkade. [...] De economische gevolgen van Israëls afsluitingsbeleid zijn rampzalig. In de Gazastrook zijn 98 procent van de fabrieken en workshops gesloten.”

“Zolang de financiële inspanningen (van de internationale gemeenschap, nvdr) niet gepaard gaan met een politieke oplossing, is ontwikkeling onmogelijk”, meent de missie. De missieleden spraken met een boer die dankzij de financiële hulp van de Europese Commissie terrassen had aangelegd om aan landbouw te kunnen doen. Het Israëlische leger heeft die terrassen vorige week vernietigd. Palestijnen mogen van hen niets bouwen in deze zone van Palestina.

Uit gesprekken met politici van Kadima en de Labour-partij leidt de Belgische missie af dat aan Israëlische kant de steun voor een tweestaten-oplossing toeneemt. “Alleen is het de vraag wat er verstaan wordt onder staten en over welk grondgebied het dan gaat”, zegt 11.11.11-voorzitter Jos Geysels. “De Palestijnen worden nu teruggedrongen in aparte staatjes op 40 procent van de Westelijke Jordaanoever.”

België
De missie roept de Europese Unie en België op om een actieve rol te spelen. Dat kan door respect te vragen voor het internationaal recht, aldus de missie. De Belgische regering moet de blokkade van Gaza hoger op de Europese agenda krijgen. “We vragen dat ons land in het kader van het Europese voorzitterschap actief initiatieven neemt om het respect voor het internationaal recht bij beide partijen af te dwingen.”

En zullen de missieleden zelf een gevolg breien aan hun rapport? “Een missie in Palestina maakt zo'n indruk dat er wel effecten te zien zullen zijn binnen de organisaties. Dat zal zich vertalen in de publicaties van de sociale bewegingen en ongetwijfeld ook in parlementaire vragen”, zegt Jos Geysels.