Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Lonen kunnen komende twee jaar met 5 % omhoog

Lonen kunnen komende twee jaar met 5 % omhoog

BRUSSEL -- De lonen mogen de komende twee jaar met 5 procent stijgen. Dat staat in het ontwerp van interprofessioneel akkoord dat donderdagochtend na een marathonvergadering werd gesloten.

In die vijf procent zit de stijging van de index en de loonbarema's. De indexstijging wordt de komende twee jaar op 3,9 % geschat. De baremieke verhoging van de lonen kost 0,2 % zodat er voor echte loonstijging 0,9 % overblijft. De loonstijging zal de bedrijven maar 4,85 % kosten. De werkgevers en vakbonden vragen aan de regering een fiscale maatregel waardoor de werkgevers een deel van de bedrijfsvoorheffing niet moeten doorstorten aan de overheid.

De regering reageert positief op dat voorstel en wil het “welwillend” onderzoeken, zoals premier Guy Verhofstadt het uitdrukte na afloop van een ontmoeting met de sociale onderhandelaars. De regering schat dat die maatregel volgend jaar 45 miljoen euro zou gaan kosten. “We gaan dat onderzoeken tijdens de begrotingscontrole van maart,” aldus Verhofstadt. In 2008 moet de overheid met 180 miljoen euro over de brug komen voor de korting op het brutoloon.

De vakbonden noemen het voorstel een compromis. “Het is een lastenverlaging, maar als we voor minder loon hadden gekozen dan zou de overheid ook minder inkomsten hebben,” zegt Luc Cortebeeck van het ACV. De voorzitters van het ABVV en het ACV benadrukken allebei dat het vooral belangrijk is dat de loonnorm indicatief is. Sectoren die het goed doen, kunnen er boven gaan, klinkt het.

In het ontwerpakkoord wordt nogmaals aan de sectoren gevraagd om te onderhandelen over de invoering van een correctiemechanisme als de index sneller stijgt dan verwacht. Dergelijke zogenaamde all-in akkoorden bestaan nu al in een groot aantal sectoren. 45 % van alle arbeiders vallen onder een all-in formule. Bij een all-in akkoord is echte loonopslag en loonindexering in één cijfer gevat. Als de loonindexering hoger is dan verwacht, moet er dus beknibbeld worden op de echte of reële loonsverhoging.

Nog op vlak van lonen staat in het ontwerpakkoord dat de brutominimumlonen de volgende twee jaar telkens met 25 euro stijgen. Volgens de vakbonden is dat één van de sterke punten in het ontwerpakkoord. "Het is heel lang geleden dat er voor de werknemers die het minst verdienen een serieuze verhoging in zat," zegt Cortebeeck.

De vakbonden nemen een maand de tijd om het ontwerpakkoord voor te leggen aan hun achterban. Op 19 januari spreken zij zich dan uit. Bij het ABVV beslist het federaal comité. Bij het ACV heet dat de algemene raad.

Index is geen

Index is geen loonsverhoging. Het is een correctiemechanisme om koopkracht te bewaren. Wordt er nu verwacht dat we blij zijn dat we onze koopracht behouden en er 0.9% op voorruit gaan?

De kop is verkeerd, de lonen stijgen niet echt met 5%.

Index

Dat klopt en zo staat het ook in het artikel:
"zodat er voor echte loonstijging 0,9 % overblijft"

Het is wel zo dat de nominale lonen (uitgedrukt in geld en niet in koopkracht of met andere woorden het bedrag op je loonbriefje) zullen stijgen met 5 %.

Reële individuele lonen gaan met meer dan 5% omhoog

Er heerst veel onduidelijkheid en onwetendheid over de loonnorm.
De norm tracht, en faalt meestal, de loonsevolutie in lijn te houden met onze 3 onmiddeljke buurlanden. Onze loonkost ligt vandaag gemiddeld 10% hoger dan deze 3 buurlanden en dit wordt maar gedeeltelijk (in sommige sectoren) goedgemaakt door een hogere productiviteit. Over het nut ervan in een geglobaliseerde economie en het nut van een algemene loonnorm (ipv sectoriele) kan lang gedebatteerd worden maar dat is hier niet de bedoeling.

Toch één opmerking:
de lonen van vele individuele werknemers zullen met meer (soms veel meer) dan 5% stijgen, naast de index is er de baremieke voortschreiding, vooral voor arbeiders en overheidspersoneel.
Deze baremieke voortschreiding (of merit-verhoging in andere systemen) zorgt dat vooral de jongste werknemers in realiteit hoger zullen uitkomen dan 5%.

De realiteit leert bovendien ook dat deze loonnorm op sectorieel en bedrijfsniveau vaak onmiddelijk wordt verworpen door de vakorganisaties (en soms ook door de werkgeversfederaties). Het belang hiervan is in grote mate symbolisch.

symbolisch

De fenomenale bedrijfswinsten zijn niet symbolisch.De gezondheidsindex is ook niet symbolisch.Mijn mening is dat de koopkracht er opnieuw zal op achteruit gaan want de lonen zullen de reële levensduurte niet volgen.Kan ook niet met onze nepindex.Wat baremaverhogingen betreft.Inderdaad meestal voor nieuwe of jonge arbeiders en bedienden ,die zijn op anciënniteit berekend en gaan ervan uit dat de mensen door hun groeiende ervaring ook meer opbrengen aan de patroon.Ik verwacht dat de lonen en sociale uitkeringen de komende jaren opnieuw enkele procenten zullen inleveren in de totale rijkdom van het land ten voordele van degenen die het niet nodig hebben. Ik had niet veel meer verwacht want de vakorganisaties staan nu eenmaal met hun rug tegen de patronale en regeringsmuur en de vorige keer was het ook al niet veel soeps.Jean en zijn patronale vrienden kunnen handenwrijvend van geluk aan het feesten gaan.Wij gewone mensen blijven bezorgd uitkijken naar de toekomst.

