christophe17 januari 2006 – 18:35

Bij een all-in akkoord is alles inbegrepen: echte loonopslag en loonindexering in één cijfer gevat. Als de loonindexering hoger is dan verwacht, moet er dus beknibbeld worden op de echte of reële loonsverhoging. Het wordt meteen duidelijk met een voorbeeld uit de realiteit. In de bouw werd afgesproken dat de lonen in 2005-2006 niet met meer dan 4,75 % mogen stijgen, indexaanpassing inbegrepen.

Op het moment dat dit akkoord werd gesloten, ging men uit van een indexstijging van 3,3 %. De bouwvakkers hadden toen dus uitzicht op 1,25 % reële loonsverhoging. Nu verwacht dat de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven dat de index met 4,3 % zal stijgen. De bouwvakkers zien dus 1 % reële loonsverhoging aan hun neus voorbij gaan.

In totaal vallen 470.000 arbeiders of 45 % van alle arbeiders onder een all-in formule. Het gaat om relatief grote sectoren als de voeding en de metaal. Al wordt dat laatste nu betwist door de socialistische metaalcentrale. In de metaal bestaat helemaal geen all-in akkoord, maar wel een saldo-akkoord, klinkt het daar. Als de index te hard stijgt, valt wel een deel van de reële loonsverhoging weg, maar aan de loonindexering zelf wordt geen grens gesteld.

Een voorbeeld uit nog een andere sector maakt dat duidelijk. In de kleine sector van de stoffering en houtbewerking werd afgesproken dat de lonen in 2005 en 2006 maximum met 4 procent mogen stijgen. Om de drie maanden wordt er geïndexeerd. Op 1 oktober 2006 wordt het saldo uitgekeerd tot de 4 % bereikt is. Met een verwacht indexstijging van 4,3 procent zou het kunnen zijn dat die 0,3 % loonindexering niet wordt uitbetaald. Geert Verhulst van de Algemene Centrale van het ABVV relativeert. “Het is altijd afwachten met voorspellingen en op de kwartaalverhogingen zit er een vertragend effect. Bovendien is dit een kleine sector die het niet makkelijk heeft.” Toch bevestigt hij dat het wel degelijk kan.

Tijdens het vorige loonakkoord hebben sommige werknemers uit deze sector trouwens al eens een loonsverhoging gekregen die lager was dan de loonindexering. Er werd toen gewerkt met een forfaitaire verhoging. Zowel de laagste verdieners als de werknemers met hogere lonen kregen het zelfde bedrag. Enkele werknemers met hoge lonen kregen toen een bedrag dat onder de loonindering mag. In de metaalsector is dat dus vooralsnog uitgesloten.