han26 september 2006 – 20:48

OEF.
OEF. het is zo heet hier, in die zak.
OEF. Maar goed, ik ben veilig.
OEF.
OEF.
Help! Lucht! Red mij!
Ik wist het, ik wist het, dat ik gekidnapt ging worden.
Het is te laat. Laat mij maar stikken, ja.
Waarom wordt mij het leven onmogelijk gemaakt? Waarom?

Ik versta u niet goed, met die zak over mijn kop. Waarom? Ah, daarom. Ah ja.
OEF.
OEF. Lucht! Ah ik versta het, ik mag niet meer ademen

In mijn eigen land en taal. Ik leg mijn oor tegen de grond. Ik hoor het toch met mijn eigen oren:
daar trappelen barbaren
het hele land plat als een kak. Doe maar.

Ik heb niets tegen barbaren maar mag ik twee seconden praten? Het is toch waar. Wat maar? Mij niet verstaan?
Als ik nu een zak wil dragen.
Altijd uw maar. Uw maar als een koude vork
over mijn billen. (OEF). Uw maar
al bijna even erg
als zaad van haat
dat van het ene lichaam
In het andere schiet.

Saskia De Coster