Zaterdag 2 juni Rostock-city

!!Check de twee toekomstige hits terwijl je dit (audio) leest!! Kwestie van de sfeer wat op te snuiven.

Vandaag hebben we ons opgedeeld in twee teams, Bruno, Keloum, Frederik, Garmendia en Greet, die eerder vandaag arriveerde met de NGO-bus zijn van het Bahn-hoff, het station, vertrokken. In die betoging waren vooral individuelen, véél Black Blockers en linkse organisaties met sympathisanten te zien.

Gilles, Teun en ik zijn naar het andere vertrekpunt gegaan. Onderweg hebben we minstens 10 keer de weg moeten vragen. Vreemd genoeg leek het ook net alsof iedereen de andere kant uitliep. De mensen waarmee ik onderweg praatte zeiden allemaal dat er weinig volk was in het tweede vertrekpunt en dat ze er aan twijfelden of de tweede betoging wel zo interessant was.
Gilles heeft zijn mening, terecht, doorgedrukt. Hij vond dat we als Indymedia.be de twee kanten moeten laten zien.
We zijn dan maar met lichte tegenzin de betoging tegemoet gegaan. Onderweg heb ik nog wat leuke mensen leren kennen. A. van Liebsich bijvoorbeeld: “Ik ben vooral in Rostock voor de ‘body-count’. Wij, mijn vrienden en ik, willen tonen aan de rest van de wereld dat er veel mensen zijn die niet akkoord zijn met de gang van zaken. Ik kan niet rustig blijven toekijken hoe een paar mensen beslissingen nemen die iedereen aanbelangen en geen actie ondernemen.” A. verteld dat hij niet echt deel uitmaakt van een groep of kern die actief mobiliserend gewerkt heeft naar de G8-top toe. “Ik vind gewoon dat iedereen zijn ding moet doen en tonen aan de rest van de wereld dat we het niet juist vinden dat 8 mensjes (little people) alles voor het zeggen hebben. What better way to show than Body-count?!”, aldus A.

Ik heb een tijdje langs de weg gezeten, wat gepraat met A. en zijn kameraden. Ondertussen klonk er langzaamaan tromgeroffel in de verte.
Ik bleef maar berichten van her en der krijgen dat de tweede betoging zéér bescheiden zou zijn en dat er enkel wat NGO’tjes zouden meelopen.
Teun, Gilles en ik hadden al vrede genomen met het feit dat wij het offer van de dag zouden moeten brengen door naar de mini-betoging te gaan. We trokken allemaal grote ogen toen we de demonstranten in de verte zagen. Véél volk is een understatement.

Het was een vreedzame betoging met alle, wel bijna alle, ok enkel de linkse strekking. Enkel op het einde waren er enkele schermutselingen die ongetwijfeld uitvergroot zullen worden in de andere media. Als je dit ziet vergeet dan niet dat een chargerende colonne flikken nu eenmaal niet het beste in een mens naar boven brengt.

Qua Belgen; gezien onze uitgesproken patriottistische staat bleek het een beetje moeilijk ze te vinden. De Humanistische jongeren wandelden voorbij, Dissent, wat volk van Comac en natuurlijk de internationale grote NGO’s waar ongetwijfeld ook wat landgenoten bij aanwezig waren.
Er waren mensen van alle leeftijden bij deze vreedzame betoging. Vanmorgen, tijdens de persconferentie zag het er nochtans minder gunstig uit. Links was massaal aanwezig vandaag, ik denk dat rechts gewoon ‘outnumbered’ was. Naar verluit werden ook de grenzen van Rostock volledig afgezet. Dus wie in is kan wel uit, maar uit kan niet in, of toch niet wanneer ‘ze’ vermoeden dat je iets gaat ‘uitsteken.’ … en dat doet de POLIZEI nogal snel.

Omdat Chris de Mac niet zomaar iedere dag op en af naar het media-centrum kan slepen zijn Jeroen, Chris en ik naar de Herberg teruggekeerd. Terwijl Chris de ‘footage’ aan het ‘uploaden’ was (jep, ik ken de termen!) zijn Jeroen en ik even iets te drinken gaan halen. Vlakbij de jeugdherberg staan massaal veel flikken van het ‘urgentie-escadron.’ Eén van hen wandelt onze richting uit om te gaan ‘wildplassen.’ Ik vraag hem in mijn beste Duits of er misschien problemen zijn, want dat ik het vreemd vind dat ze hier ineens zo massaal opduiken. “Ich? Ich habe keine problemen!” en hij wandelt met vastberaden tred verder.

Vreemd hoe een kerel met brede schouders, vol testosteron en zonder humor zoveel angst kan inboezemen.

Na het schrijven van deze blog, en voor het posten, zijn er grote rellen uitgebroken. Grote is relatief… maar er zijn toch mensen genoeg die getuigen over rellen…terwijl ik hier in het hostel zit. Ik moet toegeven dat het kriebelt… (ik wil ook)
Meer dan 100 gewonde flikken.

Jeroen en ik hebben van Keltoum de opdracht gekregen om onze ploeg van voedsel te voorzien. Bij het buitenkomen schrikken we ons rot; nog nooit zoveel flikken gezien! In colonne, in rijtjes, in groepjes in weet ik veel wat, echt duizenden! De flikken zijn vrij vriendelijk als je ze al lachend benaderd, alleen liegen ze dat ze zwart zien. Maar ze zijn wel af en toe vriendelijk, dus laten we dit positieve feit noteren. Sommigen hebben zelfs humor! Mensen worden zonder aanleiding op straat willekeurig gefouilleerd. Een duidelijk L. geïnspireerde mens verteld de flikken al tastend in zijn buideltasje; “ik zal ma nie te diep tasten want anders komt mijne lul mee.” En Oh wonder boven wonder; een lachje op de groene flik zijn bakkes.
Schoon, ne copper met humor.