In alle drukte toch even tijd gevonden om een berichtje te plaatsen. Hopelijk lukt het via e-mail want via browser is van hieruit de blog op dit moment onbereikbaar.

Weer slecht nieuws bij de start. Ludwig haakte op het laatste nippertje af wegens familiale omstandigheden.
Filip beweerde bij hoog en bij laag dat we over de noordpool zouden vliegen. We vlogen inderdaad noordwaarts via Nederland, Zweden, Estland, Rusland, etc om een kleine tien uur later te landen in Beijing, ijsbergen zijn we onderweg niet tegengekomen. De klok staat hier zes uur vooruit, het is vroeg klaar maar ook vroeg donker.

De gids van het internationaal departement van de Chinese vakbond ACFTU heeft een perfecte kennis van de franse taal, dus dat zit goed. We hebben vandaag al een bezoek gebracht aan het hoofdgebouw van de ACFTU. In het gebouw werken zo'n 500 medewerkers die over alle comfort beschikken. De volledige vijfde verdieping is ingenomen met sportzalen en een bibliotheek voor het personeel. De personeelsleden van de vakbonden onder ons bleken toch wel jaloers te zijn op zoveel luxe. We hadden een ontmoeting met Mr. Li Jianming, diensthoofd van de internationele afdeling. De doelstellingen die ze zichzelf opleggen is niet mals. Men wil de armoede die er nog is volledig wegwerken en hij beseft dat de rol van de vakbond zich zal wijzigen.

Er werd ook ingegaan op een aantal samenwerkingsprojecten tussen de Belgische vakbonden en de ACFTU. Houthuys en Peirens waren geen vreemde namen hier, blijkbaar waren er vroeger betere officiële contacten tussen de vakbonden onderling. Vanavond Peking duck gaan eten, de meesten konder er wel van genieten. Al valt het goedkope bier beter in de smaak. En voor de prijs van een halve Euro voor een fles van meer dan een halve liter mag je niet klagen. Bij de Peking duck kocht vrijwel iedereen ook een kleurrijk flessenjasje, het eerste souvenir is binnen.