Tomas26 juni 2007 – 17:39

Met een goeddraaiende economie, een populair mensenrechtenbeleid en een naar Argentijnse normen zeldzame politieke stabiliteit, leken de Kirchners goed op weg om hun verblijf in het presidentiële paleis nog voor enige tijd te verlengen. President Nestor en echtgenote Cristina zijn zo vol vertrouwen dat ze binnenkort allicht aankondigen van plaats te willen wisselen. Volgens bijna alle media zal het presidentiële echtpaar in oktober Cristina naar voor schuiven als kandidaat-presidente en zal Nestor ervoor kiezen om de komende vier jaar in de schaduw te staan. Opiniepeilingen geven al maanden aan dat de Kirchner van dienst, wie het ook weze, de verkiezingen met gemak zal winnen. Volgens sommige peilingen zou er zelfs geen tweede ronde nodig zijn en zou Cristina – of wordt het toch nog Nestor – al in de eerste ronde een meerderheid behalen.

In de aanloop naar de nationale verkiezingen vinden in zowat het hele land lokale verkiezingen plaats. In bijna alle provincies en gemeenten worden in 2007 verkiezingen gehouden. Zo ook afgelopen zondag in de hoofdstad Buenos Aires en in de provincie Tierra del Fuego. Beide verkiezingen werden om uiteenlopende redenen gezien als een test voor de populariteit van de president. De uitslag gaf de Kirchners echter weinig reden tot juichen. In de beide districten verloor de kandidaat die de steun genoot van de president en won een kandidaat met een uitgesproken anti-Kirchner profiel.

In Buenos Aires ging de strijd om het burgemeesterschap tussen twee kandidaten: de rechtse zakenman Mauricio Macri en de huidige minister van onderwijs Daniel Filmus, rechterhand van de president. Omdat Buenos Aires met voorsprong het belangrijkste district is, gooide de president zich persoonlijk in de campagne, daarin gevolgd door de hele regering. Opiniepeilingen bleven echter een ruime overwinning voorspellen voor Macri, zodat de anti-Macri campagne van de regering steeds heviger en vuiler werd. Wilde geruchten werden gelanceerd en manifeste leugens werden verspreid. Zo zou Macri voor amnestiewetten voor voormalige dictators hebben gestemd, terwijl hij op dat moment niet eens in het parlement zat. Op de inwoners van Buenos Aires heeft dat echter een averechts effect. Presidenten hebben het altijd moeilijk in Buenos Aires dat uit principe meestal tegendraads stemt. Kirchner mag dan al gigantisch populair zijn in het binnenland, in Buenos Aires is de liefde voor de president een stuk koeler. En dus stemde de doorgaans linkse stad liever voor een rechtse kandidaat dan voor de marionet van Kirchner. Macri haalde meer dan 60 procent van de stemmen en kende daarmee een zware nederlaag toe aan het presidentiële kamp.

Veel onverwachter was de uitslag van die andere verkiezing, die voor het gouverneurschap van de provincie Tierra del Fuego. Tierra del Fuego ligt in het uiterste zuiden van het land (hoofdstad: Ushuia) en telt slechts 92.000 kiezers. Het ligt echter in de achtertuin van de veel grotere en belangrijkere provincie van Santa Cruz, waar Kirchner jarenlang de plak zwaaide voor hij tot president werd verkozen. Voor de president was de verkiezing in Tierra del Fuego dus bijna een thuismatch. Favoriet was de huidige gouverneur en mannetje van Kirchner; uitdager was Fabiana Rios van de ARI, de linkse partij van Elisa Carrió die zowat de ergste nachtmerrie is van Kirchner. Carrió, razend populair in Buenos Aires, neemt het in oktober op tegen de Kirchners en is de scherpste opposante van de regering. De rivaliteit tussen Carrió en Kirchner is bijzonder groot en de verkiezing in het anders onbelangrijke Tierra del Fuego werd dan ook gezien als een strijd tussen deze beide nationale figuren. De ARI won onverwacht en Rios wordt daarmee de eerste vrouwelijke gouverneur van het land, en de eerste gouverneur van de linkse ARI. Twee verkiezingen, twee nederlagen. Het was zondag het dagje niet van president Kirchner.

Hoewel ze nog steeds torenhoog favoriet zijn om de verkiezingen in oktober te winnen, ziet het er sinds gisteren toch net iets minder rooskleurig uit voor de Kirchners. Zelfs de oppositie leek lange tijd niet te geloven in een mogelijke nederlaag voor de Kirchners. Maar met de uitslag in Buenos Aires en Tierra del Fuego voelen respectievelijk de rechtse en linkse oppostie zich gesterkt en tonen ze zich meer dan ooit vastberaden om het de president nog knap lastig te maken.