Marc-Antoon26 februari 2007 – 17:01

Jan Cools blijft in Libanon tot 3 maart. Hij neemt deel aan een missie van Vrede vzw, Intal en Geneeskunde voor de Derde Wereld. De ex-gijzelaar is naar eigen zeggen “niet bang, maar wel nerveus”. Hij legt uit waarom hij teruggaat.

“Het heeft me nooit echt losgelaten. Maar die oorlog in juli en augustus heeft dingen teruggebracht waaraan ik, dacht ik, nooit meer herinnerd zou worden. Ik heb zelf meegemaakt hoe Israël de streek bombardeerde waar ik gevangen zat: ik zag de deuren van mijn cel meeflapperen met de verplaatsing van de luchtdruk. Ik kon mij dus goed indenken wat voor angst de mensen moeten gehad hebben deze zomer,” aldus dokter Cools.

De oorlog van deze zomer is ondertussen weer uit de media verdwenen. Hoe is de situatie op het terrein?
Jan Cools: “De gevolgen zijn nog volop zichtbaar. Ze hebben bij wijze van spreken nog geen tijd gehad om aan de herstellingen te beginnen, omdat ze nog bezig zijn de schade op te nemen. Volgens de Association des Industriels Libanais – het Libanese VBO – zijn er 200 fabrieken vernield, met een materiële schade van 180 miljoen dollar en 6000 vernietigde arbeidsplaatsen als gevolg. De Food and Agricultural Organisation (FAO - de voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties) beschrijft de vernietiging van de landbouw in Zuid-Libanon: 280 miljoen dollar schade. Het grote probleem is dat de inkomsten van deze oogst normaal moesten dienen om het zaaigoed voor de volgende oogst te kopen. Zo zie je de desastreuze gevolgen op lange termijn in een streek waar 70% van de huisgezinnen leeft van de landbouw. En dan spreken we nog niet van de menselijke kost van de oorlog…”

Wat is het doel van deze missie?
Jan Cools: “De bedoeling is om haar in te schakelen in onze campagne over de clusterbommen die Israël massaal gebruikt heeft. Die maken nog elke dag slachtoffers. We eisen dat Israël de kosten van de opruiming betaalt. We hebben ter plekke ook veel contacten, en ik denk dat we een ander type informatie kunnen brengen dan je normaal hoort. Zo willen we de solidariteit met Libanon terug aanzwengelen – maar ook met de Palestijnen. Hun strijd is een beetje op de achtergrond geraakt, maar de Palestijnse kwestie blijft primordiaal voor heel het Midden-Oosten. Amira Hass heeft op 19 januari in Haaretz in detail beschreven wat voor apartheidsregime Israël aan de Palestijnen oplegt. Het is evident dat de mensen dat niet kunnen aanvaarden.”

De petitie "Opruim clustermunitie in Libanon: Israël moet betalen!" kan je tekenen op www.g3w.be