'Vrouwen worden meestal genegeerd bij rampen'

Keltoum12 april 2006 – 17:16

BRUSSEL -- "Vrouwen worden meestal genegeerd bij rampen." Met deze stelling opende Sabra Bano een persconferentie in het vrouwencentrum Amazone in Brussel. Naast haar zitten drie vrouwen afkomstig uit de door de aardbeving getroffen regio in Pakistan. Elke vrouw heeft haar eigen pijnlijk verhaal.

(foto keltoum)

Sabra Bano is zelf Pakistaanse, maar woont al 20 jaar in Nederland. Ze maakt deel uit van de Nederlandse vrouwenorganisatie Genderconcern. Ze kwam samen met drie Pakistaanse vrouwen naar België om steun te vragen voor haar campagne voor de oprichting van vrouwencentra in Pakistan.

Één van de Pakistaanse getuigen Saira (rechts op foto) is afkomstig uit Musafarabat, een gebied dat zwaar getroffen is door de aardbeving. Ze heeft in samenwerking met een NGO een schooltje opgericht om getraumatiseerde kinderen op te vangen. Mahjabeen, een andere getuige (links op foto) uit het dorpje Balakot is lerares. Ook zij heeft familieleden verloren door de aardbeving. Na de aardbeving kon ze geen les meer geven. "De situatie van iedereen maar in het bijzonder die van de vrouwen is er enorm op achteruitgegaan," aldus Sabra. "Zelfs de noodhulp heeft weinig tot geen aandacht voor de vrouwen. Daarom willen we bij de heropbouw de aandacht vestigen op facilititeiten voor vrouwen."

"De situatie van de vrouw in Pakistan is in het algemeen niet al te best," aldus Sabra. Maar anderzijds is Pakistan wel een land waar bijzonder veel mogelijk is. De toestand van de vrouwen verschilt naargelang de regio in Pakistan. In sommige regio´s kunnen vrouwen vrij op straat terwijl in andere regio´s - vooral in de rurale gebieden - ze niet buiten mogen zonder mannelijke begeleiding. Pakistan heeft anderzijds ook als één van de eerste landen een vrouwelijke minister gehad.

De vrouwen vragen ons concreet om hen financieel te steunen om in rurale gebieden vrouwencentra op te richten. Deze centra moeten zich in eerste instantie bezighouden met gezondheidszorg en in een later stadium evolueren tot gemeenschapscentra voor vrouwen. Ze zullen er dan niet enkel zorg en voorlichting krijgen maar ook een opleiding kunnen volgen gaande van alfabetiserings- tot computercursussen. "Vrouwenrechten zijn universele rechten," aldus Sabra, "maar we moeten geleidelijk te werk gaan en het vrouwenvraagstuk behandelen via de gezondheidszorg."