Realisme en nuance aub

Beste Noel,

Graag een beetje realisme en nuance, een dogmatische -/ slachtofferhouding dragen niets bij.

1. De fenomenale bedrijfswinsten zijn realiteit.
Ja, en gelukkig maar. Verlieslatende bedrijven gaan failliet en creeren werkloosheid, winstgevende bedrijven creeren tewerkstelling en betalen belastingen en soc zekerheidsbijdragen. Ik ben ook van mening dat alle werknemers in bedrijfswinsten moeten kunnen delen, maar dan moeten we dit correct gebeuren, mn via een variabele beloning (voor mijn part rechtstreeks afgeleid van de winst).
Dit IPA heeft de verdienste dat het dit, eindelijk, ter discussie stelt en hierrond een discussie start. Er is nog geen regeling.
Rond die fenomenale winsten nog ook dit; winst is telkens een momentopname, het resultaat van één jaar. Daarnaast moet je ook durven opmerken deze (fenomenale) winsten voor steeds meer bedrijven niet in Belgie gecreerd worden maar wel in het (verre) buitenland. En niet geheel onbelangrijk, het aantal bedrijven zonder 'fenomenale' winsten is helaas nog steeds groter dan deze met.

2. Een soort van loonnorm is nodig om de eenvoudige reden dat de Belgsiche loonkosten op dit moment reeds 10% hoger liggen dan deze van de onmiddelijke 3 buurlanden, en vele malen hoger dan bv de nieuwe EU-lidstaten (voor ongeschoolde arbeid tot 18%). Dit wordt ook niet gecompenseerd door de hogere productiviteit.(en hiermee pleit ik ook niet voor nog verplichte meer werkdruk). Aangehouden loonmatiging is (helaas) de een noodzakelijk ingredient om de verwerkende industrie in ons land te houden.

3. Nepindex
De gezondheidsindex is idd niet de gewone inflatie, maar de eerlijkheid gebiedt ook te zeggen dat geen enkel ander land dit mechanisme heeft, zelfs niet op een afgeleide index. De geschiedenis van de jaren 70 leert dat het automatisch laten gaan vd gewone index zeer gevaarlijk is. Het heeft geleid tot een totale economische ontreddering met zware herstructureringen, massale werkloosheid, devaluatie en uiteindelijk ook onze gigantische overheidsschuld (door het ondoordacht overheidsbeleid in de 70-80).

4. Je feitelijke argumentatie rond de uitkeringen is fout (het is niet omdat ze hun aandeel in het BNP zou dalen dat ze daarom minder belangrijk worden); maar het is correct dat sociale uitkeringen zijn in ons land gemiddeld genomen relatief lager deze van andere landen als je ze eenvoudig recht tegenover vergelijkt. Maar als je de vergelijking op lange termijn durft te maken, komen onze uitkeringen er veel beter omdat ze niet beperkt in tijd zijn, dit in tegenstelling tot de meeste andere landen. De vergelijking van de totaalsom (a uitgaven ad armsten) van ons uitkeringsbeleid over meerdere jaren is wel beter. Bovendien zijn er de laatste jaren wel degelijk aanpassingen geweest. Maar moeten we vooral ook zeer voorzichtig zijn voor de toekomst met de aanstormende vergrijzing, de verwachte kosten worden jaar-na-jaar, na elke herberekening met 10-tot-15% bijgesteld.

De realiteit is veel genuanceerder dan je in je reactie laat uitschijnen. Laat aub het dogmatisch pessimisme wat varen, en probeer op een realistisch en constructieve manier mee te denken ad toekomst.

Prettig eindejaar.

Jean

uitgangspunt

Ik heb geen zin in weer een welles-nietes debat met u.Ik vertrek vanuit het standpunt van de gewone mensen.U denkt patronaal en uw standpunten zijn navenant.Dogmatisch ? maakt mij niet uit of ik nu wel of niet dogmatisch ben,u bent het zeker vanuit uw eng patronaal denkraam .Slachtoffer ben ik in zekere zin wel want ik heb al zwaar ingeleverd , maar zeker geen weerloos slachtoffer.Mijn strijdlust neemt integendeel nog toe. Ik bekijk de sociale situatie door een arbeidersbril en stel jaar na jaar een toenemende inkomensongelijkheid vast.Het nieuwe jaarrapport van Jan Vrancken en co bevestigt dat er een zeer grote toename is van armoede en verdoken armoede.En dat zowel de lonen als de sociale uitkeringen er voortdurend op achteruit gegaan zijn is geen zwartkijken maar realiteit,de vakbonden hebben daar ook al herhaaldelijk op gewezen .Sinds de opeenvolgende regeringen Martens in de jaren 80 20% van het BNP inleveren via de overbekende salamipolitiek is geen kleinigheid Als constructief meewerken voor u betekent dat men de voortdurende sociale achteruitgang moet aanvaarden en zelfs normaal vinden dan pas ik daar voor.Integendeel ik bekamp en betwist dat.